Twilight Alehouse rozpoczyna warzenie

[Twilight_Alehouse]

Warka nr X

Wczoraj powstała kolejna, jubileuszowa już, bo dziesiąta warka.
Tym razem poszedłem częsciowo na łatwiznę i wykorzystałem słodowy zestaw Browamatora - Pale Ale. Filtrowało się ładnie, brzeczka siedzi w fermentorze zadana drożdżami SafAle.

[Twilight_Alehouse]

Warka nr VIII

Długo nie byłem w stanie określić co wysżło mi z warki nr VIII. Owszem, smakowało mi to piwo już po tygodniu, jednak dopiero teraz, po trzech od zabutelkowania, jakoś ułożyłem sobie wrażenia.
Przede wszystkim, wbrew zamysłowi, nie jest to stout pszeniczny, czy też raczej pszenica stoutowa. Smak nie ten, nie ma praktycznie paloności. Kolor może tak, ale tylko gdy piwo zostanie zamieszane.
Kolor pasuje jak najbardziej do Brown Ale, ale tylko gdy stoi w butelce. Przy nalewaniu z typowym dla piw pszenicnzych zapałem mętnieje, a więc ta możliwośc również odpada.
Koniec końców uznałem, że to po prostu Dunkelweizen. Smakowo się zgadza, kolorystycznie, przy pewnym zignorowaniu faktu, że za ciemne, też

Teraz czeka mnie pierwszy crashtest warki nr IX - w zamyśle irlandzkie czerwone ale z dodatkiem słodu CaraRed w ilości 25% zasypu. Po białej butelce testowej już jednak widzę, że przy tym samym ekstrakcie to piwo będzie minimalnie jaśniejsze od warki nr VII, która powstała wyłącznie ze słodu monachijskiego! Tak więc CaraRed jako słód, który w zamyśle miał dać warce ciekawy kolor, sprawdził się kiepsko. Ciekawe jak to będzie ze smakiem.

[Twilight_Alehouse]

Warka nr IX

Bardzo zdziwiła mnie natomaist dopiero co otwarta buteleczka warki nr IX. Pomimo tego, ze piwo to zabutelkowałem zaledwie przed tygodniem, nie chciało "wyjsć", a na dodatek praktycznie nie ma osadu. Owszem, widzę efekt zmętnienia na zimno, ale to na tyle.
W smaku też mi już odpowiada. Obawiałem się przechmielenia, a wysżło coś bardzo przypominającego angielskiego bittera. Bardzo dobre piwo, aż jestem ciekaw jak będzie się prezentowało za 2 miesiące.

[Twilight_Alehouse]

Warka nr X i nr XI

W zeszłą środę zdziwiła mnie butelkowana tydzień wcześniej warka nr X. SafAle tak się wyklarowały na cichej, że do butelek musiała przejść bardzo mała ich ilość i w testowanej porcji nie było gazu, nie było piany, a całośc smakowała glukozą daną do refermentacji. Wystraszyłem się trochę i już myślałem o robieniu zastrzyków z drożdży, ale Borysko uspokoił mnie, że zawartośc butelek "ruszy". Jutro test.
A w międzyczasie, w zeszły poniedziałek, popełniłem jeszcze jedną warkę - tym razem kolejny zestaw słodowy z Browamatora czyli Koźlak Ciemny. Wykorzystałem 1,25 kg słodu pilzneńskiego, 2,25 kg słodu monachijskiego i 0,6 kg karmelowego ciemnego. Chmieliłem niezgodnie z przepisem - po 20 g Marynki i Izabelli przez 60 minut (miałem akurat resztki torebek), aromat już wg instrukcji czyli 20 g lubelskiego na 15 minut. Powstało 12 litrów brzeczki o Blg 16, już nawet po uwarzeniu przypominającej mi Asam Bocka z Weltenburga.
Fermentor stał sobie spokojnie przez tydzień w temperaturze 12-14 stopni, dzisiaj postanowiłem do niego zajrzeć. Zaniepokoił mnie zapach, bo był taki jakiś pleśniowaty. Cczym prędzej pobrałem próbkę i od razu się uspokoiłem, bo choć póki co piwo odfermentowało tylko do 7 Blg, zapowiada się bardzo smakowicie (wrażenia podobieńśtwa z weltenburskim koźlakiem są jeszcze mocniejsze) i absolutnie nie jest zepsute. Po prostu musze przywyknąć, że w dolnej fermrntacji zapachy są ciut inne... Trzymam jeszcze tydzień i piwo idzie na cichą.

[Twilight_Alehouse]

Warka nr X i nr XI

Warka nr X (Pale Ale) wreszcie się nagazowała. Pzez jakiś czas uważałem, ze to piwo zupełnie nie ma charakteru, ale po kolejnej, przeprowadzonej w sobotę degustacji, stwierdziłem że coś w nim jednak jest.
Po tygodniu od zabutelkowania spróbowałem też warkę nr XI (ciemny koźlak). Choć młodziutkie, piwo tak mi smakowało, że wyżłopałem 0,5l w 12 minut Aż się boję jakie będzie za pół roku

[Twilight_Alehouse]

Warka nr XII

Tymczasem wczoraj, po miesięcznej przerwie (studia...), powstała kolejna warka. Tym razem wykonałem witbiera, na specjalne zlecenie mojej lubej. Korzystałem z lekko zmodyfikowanej receptury Borysko. Zatarłem co następuje:
2,5 kg słodu pilzneńskiego
1 kg słodu pszenicznego
1 kg pszenicy gniecionej
0,25 kg płatków owsianych
0,25 kg mąki pszennej białej

Zacierało się długo, ale efektywnie (szczegóły zaraz).

Chmieliłem za pomocą 15 g goryczki na 60 minut, poza tym 2 45 i 55 minucie gotowania dodałem po 10 g kolendry i skórek Curacao.
Dzisiaj sliczna, blada brzeczka o wyczuwalnym posmaku kolendry i pomarańczy wylądowała z dużą ilością piany w fermentorze. Skuteczność zacierania wyszła rekordowa jak na moje piwowarzenie - 21 l brzeczki o Blg początowym 12. Zadana drożdżami Wyeast Belgian Wit.

W garnku pozostało mi trochę gęstego syfu, którego żal mi było wylewać Zlałem więc to w ilości 1,5 l do dwulitrowego PETa i zadałem drożdżami weizenowymi Ciekaw jestem wyników eksperymentu.

[Twilight_Alehouse]

Warka nr XII i XIII

Warka nr XII czyli witbier wylądowała przedwczoraj w butelkach. Dawno się tak nie namachałem przy rozlewie, bo robiłem mniejsze warki, a tu trzeba było napełnić 40 buteleczek.
Dałem chyba troszkę za dużo kolendry, bo jest zbyt mocno wyczuwalna w smaku, ale w trakcie leżakowania to się "ułoży". Za to dzięki skórkom curacao jest przyjemna, cytrusowa nutka.
Żeby nie kusić losu, nr XIII otrzymała ta eksperymentalna resztówka z witbiera, mocniejsza niż zasadnicza część (14 Blg) i zadana drożdżami weizenowymi. Zabutelkowałem trzy buteleczki 0,33l.
W przyszłym tygodniu uwarzę marcowe na czystym słodzie wiedeńskim (wiem że to chore, ale mam nadzieję, że temperatura trochę spadnie ), a potem ruszę ze Scottish Ale w stylu Export (z lekkim dodatkiem słodu wędzonego i palonego jęczmienia).

[mario123]

Wczoraj powstała kolejna, jubileuszowa już, bo dziesiąta warka.
Tym razem poszedłem częsciowo na łatwiznę i wykorzystałem słodowy zestaw Browamatora - Pale Ale. Filtrowało się ładnie, brzeczka siedzi w fermentorze zadana drożdżami SafAle.

Czy możesz napisać jak zacierałeś?
Też nabyłem ten zestaw, ale brakuje danych dotyczących zacierania. Na forum jest tyle przepisów, że się w głowie przewraca. Generalnie nie planuję stosować cichej fermentacji z drożdżami Safale S-04.

[Twilight_Alehouse]

Czy możesz napisać jak zacierałeś?
Też nabyłem ten zestaw, ale brakuje danych dotyczących zacierania. Na forum jest tyle przepisów, że się w głowie przewraca. Generalnie nie planuję stosować cichej fermentacji z drożdżami Safale S-04.

Przyznam szczerze, że nie pamiętam... STwierdziłem, że skoro to zestaw z pudełka, to nie chce mi się zapisywać przerw... Sądzę jednak, że pół godziny w 64 stopniach i pół w 74 st.

[Twilight_Alehouse]

Warka nr XIV

Po ponad miesięcznej przerwie uwarzyłem dzisiaj kolejne piwko. Tym razem, jako że jest marzec, postanowiłem wykorzystać słód wiedeński. Wiem że marcowe robi się przy tylko częściowym udziale wiedeńskiego, ale chciałem przetestować jak będzie się zachowywał jako jedyny składnik piwa. Skopiowałem więc bezczelnie pomysł na warkę od Borysko
Wykorzystałem 4 kg słodu wiedeńskiego.
Zacieranie zacząłem od 10 minut w 55 stopniach. Potem odlałem gęstą 1/3 żeby pobawić się w dekokcję. Podgrzałem dekokt do 70 stopni i potrzymałem 15 minut, potem zagotowałem i trzymałem 10 minut. W międzyczasie podjechałem z główną częścią do 62 stopni (na 35 minut). Po wlaniu z powrotem dekoktu trzymałem całość przez godzinę w 72 stopniach i przez 10 minut w 75.
Chmieliłem przez godzinę za pomocą 15 gramów Marynki. 1 minut przed końcem dodałem mech irlandzki.
Wyszło 15 litrów brzeczki o Blg początkowym ok.13,2. Całość zadane przed dwiema godzinami drożdżami Saflager.
A oto zdjęcie podgrzewającej się brzeczki

[Twilight_Alehouse]

Warka nr XV

Tak się rozkręciłem, że już dzisiaj, tylko sześć dni po poprzedniej, powstała kolejna warka. Tym razem zapowiadane piwo w stylu Scottish Export.
Postanowiłem jak najlepiej oddać styl. W związku z tym do kotła powędrowało:
3 kg słodu pilzneńskiego (to akurat odstępstwo, ale jeszcze nie nabyłem słodu pale)
300 gramów słodu karmelowego jasnego ze Strzegomia
350 słodu wędzonego (Bamberg)
250 gramów płatków jęczmiennych
Zacierałem toto w przepisowej temperaurze 69 stopni przez 50 minut. Później zrobiłem podjazd do 75 stopni i potrzymałem tam 10 minut. Rozpoczynając podgrzewanie dosypałem 100 gramów jęczmienia palonego (wyrób własny).
Chmieliłem przez godzinę za pomocą 25 gramów Marynki.
Niedługo piwo wyląduje w fermentorze. Spodziewam się około 22-23 litrów brzeczki o Blg początkowym 10, którą zadam drożdżami Wyeast Scottish Ale.
Zgodnie ze stylem będę fermentować w stosunkowo niskie temperaturze, czyli 16 stopni, zeby uzyskać neutralny profil smakowy.
Jeszcze na koniec się pochwalę - pobiłem swój rekord czasowy! Od wlania wody do garnka do zakończenia gotowania z chmielem minęły 3 godziny 15 minut

[Twilight_Alehouse]

Warka nr XVI

Strasznie dawno nic nie warzyłem. Uznałem, że czas najwyższy zmienić ten stan rzeczy i wczoraj wykonałem zacieranie, choć nie nazwałbym go pełnoprawnym.
Dlaczego? Bo robiłem w ten sposób tylko część piwa. Już jakiś czas temu stwierdziłem, że moje piwa z warek nr III i IV (warzone z ekstraktów: ciemne z dodatkiem miodu oraz pseudoklasztorne czerwone) nie nadają się niestety za bardzo do picia - stały się tak wytrawne, że aż gębę wykręca, nie da sę ich wypić nawet po dosłodzeniu i przygotowaniu w charakterze grzańca. Stwierdziłem, że żal mi wylać 7 w sumie litrów piwa, więc uznałem, że trzeba je z czymś zmieszać.
Wymyśliłem sobie więc nietypowy zasyp: 1 kg strzegomskiego karmelowego jasnego, 0,75 kg monachijskiego i prawie 1 kg pszenicznego (akurat miałem na zbyciu...). Zatarłem toto celowo w wysokiej temperaturze (1 godzina w 71 st. C), a potem chmieliłem samym Lubelskim przez 15 minut (tamte wcześniejsze piwa są wystarczająco goryczkowe). Uzyskałem ostatecznie 13 litrów fajnej ciemnej brzeczki o Blg początkowym 7,5, którą zadałem drożdżami Wyeast Scottish Ale (dzięki nim uzyskam zamierzone niskie odfermentowanie). W sobotę doleję do fermentora tamte dwie resztkowe warki, stabilizując tym samym poziom alkoholu na ok. 3,5% obj. Docelowo chcę uzyskać słabego ciemniaczka, w którym zostanie trochę nieprzefermentowanych cukrów.

Jako następną, normalną już warkę planuję wykonać w przyszłym tygodniu klasztornego tripelka. Muszę nabyć wcześniej stosowną ilość cukru kandyzowanego jasnego.

[Twilight_Alehouse]

Warka nr XVII

Tak jak straszyłem, wczoraj powstał klasztorny tripelek.
Jako zasyp wziąłem 4 kg pilzneńskiego, 0,5 monachijskiego i 0,5 kg carapils.
Zacierałem przez godzinę w 65 st.
Gotowałem przez 1,5 godziny. Chmielenie 90 minut/25 g marynki i 15 minut/15 g lubelskiego + mech irlandzki.
Pod Podczas gotowania do kotła powędrowało też 700 g cukru kandyzu lodowego.
Ok. 15 litrów brzeczki o Blg 19 zostało zadanych drożdżami Wyeast Belgian Abbey. Teraz cierpliwie czekam aż zacznie się fermentacja.

[Woldan]

Tak jak straszyłem, wczoraj powstał klasztorny tripelek.
Jako zasyp wziąłem 4 kg pilzneńskiego, 0,5 monachijskiego i 0,5 kg carapils.
Zacierałem przez godzinę w 65 st.
Gotowałem przez 1,5 godziny. Chmielenie 90 minut/25 g marynki i 15 minut/15 g lubelskiego + mech irlandzki.
Pod Podczas gotowania do kotła powędrowało też 700 g cukru kandyzu lodowego.
Ok. 15 litrów brzeczki o Blg 19 zostało zadanych drożdżami Wyeast Belgian Abbey. Teraz cierpliwie czekam aż zacznie się fermentacja.

Godzine w65 st. czyli przetworzyłeś całą skrobię na cukry fermentowane.
Plus 700 g cukru. Wydaje mi się że wyjdzie Ci wino i to wytrawne.
Powodzenia. Woldan

[Marusia]

Godzine w65 st. czyli przetworzyłeś całą skrobię na cukry fermentowane.
Plus 700 g cukru. Wydaje mi się że wyjdzie Ci wino i to wytrawne.
Powodzenia. Woldan

Niekoniecznie. Na ten przykład w książce "Clone Brews" autorstwa Tess i Marka Szamatulskich WSZYSTKIE piwa mają podaną taka właśnie recepturę temperaturową. Ostatnio również Krzysiu stosuje tylko jedna przerwę, 68 st.