Jopen, Lentebier

[lzkamil]

Majowy koźlak, jęczmienno-pszeniczno-owsiany, z dodatkiem kolendry, dofermentowany w butelce, alk. 7%, but. 0.30 l.
Ciemnozłote, mętne, mocno nagazowane, duża trwała piana.
Zapach owocowy, winny, kwaskowy, cytrynowo-miodowy.
Smak cytrynowy, owocowy, leko kwaskowy, trochę słodowego posmaku.
Widać majowe koźlaki z mniejszych holenderskich browarów też nie muszą się ściśle trzymać stylu

[Dreamer]

Dla mnie najlepsze holenderskie piwo !
(chociaż nie testowałem ich zbyt wiele )

[Dreamer]

zaw. alk. 7,0%, but. 0,3 l
przywiezione przez Izkamila (WIELKIE DZIĘKI!)

Górnofermentacyjny, niefiltrowany - a przy tym w pełni klarowny ( ) - wiosenny koźlak produkowany z trzech słodów (o czym wspominał Izkamil):
kolor - złocisty, pełna klarowność;
piana - drobna, kremowa, bardzo szybko rośnie i długo się trzyma;
nasycenie - duże;
zapach - pszeniczno-owocowy (dużo kwaskowych cytrusów)
smak - tłem smakowym jest tu fantastyczny, lekko słodkawy, delikatny smak pszenicy wymieszanej z aromatyczną kolendrą; z tego tła wyłaniają się na początku rześkie, kwaskowate (ale nie cierpkawe, jak w niektóych innych wiosennych koźlakach z Holandii) nutki owocowe - przede wszystkim kwaskowe cytrusy, ale też i słodkie winogrono, a kończy się to wszystko zaskakująco konkretną grejpfrutową (tu też bardziej owocowe, niż chmielowe skojarzenia) goryczką. W posmaku cały czas majaczy słodkawa, pszenna (a może i miodowa?) nutka.

Dzięki Izkamilowi po dwóch latach znów mogłem testować to piwo i moja opinia z biegiem czasu nie uległa zmianie: dla mnie to jedno z najlepszych piw holenderskich.

[jacer]

Pite w sobote w tej knajpie.

Lane z kranu. Moje, w porównaniu ze zdjęciem Dreamera, miało gęstą, kremową pianę.

Piwo bardzo smaczne, wyraźnie kolendrowe, opisy przedmówców wyczerpują doznania smakowe.

[GaryFisher]

Jopen Bakenesserkerk Theo v/d Boogaard Lentebier

Specjalna edycja, która ma na celu zebranie pieniędzy na renowację witraży w kościele Bakenesserkerk w Haarlemie, wyszło 6 różnych piw (ze stałej oferty Jopena), rozlanych do butelek ozdobionych sześcioma różnymi witrażami, rozlanych przez sześciu różnych gości (artyści itp.)

Na witrażu ukontentowana z odnalezienia skarbu para skacze z radości po szkielecie biskupa.

[Pancernik]

To ostatnie piwo z sześciopaku, przywiezionego przez ślubną.
Nie przepadam za wiosennymi kozami, ale - darowanemu kozłu w zęby się nie zagląda...
Piwo jest jasnozłote (chyba jaśniejsze, niż na fotach), zmętnione. Buduje biała, drobną, niezbyt wysoką, ale trwałą pianę.
Pachnie słodem z akcentem karmelowym, delikatny ślad alko, który prawie przykrywa echo kolendrowe (albo to tylko sugestia...?).
Podobnie jest w smaku: karmel ze śladem toffi, delikatny chmiel i zioła, podobnie delikatny alkohol. Nagazowanie średnie.
Typowe opakowanie dla browaru: mała butelka, prosta eta, na niej tylko logo browaru i nazwa piwa, kapsel z logo browaru.
Trochę nietypowy majowy koźlak, najczęściej to są po prostu mocne jasne lagery , ale ten jakoś też okazał się "niewybitny"...