drinktec interbrau

[Piwowar]

Mialem jak zwykle szczescie! W ostatniej chwili dostalem zaproszenie na Drinktec Interbrau i chociaz dopiero w ostatni dzien, ale udalo mi sie pojechac do Monachium. Jako ze nie mam daleko, dotarlem okolo 10 rano na miejsce i po zaplaceniu 10 Marek za parking mialem wolny wstep na hale wystawowe. W pierwszej hali byly tylko ciezarowki, ktore piwowarstwa domowego nie dotycza. Nawiazalem kontakt z browarem „Münch-Bräu Eibau GmbH”, wylacznie po to zeby dostac kufelek piwa. Miejscowosc Eibau znajduje sie niedaleko polskiej granicy, w okolicach przejscia granicznego Zittau/Sieniawka. Piwo jest czarne jak smola, malo slodkie, za to dosyc gorzkie. Podejrzewam ze gorycz pochodzi bardziej od palonego slodu niz od chmielu. Ma jednak bardzo przyjemny zapach. Nazywa sie Eibauer Schwarzbier i pod wzgledem sprzedazy zajmuje podobno 3 miejsce na niemieckim rynku wsrod piw „czarnych”. W hali drugiej natknalem sie na firme „Baltic Malt”. Jest to koncern miedzynarodowy, do ktorego miedzy innymi nylezy rowniez slodownia w Gdansku. Przedstawiciel gdanskiej slodowni, bardzo sympatyczny pan Jamborowicz znalazl dla mnie chwile czasu, moglem mu wiec naswietlic glowne problemy piwowarow domowych, no i tych, ktorzy chcieliby takowymi zostac. Niestety z dyskusji wyniklo ze jezeli juz, to po slod nalezy sie zwracac do browarow. Malych slodowni jest w Polsce coraz mniej, poniewaz sa nieoplacalne, a duze jak na przyklad ta w Gdansku nie posiadaja w ogole opakowan i sprzedaja wylacznie na tony. W trzeciej hali, do ktorej dotarlem zabilo mocniej serce kolekcjonera. Znajdowaly sie w niej dziesiatki starych emaliowanych szyldow roznych browarow. Wszystko oryginaly w idealnym lub prawie idealnym stanie. Miedzy innymi widzialem dwa szyldy wroclawskiego browaru C. Kipke. Moj aparat fotograficzny zostal jednak w domu, przygotowany do zabrania. Lezal w miejscu specjalnym, tak rzucajacym sie w oczy ze prawie nie sposob bylo go zapomniec. Zreszta lezy tam jeszcze teraz. W hali nastepnej az roilo sie od firm produkujacych mikrobrowary. Byly przerozne formy i wielkosci, niektore bardzo ciekawe, jak na przyklad warzelnia ze szkla, w ktorej dokladnie mozna obserwowac wszystkie kolejne procesy warzenia. Niestety najmniejszy browarek kosztowal 120 tys. Marek i mial jednorazowa wydajnosc 250l. Dopiero po przemierzeniu dwoch nastepnych hal znalazlem firme zaopatrujaca piwowarow domowych. Mikrobrau z Berlina prowadzi w swoim asortymencie doslownie wszystko, co jest potrzebne (lub nie) do domowego warzenia. Niestety cena slodu jest ok. 2- 3 krotnie wyzsza od ceny w slodowni. Ceny chmielu nawet sa podobne do cen rynkowych. Mam katalog tej firmy i jezeli ktos jest zainteresowany, moge przyslac kopie. Firmy handlujace wylacznie chmielem sprzedaja rowniez mniejsze ilosci, z tym ze u nich najmniejsze opakowanie to 3kg. Cena takiego opakowania wynosi ok. 100 Marek. Ja zuzywam na jednorazowa produkcje 30-40 l okolo 100 g chmielu, wiec 3 kg to nawet dla mnie troche za duzo. Na szczescie udalo mi sie zaopatrzyc na miejscu w probki, ktore wystarcza mi do nastepnych targow w listopadzie przyszlego roku. Bylo tam jeszcze bardzo duzo ciekawych rzeczy. Niestety nie bylem w stanie zobaczyc wszystkiego, poniewaz o godz. 16 impreza sie skonczyla i musialem pojechac do domu.

[ART]

http://www.agrotech.mediator.pl/wydarzenia.html#Brau 2001

znalazłem kilka słów i zdjęć z tej imprezy.

[Krzysztof]

Interbrau

No cóż. Mi się nie udało pojechać do Monachium z powodu braku wolnych noclegów oraz chroby w rodzinie. Może pojadę do Norymbergi na podobną imprezę