Weihenstephan, Weihenstephaner Kristall Weissbier

[Dreamer]

zaw. alk. 5,4% (ekstrakt 12,7%), but. 0,5 l.
dostępne m.in. w sieci Piotr i Paweł

Wariacje nt. pszenicy tym razem w wydaniu najstarszego browaru na świecie (co podobno nie do końca jest prawdą, ale się dobrze sprzedaje ). Nie darzę zaufaniem odfiltrowanych pszeniczniaków, a to za sprawą ich wtórności, nie-oryginalności w stosunku do niefiltrowanych pierwowzorów, ale czasem i do nich się wraca...
Kolor - jasnosłomkowy;
piana - początkowo gęsta i kremowa jak typowa "pszenica", ale jakoś tak zbyt szybko redukuje się do cienkiej kołderki;
nasycenie - w język szczypie mocno, choć widać tylko pojedyncze, leniwe bąbelki;
zapach - pszeniczno-drożdżowy (nie odbiega od standardu);
smak - zaskakująco treściwe piwo; bogaty estrowo-pszeniczny smak (z całą gamą nutek cytrusowo-bananowych) jest standardem w tego typu piwach niemniej tutaj mamy coś więcej - towarzyszy mu taka charakterystyczna kwaskowo-drożdżowa otoczka, która nadaje smakowi głębi i treściwości (brak jej np. w naszej Reginie, oczywiście z całym szacunkiem dla krajowej produkcji ); w końcówce smaku dominacja chmielowej goryczki.

Lekkość, rześkość, owocowość, a przy tym niezwykła treściwość - niewiele testowałem kristal weizenów, ale ten jest najlepszy.

[kentaki]

Bardzo dobre piwo. Mocno nagazowane, aż chce uciekać, jaśniutki (no może nie aż tak jak na powyższej fotce), klarowny kolorek, mocna sztywna i trwała piana, super "dentystyczny" zapach typowy dla klasycznych hefe, w smaku treściwe, bogate w nutki bananowe, delikatne piwko w klasycznym opakowaniu. Jestem pod wrażeniem i daje mocną 5. Polecam i piszę się na więcej.

[bono_boniecki]

również miałem niewątpliwą przyjemność pić to piwo. Choć cena zrażała(koło 8 zł.)
Kolor rzeczywiście ciemniejszy nieco od tego na zdjęciu powyżej, mimo wszystko jednak jasny, głęboki, klarowny.
W smaku i zapachu bardzo przypomina swego niefiltrowanego brata, może jest nieco mniej wyraziste i pełne, trochę lżejsze.
Nie ulega jednak wątpliwości, że ten jeden z niewielu dostępnych na polskim rynku kristalweizenów (albo i jedyny) zasługuje na uznanie, według mnie jeden z lepszych pszeniczniaków w ogóle.

[Shlangbaum]

To chyba mój pierwszy kristall o ile pamiętam. Jeżeli jest reprezentatywne dla swojego gatunku, to znaczy, że ten gatunek mi odpowiada

Goryczka, kolor, nagazowanie i piana typowe dla pilsa. Można by nawet powiedzieć, że dla bardzo dobrego pilsa... Z pszenicy ma lekką bananową nutkę i okrągłość w smaku. Cieszę się, że brakuje tu pszenicznej kwasowości bo by nie pasowała chyba.

Podsumowując: smaczne piwo ale szkoda, że takie drogie.

[anteks]

, super "dentystyczny" zapach typowy dla klasycznych hefe,

myślałem że typowe to goździki i banany

[kopyr]

super "dentystyczny" zapach typowy dla klasycznych hefe,

myślałem że typowe to goździki i banany

Niektórzy w ten sposób definiują zapach goździków. Teraz już chyba nie, ale w przeszłości plomby miały taki zapach.

[anteks]

Teraz już chyba nie, ale w przeszłości plomby miały taki zapach.

pierwszej młodości to ja nie jestem ale nie kojarzę

[Pancernik]

pierwszej młodości to ja nie jestem ale nie kojarzę

Też swoje na liczniku mam, u dentysty sie wysiedziałem, ale nigdy nie powiązałbym "zapachu" plomb dentystycznych z goździkami.
Mało tego, kiedyś przez rok mieszkałem z żoną (no dobra, wtedy jeszcze nie-żoną... ) w mieszkaniu po jej dziadkach.
Babcia była dentystką, a dziadek ortodontą, jeden pokój był ich dawnym gabinetem.
Totalny oldskul dentystyczny, tak jakoś z epoki Gomułki, bormaszyna na pedał i inne takie...
Smród plomb i odczynników wżarty był w ściany i meble, wejść się nie dało, ale nie skojarzyłem tego NIGDY z weizenami...
Straszyłem znajomych tym gabinetem! (opisu spluwaczki Wam tym razem oszczędzę... ).

[kopyr]

Też swoje na liczniku mam, u dentysty sie wysiedziałem, ale nigdy nie powiązałbym "zapachu" plomb dentystycznych z goździkami.
Mało tego, kiedyś przez rok mieszkałem z żoną (no dobra, wtedy jeszcze nie-żoną... ) w mieszkaniu po jej dziadkach.
Babcia była dentystką, a dziadek ortodontą, jeden pokój był ich dawnym gabinetem.
Totalny oldskul dentystyczny, tak jakoś z epoki Gomułki, bormaszyna na pedał i inne takie...
Smród plomb i odczynników wżarty był w ściany i meble, wejść się nie dało, ale nie skojarzyłem tego NIGDY z weizenami...
Straszyłem znajomych tym gabinetem! (opisu spluwaczki Wam tym razem oszczędzę... ).

Chłopaki, no nie przesadzajcie. Swoje lata mam, ale pisząc o przeszłości miałem na myśli lata 80-te czy początek 90-tych. Na pewno nie Gomułkę Wydawało mi się, że taki zapach miały plomby (amalgamat), ale jak się zastanowiłem, to być może, że taki zapach ma to lekarstwo, którym się wyjaławia zęba przed plombowaniem - fleczer. Na pewno coś w stomatologii pachnie goździkami.

[Pancernik]

Chłopaki, no nie przesadzajcie. Swoje lata mam, ale pisząc o przeszłości miałem na myśli lata 80-te czy początek 90-tych. Na pewno nie Gomułkę Wydawało mi się, że taki zapach miały plomby (amalgamat), ale jak się zastanowiłem, to być może, że taki zapach ma to lekarstwo, którym się wyjaławia zęba przed plombowaniem - fleczer. Na pewno coś w stomatologii pachnie goździkami.

OK, przy najbliższej okazji obwącham moją panią dentystkę .

[anteks]

Na pewno coś w stomatologii pachnie goździkami.

dentystka

[Sven]

Export na rynek angielski.

Jasnozlociste, mocno gazowane, piana chciala uciekac ze szklanki. Mocny zapach gozdzikow, w smaku typowo pszeniczne z posmakiem chmielowym. Smaczne.

[skitof]

Piwo o jasnej barwie, bardzo obfitej i trwałej pianie i agresywnym pszennym smaku. Brak zawiesin drożdżowych powoduje, że piwa nie trzeba nalewać w całości do szklanki i nie trzeba "zakręcać" resztką piwa w butelce przed wlaniem do szkła. Ot cały Kryształ z Instytutu Naukowo-Badawczego Piwowarstwa Weihestephan.

[Kwadri]

Kolor: Jasnozłoty, pilsowy.
Piana: Wysoka, bardzo ładna. Po dłuższej chwili opadła do pierścienia.
Zapach: Typowy pszeniczny. Bananowo-goździkowy, ładny.
Smak: Orzeźwiający. Trochę inny niż w niefiltrowanym, jakby uboższy, mniej treściwszy, ale piwo smaczne. Na końcu dość mocna gorycz.
Wysycenie: Piwo po otwarciu chciało uciec z butli. W ustach wysokie, orzeźwiające.
Opakowanie: Ładne, w stylu Weihenstephanera z zieloną otoczką na etykiecie. Butelka NRW.

[wpadzio]

Barwa jasnozłocista. Klarowna, bo to piwo odfiltrowane.
Piana arcywysoka przy nalewaniu. Nie obeszło się bez kilku podejść i odrobiny cierpliwości... Potem dość szybko redukuje się.
Zapach pszeniczniaka, z lekką przewagą estrów nad fenolami.
W smaku jest sporo delikatniejsze niż niefiltrowane pszenice. Za to też przy okazji wydaje się nieco mniej wyraziste i jakby rozwodnione. Bukiet smakowy zdecydowanie uboższy.
Wysycenie treściwe, pasujące.
Opakowanie typowo niemieckie, podane dużo informacji. Bardzo ładny, kolorystycznie dedykowany piwu kapsel.

Piwo z "najstarszego browaru na świecie (1040r.)" choć dokumenty o tym świadczące zostały najprawdopodobniej sfałszowane w połowie XVII wieku przez opata klasztoru Weihenstephan, w którego dawnych budynkach mieści się obecnie browar.
Jak dla mnie brakuje mu nieco wyrazu i treści. Może to przez filtrację. Pijalne, choć nie warte tych prawie 9zeta. 6 w skali 1-10.