Browar Kopyra warzy

[kopyr]

warka 30. Jubel Pils

Piwo warzone z myślą o imprezie urodzinowej. Pierwsze na płynnych drożdżach prosto z saszetki.

Warka 30. Jubel Pils
Warzone: 17.05.2008
Rozlew: 18.06.2008

Surowce:
słód pilzneński - 3,6kg
słód CaraPils - 0,22kg
słód monachijski I - 0,2kg

chmiel Marynka granulat - 30g
chmiel Saaz gran. - 20g

drożdże płynne Wyeast Budvar Lager

Zacieranie:
30' w 67-65°C
30' w 72°C
mash out do 78°C

Wyszło 24l piwa

Ekstrakt początkowy: 12blg
Ekstrakt końcowy: 2,5°blg

Refermentacja:
125g glukozy na 24l. piwa.

Piwo wyszło smaczne, ale wraz z leżakowaniem w coraz wyższej piwnicznej temperaturze, nabierało niepożądancyh dla pilsa aromatów.

Co mnie zaskoczyło, to głębokie odfermentowanie tych drożdży. Po charakterze Budejovickiego Budveisera spodziewałem się piwa płytko odfermentowanego, tymczasem te drożdże fermentują powoli, ale konsekwentnie. Zeszły mi do 2,5° albo nawet 2°blg. Co nie było przeze mnie oczekiwane.

Piw na tych drożdżach miała być cała seria, ale niestety skończyło się na jednym, bo gęstwa po kilku tygodniach skwaśniała (no ale moja wina, bo ani jej nie przemywałem, ani nic). Z tą gęstwą jest nawet taka śmieszna historia związana, że pojechałem na urlop i nie miałem jak warzyć, po powrocie też się jakoś nie składało, zwłaszcza, ze za ciepło było już w piwnicy. Efekt był taki, że jeden ze słoików gęstwy przekazałem Opalowi. Na cale szczęście Opal dostał zaćmienia i przygotowując starter z ekstraktu słodowego dodał gęstwę wprost do gotującej się brzeczki na starter. Jak łatwo sobie wyobrazić całość poszła w kanał...i całe szczęście, bo jak już wcześniej wspomniałem gęstwa była skwaśniała.

[kopyr]

Warka 31. The Irish Rover czyli Dry Stout czyli Medalista

Drugie z piw warzonych z myślą o imprezie urodzinowej, które jednakowoż odniosło spory sukces o czym niżej. Z racji, że stouty mi bardzo pięknie wychodzą, a i poprzednie, szczególnie warka 10. były udane, postanowiłem, podobnie jak w przypadku Salwatorianera, skorzystać z mocnego brandu i nazwałem piwo tak jak wcześniejsze stouty, czyli The Irish Rover.

Warka 31. The Irish Rover
Warzone: 26.05.2008
Rozlew: 07.06.2008

Surowce:
słód pilzneński - 3,5kg
płatki jęczmienne błyskawiczne - 0,8kg
słód Carafa II - 0,1kg
jęczmień palony - 0,35kg

chmiel Marynka granulat - 25g

drożdże suche Safale S-04

Zacieranie:
50' w 67°C
10' w 72°C
mash out 76°C

Gotowanie: 60'
15g Marynki w 0'
10g Marynki w 40'

Wyszło 24l piwa.

Ekstrakt początkowy: 13°blg
Ekstrakt końcowy: 5°blg

Refermentacja:
110g glukozy na 24l piwa. Tym razem 110g glukozy poszło w litrze wody, co miało zapobiec nierównomiernemu nagazowaniu.

Piwko wyszło bardzo klasyczne i zostało to docenione. Wysłałem to piwo na konkurs do Pragi, gdzie w kategorii Open uległo jedynie porterowi Gerdzia, a wiec srebrny medal. Sukces cieszy tym bardziej, że początkowo miałem wysłać milk stouta (#26) ale wydał mi się zbyt słodki, wiec padło na to piwo. Z kronikarskiego obowiązku dodam, że na konkurs wysłałem jeszcze #21 czyli Maximus Humulus w kategorii pils (po roku leżakowania jest już całkiem wypijalne) oraz #29 Obernigker w kategorii smoked beer. Piwa te nie zajęły żadnego miejsca... na podium. Niestety nadal nie wiem czy w ogóle jakieś zajęły.

[Terry]

A jaka piana Ci wychodzi w tych stoutach? Bo ostatnio piłem Guinnessa i Murphy's Irish Stout w pubie i pianą byłem zachwycony.
Moje stouty smakowo myślę że mogłyby konkurować z wyżej wymienionymi ale pod względem piany jest przepaść - w kupnych jest gęsta, kremowa, gruba warstwa do ostatniego łyka.
Ja robiłem bez płatków jęczmiennych więc może tu tkwi problem.

[kopyr]

A jaka piana Ci wychodzi w tych stoutach? Bo ostatnio piłem Guinnessa i Murphy's Irish Stout w pubie i pianą byłem zachwycony.
Moje stouty smakowo myślę że mogłyby konkurować z wyżej wymienionymi ale pod względem piany jest przepaść - w kupnych jest gęsta, kremowa, gruba warstwa do ostatniego łyka.
Ja robiłem bez płatków jęczmiennych więc może tu tkwi problem.

Generalnie piana wychodzi bardzo dobra, względnie dobra. Paradoksalnie jedną ze słabszych miałem na stoucie owsianym. Niestety takiego efektu jak w lanym Guinnessie nie uzyskasz z tego prostego faktu, że jest on nasycany mieszanką azotu z CO2. Azot powoduje, że piana jest jak z betonu i nawet po skończeniu picia może pozostać na dnie szklanki. Aczkolwiek nie ma tego złego... bo Guinness z azotem jest w smaku praktycznie odgazowany, moje stouty pomimo zamierzonego niskiego nasycenia, jednak trochę tego CO2 mają i można je wyczuć.

Płatki zawsze warto dodać.

[Terry]

Niestety takiego efektu jak w lanym Guinnessie nie uzyskasz z tego prostego faktu, że jest on nasycany mieszanką azotu z CO2. Azot powoduje, że piana jest jak z betonu i nawet po skończeniu picia może pozostać na dnie szklanki. Aczkolwiek nie ma tego złego... bo Guinness z azotem jest w smaku praktycznie odgazowany, moje stouty pomimo zamierzonego niskiego nasycenia, jednak trochę tego CO2 mają i można je wyczuć.

To że Guinness używa azotu dla uzyskania lepszej pianki to wiedziałem, ale pianka w Murphy's była taka sama lub jeszcze lepsza
Mniam.

[kopyr]

To że Guinness używa azotu dla uzyskania lepszej pianki to wiedziałem, ale pianka w Murphy's była taka sama lub jeszcze lepsza
Mniam.

Guinness mógł sobie opatentować widget, ale samego dodawania azotu do piwa opatentować nie mógł. Nic więc nie stoi na przeszkodzie, żeby w knajpie Murphysa wypychać mieszanką azotową. Nie wiem czy tak jest, ale wydaje mi się to prawdopodobne.

[żąleną]

Butelki Murphy's dostępne swego czasu w Polsce miały taki kulkowy pojemnik z azotem.

[kopyr]

Butelki Murphy's dostępne swego czasu w Polsce miały taki kulkowy pojemnik z azotem.

To może mi się pomyliło z tym specjalnym widgetem (rocket widget), przy którym można pić z butelki z gwinta. Murphysa Stouta jednak nigdy w butelce w Polsce nie widziałem to nie mogę się wypowiedzieć. Co do zwykłych widgetów, to jeszcze kilka piw miało takowego w puszce.

[żąleną]

To już dawne czasy, ale o ile pamiętam, ten pojemnik był przytwierdzony do dna, więc dało się pić z butelki - ale szczerze przyznam, że nie próbowałem

[kopyr]

#32 Hunny Bunny czyli Honey Ale

Czas powrócić do opisywania, blokował mnie brak zrobionych etykiet, ale już większość braków nadrobiona, więc można nadrobić zaległości.

Warka 32. Hunny Bunny
Warzone: 06.08.2008
Rozlew: 20.08.2008

Surowce:
słód pilzneński - 3,6kg
słód Carahell - 0,4kg

miód sztuczny - 200ml

chmiel Lubelski granulat - 25g
chmiel Lubelski szyszka - 20g

drożdże suche Safale S-04

Zacieranie:
50°C wsypanie słodów
68°C - 25'
72°C - 30'
76°C - mash out

Gotowanie: 70'
25g Lubelski granulat w 0'
10g Lubelski szyszka w 60'
10g Lubelski szyszka oraz miód sztuczny w 70'

Wyszło 22l piwa.

Ekstrakt początkowy: 12°blg
Ekstrakt końcowy: 3,5°blg

Refermentacja:
150g miodu akacjowego na 22l piwa.

Piwo wyszło raczej przeciętne, miodu nie wyczuwam. Trzeba było dać więcej miodu sztucznego, a do refermentacji zamiast akacjowego dać gryczany.
Z ciekawostek, to etykieta od tego piwa trafiła na baner promujący Konkurs Etykiet Piw Domowych. Tu ją widać.

[kopyr]

Zamieściła mi się stara wersja ety, powinna być taka:

[kopyr]

#33 Ded Moroz czyli Christmas Ale

Warka 33. Ded Moroz
Warzone: 13.09.2008
Rozlew: 04.10.2008

Surowce:
słód pilzneński - 3,5kg
słód monachijski - 1kg
słód Carahell - 0,4kg
słód Biscuit - 0,25kg
słód Special B - 0,25kg
słód karmelowy ciemny Strzegom - 0,1kg
słód barwiący Strzegom - 0,05kg

laktoza - 0,3kg


chmiel Marynka szyszka (z własnej plantacji ) - 30g
chmiel Lubelski szyszka - 20g

Przyprawy:
-kardamon - 5szt.
-gałka muszkatołowa - 1szt (ok. 5g)
-cynamon - 5g
-imbir - 5g
-jałowiec - 5szt.

drożdże suche Safale T-58

Zacieranie:
66°C - 60'
74°C - 10'

Gotowanie: 60'
30g Marynki w 0'
20g Lubelski, przyprawy, laktoza w 55'

Wyszło 19l piwa.

Ekstrakt początkowy: 16,5°blg
Ekstrakt końcowy: 6,5°blg


Piwo smakuje jak świąteczny piernik, takie ciasto w płynie. Kilka osób na WWP prosiło mnie o przepis, to z opóźnieniem zamieszczam.

[kopyr]

#34 Ciemniak Rezydualny, czyli Kilo cukru

Ponieważ nie chciałem za bardzo rozcieńczyć Christmas Ale, więc zostało mi 5L brzeczki 4° z brzeczki tylnej z warki 33. Postanowiłem uwarzyć takie piwo resztkowe, czyli rezydualne. Wykorzystałem suchy ekstrakt słodowy, który nie przesypałem do słoika, tylko trzymałem w otwartej puszce. Efekt - warstwa wierzchnia się skarmelizowała i utworzyła grubą twardą skorupę. Za pomocą wrzątku i noża jakoś wydobyłem całe dobro z puszki. Do tego ekstrakt ciemny z WESa i tytułowe kilo cukru.

Warka 34. Ciemniak Rezydualny
Warzone: 13.09.2008
Rozlew: 29.09.2008

Surowce:
brzeczka 4°blg z warki 33. - 5L
cukier - 1kg
ekstrakt WES suchy (skamieniały) - 0,5kg
ekstrakt ciemny WES płynny - 0,5kg

chmiel Lubelski granulat - 65g

drożdże suche Safale T-58

Zacieranie:
brak

Gotowanie: 80'
50g Lubelski w 0'
15g Lubelski w 70'

Wyszło 18l piwa.

Ekstrakt początkowy: 12°blg
Ekstrakt końcowy: 1°blg

Piwo smakuje, tak jak można by oczekiwać, czyli jest pustawe, wodniste, z posmakiem etanolu. Choć niektórzy degustujący na WWP mieli skojarzenia z czeskimi tmavymi.

[kopyr]

Burned Wheat czyli Przypalona Pszenica

Miał być Salwatorianer czyli po prostu Hefeweizen...

Warka 35. Burned Wheat
Warzone: 08.10.2008
Rozlew: 22.10.2008

Surowce:
s. pszeniczny - 2,6kg
s. pilzneński - 2kg
s. Carahell - 0,2kg

chmiel Lubelski granulat - 30g

drożdże suche pszeniczne z BA

Zacieranie:
42C - 30'
63C - 20'
72C - 20'
76C - mash out

Gotowanie: 60'
30g Lubelski w 0'

Wyszło 24l piwa.

Ekstrakt początkowy: 13°blg
Ekstrakt końcowy: 3°blg

Brzeczka przypaliła mi się podczas zacierania. Zacierałem w kociołku elektrycznym i niestety trzeba pamiętać, że grzeje on jeszcze dłuższą chwilę po zgaśnięciu diody. Przypalony smak, różny od smaku palonego, zdecydowanie wyczuwam w smaku. Choć niektórzy degustatorzy na WWP nic takiego nie wyczuwali i chwalili za smacznego weizena.

[kopyr]

#36 5. Sezon czyli Saison

Nie mogłem wymyślić ciekawej nazwy dla tego Saison'a. A ponieważ Saison skojarzył mi się z sezonem, a ten z sezonem piwowarskim, to zauważyłem, że sezon 08/09 był moim 5. sezonem piwowarskim licząc w systemie jesień-wiosna. A nazwa nawet fajnie wyszła jako takie nawiązanie, że mamy 4 pory roku (sezony), a to jest 5. sezon, jak 5. element.

Warka 36. 5. Sezon
Warzone: 26.11.2008
Rozlew: 13.12.2008

Surowce:
s. pilzneński - 3,7kg
s. pszeniczny - 0,8kg
s. monachijski I - 0,4kg
s. Caramunich - 0,4kg
s. zakwaszający - 0,1kg

chmiel Marynka szyszka - 25g
chmiel Lubelski szyszka - 15g

chmiel Marynka szyszka - 20g (dochmielanie)

drożdże płynne THG

Zacieranie:
62C - 30'
68C - 20'
76C - 10'

Gotowanie: 60'
25g Marynki w 0'
15g. Lubelskiego w 55'

Wyszło 18l piwa.

Ekstrakt początkowy: 12°blg

Stwierdziłem, że piwo jest bardzo słabo nachmielone (problemem była bardzo niska zawartość a-k w tej szyszce, zaledwie 6%), wobec czego postanowiłem dochmielić. Wziąłem 20g Marynki w szyszce i gotowałem przez 30' w 2L brzeczki pozostałej, po oddzielaniu osadów. Cała operacja podniosła ekstrakt do 13blg.

Był przy tym piwie jeszcze jeden problem, otóż wężyk filtracyjny z oplotu wysunął się ponad młóto i podczas wysładzania zaciągał wodę. To spowodowało tragiczną wydajność.

Ekstrakt końcowy: 4,5°blg

Piwo dość słabo odfermentowało, co skutkowało później przegazowaniem, i zbyt pełnym smakiem. Saisony komercyjne, które piłem były jednak zdecydowanie bardziej wytrawne.

Wysłałem to piwo na konkurs w Żywcu. O ile zdawałem sobie sprawę z jego wad i na nie nie liczyłem, to mimo, że nie zajęło ono eksponowanego miejsca, ale jednak jako jedyne z moich piw weszło w ogóle do finału. Oto metryczka:

Zakodowane jako III-6, pewnie pokonało próg eliminacji i zostało wniesione pod ocenę Jury w Żywcu jako 13-te piwo w kolejności.
Uzyskało ocenę 2,51 co oznacza XII lokatę.
Uwagi: zdecydowanie zbyt słodkie, jak na wymogi stylu. Jednocześnie z nutami kwaśnymi, nawet octowymi.