Tweet
Ramy czasowe tego tematu można rozbić na dwa okresy.
Okres pierwszy: 17.09.1939 (napaść ZSRR na Polskę) – 22.06.1941 (agresja Niemiec na ZSRR).
Granica rozbioru Polski w 1939 roku między Niemcami i ZSRR przebiegała bardziej na zachód niż obecna nasza wschodnia granica. W granicach ZSRR znalazł się np. Białystok, Jeżewo (Stare Jeżewo). Brak mnie wiedzy o dziejach browarów w tym okresie.
Okres drugi: 07.1944 (przekroczenie przez Armię Czerwoną obecnej naszej wschodniej granicy) – 1956 (przekazanie browaru w Legnicy administracji polskiej).
Prawnie znalazłem takie dane:
09.08.1944 r. Rozkaz nr 220 172/S Naczelnego Dowództwa Armii Radzieckiej – cały potencjał gospodarczy przekazywany ma być polskiej administracji jako własność Państwa Polskiego.
16.01.1945 r. Postanowienie KERM o powołaniu pięciu Grup Operacyjnych KERM i Ministerstwa Przemysłu do przejęcia mienia gospodarczego na ziemiach zachodnich i północnych.
12.02.1945 r. Postanowienie Komitetu Obrony Państwa ZSRR dotyczące realizacji zasady wprowadzania administracji polskiej po Odrę. Obszar na wschód od linii frontu (szerokość pasa przyfrontowego ustalono na 60 – 100 km) miał być przekazany Polsce, a władzę na nim sprawować miała polska administracja, której jednostki radzieckie zobowiązane były przekazać też obiekty gospodarcze, z wyjątkiem tych , które były niezbędnie potrzebne Armii Radzieckiej. Obiekty te miały być przedmiotem wzajemnego porozumienia między polską administracją a wojskowymi władzami ZSRR.
14 – 21.02.1945 r. Ustalenia w Moskwie pomiędzy delegacją Rządu Tymczasowego RP a rządem Związku Radzieckiego – jeszcze przed ostatecznymi decyzjami wielkich mocarstw, strona radziecka zobowiązała się sukcesywnie przekazywać polskiej administracji wyzwalane tereny po linię Odra – Nysa Łużycka.
27.03.1945 r. Kompetencje grup operacyjnych do spraw przemysłu oraz tryb postępowania przy przejmowaniu obiektów gospodarczych określa Instrukcja Kierownictwa grup operacyjnych w Ministerstwie Przemysłu. W myśl tej instrukcji przekazywania przedsiębiorstw przemysłowych i gospodarczych dokonywać miały (z uwzględnieniem interesów Polski i Związku Radzieckiego) jednostronne komisje wyznaczone przez jednostki Armii Radzieckiej, które zdobyły dane tereny. Instrukcja podkreśla, że „tylko zdane obiekty są traktowane jako własność państwa polskiego, a wszystkie pozostałe stanowią zdobycz wojenną”.
16.08.1945 r. Umowa między Polską a ZSRR ustalenia: „1) Zgodnie ze swym oświadczeniem na Konferencji Berlińskiej, Rząd Radziecki zrzeka się na rzecz Polski wszelkich pretensji do mienia niemieckiego i innych aktywów, jak również do akcji niemieckich przedsiębiorstw przemysłowych i transportowych na całym terytorium Polski, łącznie z tą częścią terytorium Niemiec, która przechodzi do Polski. … Ze swej strony Rząd Polski zobowiązuje się, poczynając od roku 1948, corocznie w ciągu całego okresu okupacji Niemiec dostarczać Związkowi Radzieckiemu węgiel po specjalnej cenie umownej: w pierwszym roku dostaw – 8 milionów ton, w ciągu następnych czterech lat – po 13 milionów ton, a w następnych latach okupacji Niemiec – po 12 milionów ton.”
Był to trudny dla Polski czas kiedy granice i stopień niezależności ustalał Józef Stalin, zwycięzca dyktował warunki. Może tu uda się zebrać trochę faktów jak było naprawdę w odniesieniu do przemysłu piwowarskiego. Może znajdą się dane o rodzajach i ilościach produkowanych przez Rosjan piw. Może znajdą się np. etykiety (nadzieję, że takie były dają zachowane etykiety berlińskiego browaru Berliner Bürgerbräu - http://www.nubo.ru/old/sssr/gallery.html).
Okres pierwszy: 17.09.1939 (napaść ZSRR na Polskę) – 22.06.1941 (agresja Niemiec na ZSRR).
Granica rozbioru Polski w 1939 roku między Niemcami i ZSRR przebiegała bardziej na zachód niż obecna nasza wschodnia granica. W granicach ZSRR znalazł się np. Białystok, Jeżewo (Stare Jeżewo). Brak mnie wiedzy o dziejach browarów w tym okresie.
Okres drugi: 07.1944 (przekroczenie przez Armię Czerwoną obecnej naszej wschodniej granicy) – 1956 (przekazanie browaru w Legnicy administracji polskiej).
Prawnie znalazłem takie dane:
09.08.1944 r. Rozkaz nr 220 172/S Naczelnego Dowództwa Armii Radzieckiej – cały potencjał gospodarczy przekazywany ma być polskiej administracji jako własność Państwa Polskiego.
16.01.1945 r. Postanowienie KERM o powołaniu pięciu Grup Operacyjnych KERM i Ministerstwa Przemysłu do przejęcia mienia gospodarczego na ziemiach zachodnich i północnych.
12.02.1945 r. Postanowienie Komitetu Obrony Państwa ZSRR dotyczące realizacji zasady wprowadzania administracji polskiej po Odrę. Obszar na wschód od linii frontu (szerokość pasa przyfrontowego ustalono na 60 – 100 km) miał być przekazany Polsce, a władzę na nim sprawować miała polska administracja, której jednostki radzieckie zobowiązane były przekazać też obiekty gospodarcze, z wyjątkiem tych , które były niezbędnie potrzebne Armii Radzieckiej. Obiekty te miały być przedmiotem wzajemnego porozumienia między polską administracją a wojskowymi władzami ZSRR.
14 – 21.02.1945 r. Ustalenia w Moskwie pomiędzy delegacją Rządu Tymczasowego RP a rządem Związku Radzieckiego – jeszcze przed ostatecznymi decyzjami wielkich mocarstw, strona radziecka zobowiązała się sukcesywnie przekazywać polskiej administracji wyzwalane tereny po linię Odra – Nysa Łużycka.
27.03.1945 r. Kompetencje grup operacyjnych do spraw przemysłu oraz tryb postępowania przy przejmowaniu obiektów gospodarczych określa Instrukcja Kierownictwa grup operacyjnych w Ministerstwie Przemysłu. W myśl tej instrukcji przekazywania przedsiębiorstw przemysłowych i gospodarczych dokonywać miały (z uwzględnieniem interesów Polski i Związku Radzieckiego) jednostronne komisje wyznaczone przez jednostki Armii Radzieckiej, które zdobyły dane tereny. Instrukcja podkreśla, że „tylko zdane obiekty są traktowane jako własność państwa polskiego, a wszystkie pozostałe stanowią zdobycz wojenną”.
16.08.1945 r. Umowa między Polską a ZSRR ustalenia: „1) Zgodnie ze swym oświadczeniem na Konferencji Berlińskiej, Rząd Radziecki zrzeka się na rzecz Polski wszelkich pretensji do mienia niemieckiego i innych aktywów, jak również do akcji niemieckich przedsiębiorstw przemysłowych i transportowych na całym terytorium Polski, łącznie z tą częścią terytorium Niemiec, która przechodzi do Polski. … Ze swej strony Rząd Polski zobowiązuje się, poczynając od roku 1948, corocznie w ciągu całego okresu okupacji Niemiec dostarczać Związkowi Radzieckiemu węgiel po specjalnej cenie umownej: w pierwszym roku dostaw – 8 milionów ton, w ciągu następnych czterech lat – po 13 milionów ton, a w następnych latach okupacji Niemiec – po 12 milionów ton.”
Był to trudny dla Polski czas kiedy granice i stopień niezależności ustalał Józef Stalin, zwycięzca dyktował warunki. Może tu uda się zebrać trochę faktów jak było naprawdę w odniesieniu do przemysłu piwowarskiego. Może znajdą się dane o rodzajach i ilościach produkowanych przez Rosjan piw. Może znajdą się np. etykiety (nadzieję, że takie były dają zachowane etykiety berlińskiego browaru Berliner Bürgerbräu - http://www.nubo.ru/old/sssr/gallery.html).
Comment