Tweet
Szara Wdowa, młodsza siostra Czarnej Wdowy, dziecko piątej generacji rodziny Rassmussenów, dokładniej rzecz biorąc Anne. Pszeniczniak z dodatkiem wędzonego słodu jęczmiennego, a więc coś najbliżej grodzisza co spróbuję przed zlotem. 5,7%.
Piana znikła, zanim zdążyłem zrobić zdjęcie
Gaz nie podchodzi pod grodzisza, bo jak zwykle w piwach z Refsvindinge jest go mniej niż więcej.
W kolorze jasnożołtobrązowe, dość mętne.
W zapachu dość mocna wędzonka, spod której nieśmiało wychyla się lekko pszeniczna. Dość oleiste wrażenie.
W smaku wyraźna wędzonka, robi bardziej mięsne wrażenie niż, powiedzmy, w Schlenkerli, nuty pszeniczne słabe, raczej cytrusowe, może ślad goździka. Bardzo treściwe, jak na pszenicę.
Bardzo dobre, ale kilka wad od wybitności.
Piana znikła, zanim zdążyłem zrobić zdjęcie
Gaz nie podchodzi pod grodzisza, bo jak zwykle w piwach z Refsvindinge jest go mniej niż więcej.
W kolorze jasnożołtobrązowe, dość mętne.
W zapachu dość mocna wędzonka, spod której nieśmiało wychyla się lekko pszeniczna. Dość oleiste wrażenie.
W smaku wyraźna wędzonka, robi bardziej mięsne wrażenie niż, powiedzmy, w Schlenkerli, nuty pszeniczne słabe, raczej cytrusowe, może ślad goździka. Bardzo treściwe, jak na pszenicę.
Bardzo dobre, ale kilka wad od wybitności.
Comment