Robaki w słodzie

[JAckson]

Jak w słodzie pojawią się larwy mklika to musi mieć ok. 10% wilgotności.

Czyli istnieje stosunkowo prosty przymiar do oznaczenia, czy słód ma wilgotność w okolicach 10% i więcej. Wystarczy hodować motyle mklika i w czasie testów wypuszczać do wora ze słodem. Jeżeli złożą jaja i rozwiną się larwy, to słód zbyt wilgotny

[kiszot]

Wielki B jak zwykle ma rację. To świństwo które fruwało mu po domu, to pewnie był mklik mączny (podobny do mola) i rzeczywiście jego larwy żerować będą w mące i płatkach (znacznie wilgotniejszych od słodu) i na pewno motyle nie złożą jaj w słodzie o wilgotności 4,5%. Jak w słodzie pojawią się larwy mklika to musi mieć ok. 10% wilgotności.

Miałem to cholerstwo w domu.9 kilo słodu poszło do kosza.Zresztą niejedna czekolada poszła za słodem.

[Marusia]

Wielki B jak zwykle ma rację. To świństwo które fruwało mu po domu, to pewnie był mklik mączny (podobny do mola)

Ciekawe sformułowanie, bo Wielki_B pisał o wołkach zbożowych
Poszukałam i takie opisy znalazłam (http://www.ihar.edu.pl/szkodniki_magazynowe.php)

Wołek zbożowy jest najgroźniejszym szkodnikiem przechowywanego całego ziarna (5% strat). Jest to jasnobrązowy lub czarny chrząszcz długości 2-5 mm z charakterystycz*ną głową wydłużoną w ryjek. Jego cały rozwój przebiega wewnątrz ziarniaka. Larwa rozwi*jająca się w ziarniaku wygryza całe jego wnętrze pozostawiając tylko łupinę nasienną.

Mklik mączny jest motylem nocnym o rozpiętości skrzydeł do 25 mm i ciele długości około 14 mm. Przednie skrzydła są szare z dwoma charakterystycznymi ciemnymi zygza*kowatymi liniami w części nasadowej i wierzchołkowej. Motyle nie pobierają pokarmu.
Szkodliwe są larwy – gąsienice, które przędą przez całe życie lepkie, jedwabne nici, któ*rymi zlepiają w grudki ziarno, na którym żerują. Usunięcie splotów przędzy jest trudne i po*woduje dodatkowe straty. Larwy żerują zwykle tylko w wierzchniej warstwie w oprzędach.
Mól ziarniak to motyl o rozpiętości skrzydeł 9-14 mm i długości ciała 6-8 mm. Przednie skrzydła są wąskie, srebrzysto-szare o żółtawym odcieniu z szeregiem ciem*nych, nieregularnie rozmieszczonych plamek.
Szkodliwe są larwy – gąsienice, które wgryzają się do wielu ziarniaków i wyjadają tylko częściowo ich zawartość, zaczynając żerowanie od zarodka, co dyskwalifikuje ziarno do siewu. Dodatkowo ziarniaki pozlepiane są przędzą wytwarzaną przez gąsienice. Przy du*żej liczebności larw powierzchnię pryzmy ziarna pokrywa warstwa połyskującej przędzy.




Stawiam na mola ziarniaka

[wogosz]

Rozumowanie jest super logiczne - matematycznie OK. Jednak nie polecam tej metody. Te motyle nie są tak piękne jak te latem na łące. Przypadkiem można się ich z kuchni nie pozbyć na wiele miesięcy.

[Marusia]

......(dubel)

[wogosz]

Jest ich więcej:
omacnica spichrzanka, mklik próchniaczek, mklik rodzynkowiec, skośnik zbożowiaczek, ale wszystkie mają taki sam schemat działania: larwy wyżerają wnętrze ziarna, a larwy już nie żerują tylko składają kolejne jajca.

[Marusia]

Jest ich więcej:
omacnica spichrzanka, mklik próchniaczek, mklik rodzynkowiec, skośnik zbożowiaczek, ale wszystkie mają taki sam schemat działania: larwy wyżerają wnętrze ziarna, a larwy już nie żerują tylko składają kolejne jajca.

Tak, ale na pewno nie jest to wołek zbożowy
A "zagłosowałam" na mola, bo rozmiarami pasuje. Owad, nie larwa

[wogosz]

OK. Wołek zbozowy to na pewno nie motyl i z pewnością nie lata. Pisząc że Wielki B miał rację, to myślałem o tym, że szkodniki "siedziały" w stosunkowo wilgotnej mące, a nie w suchym słodzie. Rozpoznanie jaki to stwór jest mniej ważne. Ważniejsze jest nie dopuścić do ich rozwoju.

larwy wyżerają wnętrze ziarna, a larwy już nie żerują tylko składają kolejne jajca.

Oczywiście pomyliłem się. To motyle już nie żerują tylko składają jaja.
Tak to jest jak chce się za szybko.

[Marusia]

Rozpoznanie jaki to stwór jest mniej ważne. Ważniejsze jest nie dopuścić do ich rozwoju.

Tu się akurat nie zgodzę - my tu sobie pitu pitu i wiemy o co chodzi, ale zaloguje się ktoś nowy, przeczyta, że wołek zbożowy i nie skojarzy robala. Wszystko jest ważne.

[dori]

Dość skutecznym sposobem pozbycia się "motylków" (czyli mlików i omacnic) z domu jest zakup specjalnych pułapek feromonowych np SP Locator. Feromony przyciągają samce owadów, te przyklejają się do lepa pułapki i na wolności pozostają tylko samiczki które jak wiadomo bez samców nie mogą się rozmnażać .

[Marusia]

Proponuję złapać egzemplarz latającego paskuda i porównać z załączonymi obrazkami, będziemy wiedzieli dokładnie, co to jest Ciekawe, czy będziemy mieli te same dziadostwa. Jak pooglądałam i poczytałam opisy, to faktycznie tych molowatych jest cała masa bardzo podobnych. Chyba zacznę zbierać

http://www.cimex.pl/szkodniki2.html

[kham]

Proponuję złapać egzemplarz latającego paskuda i porównać z załączonymi obrazkami, będziemy wiedzieli dokładnie, co to jest Ciekawe, czy będziemy mieli te same dziadostwa. Jak pooglądałam i poczytałam opisy, to faktycznie tych molowatych jest cała masa bardzo podobnych. Chyba zacznę zbierać

http://www.cimex.pl/szkodniki2.html

Nowy dział się szykuje?? Np entomologia w browarnictwie?? Proponuje pierwsze opracowanie: " wpływ gatunków i ilości robactwa w słodzie na pienistość piwa "

[grzech]

Ja tak w sprawie nazewnictwa. Entomolog zajmuje się owadami, zaś robakami parazytolog. Jak sami stwierdziliście żrą Wam surowce owady. Robaki to mogą Was pokonsumować.

[kham]

Ja tak w sprawie nazewnictwa. Entomolog zajmuje się owadami, zaś robakami parazytolog. Jak sami stwierdziliście żrą Wam surowce owady. Robaki to mogą Was pokonsumować.

A mnie wszystko jedno...i tak laćkiem to!!!

[wogosz]

Tu się akurat nie zgodzę - my tu sobie pitu pitu i wiemy o co chodzi, ale zaloguje się ktoś nowy, przeczyta, że wołek zbożowy i nie skojarzy robala. Wszystko jest ważne.

OK. Rozpoznanie wroga jest niezwykle ważne na każdym polu walki (na ile się zna na tym rezerwista). To jest jednak usuwanie skutków, a nie prewencja. Właściwie przechowywany, dobrej jakości słód jest bezpieczny i nic się w nim nie zalęgnie. Nie będzie wtedy trzeba rozpoznawać wroga i z nim walczyć.
Piję Twoje MARUSIA moim piwem z ostatniej warki. Fermentacja była bardzo nietypowa, ale efekt całkiem niezły.