Tweet
Porównanie skuteczności czyszczenia/dezynfekcji fermentorów plastikowych roztworem płynu do mycia naczyń i roztworem pirosiarczynu sodu
Autor: huanghua
Cel:
Celem tego opracowania jest próba porównania skuteczności czyszczenia/dezynfekcji fermentorów plastikowych powszechnie stosowanych w piwowarstwie domowym, poprzez mycie tradycyjne (roztworem płynu do mycia naczyń PUR) oraz płukanie roztworem 2% pirosiarczynu sodu.
Definicje:
Enterobacteriaceae – względne beztlenowce; G(-) pałeczki. Wiele bakterii z tego rodzaju stanowi normalny składnik mikroflory przewodu pokarmowego człowieka i zwierząt, jednak ich występowanie w produktach żywnościowych wskazuje na bezpośrednie (np. źle umyte ręce) albo pośrednie (np. za pośrednictwem zakażonej wody) zanieczyszczenia kałowe. Nalezą do nich: chorobotwórcze pałeczki durowe i rzekomego duru (Salmonella) oraz pałeczki czerwonki (Shigella), a ponadto względnie chorobotwórcze pałeczki okrężnicy (Escherichia) i odmieńca (Proteus)*
Materiały:
- 2x „tradycyjny” fermentor plastikowy o objętości 33 litrów firmy PLAST-BOX
- płyn do mycia naczyń PUR
- 2% roztwór pirosiarczynu sodu
- Dip Slide’y z podłożami mikrobiologicznym PCA (Agar z glukozą i ekstraktem drożdżowym dla ogólnej liczby bakterii) i VRBGA (Podłoże z żółcią, czerwienią obojętną, fioletem krystalicznym i glukozą do izolacji i określania liczby bakterii z rodziny Enterobacteriaceae) firmy OXOID o powierzchni 1000mm^2
Metoda:
Fermentor plastikowy umyto roztworem powszechnie używanego płynu do mycia, następnie do wewnętrznej powierzchni fermentora w połowie jego wysokości przyłożono Dip Slide z w/w gotowymi podłożami (próba nr 2).
Do takiego samego fermentora równolegle nalano 2 litry 2% roztworu pirosiarczynu sodu, zamknięto wiekiem i okresowo wstrząsano. Po upływie godziny czynność poboru wymazu powtórzono (próba nr 1), analogicznie jak do próby z roztworem płynu do mycia naczyń
Wyniki inkubacji Dip Slide’ów z podłożem PCA po 48h przedstawiono poniżej:
Foto 1
- próba z fermentora mytego roztworem pirosiarczynu sodu
- próba z fermentora mytego roztworem płynu do mycia naczyń
Na fotografii 1 zauważyć można, że w próbie 1 ilość jednostek tworzących kolonię („jtk”) jest znacznie mniejsza niż w próbie 2.
Próba 2 charakteryzuje się znacznie większą ilością przeźroczystych, owalnych kolonii, łatwych do rozróżnienia gołym okiem.
Posługując się poniższym wzorcem do szacowania ilości ”jtk”, oszacowano ilość komórek ogólnej liczby bakterii.
- Próba 1: ~5x10^3 jednostek tworzących kolonie/1000mm^2
- Próba 2: ~10^5 jednostek tworzących kolonie/1000mm^2
Foto 2
Dobrze widoczne kolonie w obydwu próbach są barwy kremowo-białej, połyskliwe o kształcie w większości okrągłym. Taki wygląd kolonii jest typowy dla bakterii z rodziny Enterobacteriaceae.
Stosując umieszczony wyżej wzorcem do szacowania ilości ”jtk”, oszacowano również ilość komórek ogólnej bakterii z rodziny Enterobacteriaceae.
- Próba 1: ~10^4 jednostek tworzących kolonie/1000mm^2
- Próba 2: ~10^5 jednostek tworzących kolonie/1000mm^2
Wnioski:
W wyniku dezynfekcji fermentorów 2% roztworem pirosiarczynu sodu osiągnieto 50-krotną redukcję ogólnej liczby mikroflory w porównaniu do metody mycia roztworem płynu do mycia naczyń.
W przypadku bakterii z rodziny Enterobacteriaceae redukcja ta była nieco niższa i wynosiła 10-krotność wartości początkowej.
Wyniki te potwierdzają skuteczność praktyki stosowanej (tj. dezynfekcji sprzętu) przez piwowarów domowych, jako metody stosunkowo taniej i przynoszącej spodziewane efekty.
LITERATURA:
* - „Teoria i ćwiczenia z mikrobiologii ogólnej i technicznej” – W. Duszkiewicz-Reinhard, R. Grzybowski, E. Sobczak
Proszę o uwagi.
Dzięki za przygotowanie materiału. 
Comment