Saflager S-23 i zapach siarkowodoru

[korbicz]

Szybkie pytanie - w niedzielę nastawiłem koźlaka na S-23. Fermentacja ładnie ruszyła, niestety wczoraj wyczułem dość wyraźne nuty siarkowodoru w zapachu z fermentora. Ponieważ mój niepokój (łagodnie rzecz ujmując) dzisiaj wzrósł, z przekonaniem, że kolejne moje piwo zaliczy wycieczkę do kibla, dokonałem próby smakowej. Jakież było moje zdziwienie kiedy się okazało, że piwo smakuje bardzo dobrze, tylko jest niedofermentowane. Co nie dziwi, stoi na burzliwej dopiero 3 doby. Natomiast w smaku zero cech zepsucia. Skąd zatem te zgniłe jaja? No i czy mogę spać spokojnie czy też jest zagrożenie kanałem?
Gwoli ścisłości - fermentację wystartowałem w ok. +20 st. C. Po pojawieniu się pierwszych oznak fermentacji, piwo poszło do chłodziarki, ok. +12 st. C.

P.S. Znalazłem dyskusję sprzed kilku lat, gdzie niektórzy koledzy piszą, że im warki dolnej fermentacji dość regularnie waliły zgniłymi jaja przez 2-3 dni burzliwej fermentacji i niczym złym to się nigdy nie skończyło. Mam nadzieję, że ta teoria pozostaje w mocy...

[kopyr]

P.S. Znalazłem dyskusję sprzed kilku lat, gdzie niektórzy koledzy piszą, że im warki dolnej fermentacji dość regularnie waliły zgniłymi jaja przez 2-3 dni burzliwej fermentacji i niczym złym to się nigdy nie skończyło. Mam nadzieję, że ta teoria pozostaje w mocy...

Pozostaje, nic się nie zmieniło.

[korbicz]

Dzięki, po ostatnich dwóch kiblach i zmianie sposobu dezynfekcji (na ACE) kolejny kanał w tak krótkim czasie byłby deprymujący.

[Marusia]

Przy dolnej fermentacji jest to normalne. Po prostu nie pchaj nosa w fermentor tak wcześnie

[mareks]

Dodanie podczas fermentacji kawałka miedzi (rurka, blaszka) zmniejsza wydzielanie siarkowodoru.

[korbicz]

Przy dolnej fermentacji jest to normalne. Po prostu nie pchaj nosa w fermentor tak wcześnie

Ba, nie pchaj nosa. Jak tu nie pchać, jak tu taaakie zapachy. No przynajmniej dotychczas. Poza tym potrzeba kontroli jest silniejsza ode mnie.
A co do tej miedzi to spróbuję przy następnej warce.
Dziękuję za szybkie i podtrzymujące na duchu odpowiedzi.

[mareks]

Pamiętaj o zdezynfekowaniu np. przez wygotowanie.

[korbicz]

O czym jak o czym ale o tym to na pewno nie zapomnę.

[Krzysiu]

Z tą miedzią to nie jest najlepszy pomysł. Jeśli podczas fermentacji wydziela się siarkowodór, to miedź szybko nim reaguje, tworząc siarczek miedzi, który z kolei w środowisku kwaśnym (jony węglanowe w brzeczce) częsciowo rozkłada się, tworząc złożony kompleks miedziowo - węglanowy (znany pod nazwą grynszpanu), który jest po prostu trujący. Jest go oczywiście niewiele, ale jeśli ktoś będzie wrażliwy na nadmiar miedzi w organiźmie, może mieć kłopoty.

[mareks]

Dzięki za info.
O miedzi to kiedyś Wesoły pisał i zasugerowałem się.

[Seta]

Nie neguję powyższych chemicznych opisów, ale jak to się ma do tradycyjnych miedzianych kadzi? Nie z nich nie przechodzi do etapu fermentacji, żeby zareagować z owym siarkowodorem?

[TomX]

Ilość jonów miedzi ługowanych z kadzi przez brzeczkę podczas warzenia mus być pomijalnie mała.

[Seta]

Ilość jonów miedzi ługowanych z kadzi przez brzeczkę podczas warzenia mus być pomijalnie mała.

A z tego druta miedzianego to się wyługuje niepomijalnie więcej?

[korbicz]

Nic się nie wyługuje bo ługowanie to zgoła inny proces.
Po drugie myślę, że ilość toksycznych związków miedzi w brzeczce jaka może się pojawić jest pomijalna. Trzeba by spożywać jakieś ogromne ilości takiego piwa i to w stosunkowo krótkim czasie, żeby to miało znaczenie.
Wreszcie po trzecie, dla osób, jak to Krzyś ujął "wrażliwych na nadmiar miedzi" czyli chorujących na patologiczne gromadzenie miedzi (chorobę Wilsona) nie ma znaczenia czy miedź dostanie się do organizmu w formie toksycznych czy nietoksycznych związków. Choć to pierwsze zapewne nie pomaga.

[Krzysiu]

Zacier z miedzią nie reaguje, więc śmiało można założyć, że jony miedzi nie przechodzą do brzeczki nastawnej. Inna sytuacja jest w fermentującej brzeczce. Rozpuszczony w brzeczce dwutlenek węgla tworzy jony węglanowe. Kwaśne węglany prawie wszystkich metali są dobrze rozpuszczalne w wodzie. Żeby jednak takie powstały, najpierw musi powstać siarczek miedzi, który następnie musi ulec rozkładowi w obecności jonów węglanowych. Ale nawet wtedy ilość miedzi w roztworze jest zabieg "miedziowania" brzeczki jest zbędny, nie należy go stosować.

Skądś to się przecież wzięło, że nigdy nie budowano kadzi fermentacyjnych z miedzi. Teoretycznie powinny być o wiele lepsze niż drewniane.