Tweet
Historia piwowarstwa w Prószkowie koło Opola
Miejscowość ta leży 12 km na południe od Opola , na trasie, która wiedzie do Prudnika. Nazwa miejscowości pochodzi od nazwiska jej założycieli i zarazem długoletnich właścicieli, rodziny Prószkowskich. Nie jest to co prawda potwierdzone na piśmie, ale prawdopodobnie tak jak w innych dobrach szlacheckich i na tym dworze warzyło się piwo. Jedną z ważniejszych osobistości, które przyczyniły się do rozwoju miejscowości był Jerzy Prószkowski. To dzięki jego staraniom Prószków otrzymał 24.04.1560 roku prawa miejskie. Ostatnim właścicielem miasteczka, który nosił nazwisko Prószkowski był Graf Leopold. Zginął on tragicznie w pojedynku z niejakim Grafem Zedlitz, a stało się to 10.05.1769 roku we Wrocławiu. Jako że był on ostatnim męskim przedstawicielem rodziny, wraz z jego śmiercią wygasło również nazwisko Prószkowskich. 24.11.1783 roku miasteczko zostało kupione przez króla pruskiego Fryderyka II von Hohenzollern i weszło w skład jego posiadłości ziemskich. Dokument z 04.07.1823 roku stwierdza już w Prószkowie obecność trzech szynkarzy i jednego piwowara. Piwowar, którego nazwisko nie jest niestety znane, był prawdopodobnie dzierżawcą browaru królewskiego „Königliche brauerei”. Kolejnymi dzierżawcami królewskiego browaru byli w latach 1865 – 1880 W. Meissner, następnie od 1880 do 1895 Oscar Hohberg, a po nim aż do zamknięcia zakładu w 1907 roku Julius Krombholz.
Drugi browar przemysłowy w Prószkowie powstał w roku 1850. Jego właścicielem od roku 1875 był dzierżawca browaru królewskiego W. Meissner. W 1879 roku zakład został przejęty
przez Juliusa Krombholza. Nowy właściciel przebudował i zmodernizował zakład, tak że miesięcznie produkowano około 80 000 l piwa. Odpowiada to rocznej produkcji w granicach 10 000 hl. Mimo ciężkich strat spowodowanych pożarem, zakład został szybko odbudowany i dalej się rozwijał. W 1895 roku Julius Krombholz przekazał browar swojemu synowi Alfredowi. Alfred okazał się godnym nastepcą i doprowadził zakład do prawdziwego rozkwitu. Roczną produkcję udało mu się zwiększyć do 30 000 hl., a więc ponad trzykrotnie. W 1899 roku zakład został ponownie przebudowany i zmodernizowany. Zakupiono maszyny parowe oraz maszynę do produkcji lodu. Mistrz piwowarski Alfred Treutler warzył oprócz piwa jasnego „Lagerbier” i słodowego „Malzbier”, również pilznera, oraz piwo ciemniejsze typu monachijskiego „Münchner”. Pod browar podlegała ponadto fabryka napojów bezalkoholowych, która produkowała wodę mineralną i lemoniadę, oraz produkująca cygara fabryka wyrobów tytoniowych. Wyroby browaru rozwożono w promieniu około 50 km. wokół Prószkowa. Niestety skutki I Wojny Swiatowej nie ominęły również tego przedsiębiorstwa i podzieliło ono los większości browarów opolskich. Ze względu na niekorzystną sytuację gospodarczą Alfred Krombholz był zmuszony w 1918 roku zakład sprzedać. Nabywcą browaru oraz jego piwnych kontyngentów był Opolski Browar Akcyjny. W 1920 roku przedsiębiorstwo prószkowskie zostało na zawsze zamknięte, jednak jego budynki stoją do dziś w prawie niezmienionym stanie. Znajduje się w nich Dom Opieki Społecznej dla ludzi starszych.
Miejscowość ta leży 12 km na południe od Opola , na trasie, która wiedzie do Prudnika. Nazwa miejscowości pochodzi od nazwiska jej założycieli i zarazem długoletnich właścicieli, rodziny Prószkowskich. Nie jest to co prawda potwierdzone na piśmie, ale prawdopodobnie tak jak w innych dobrach szlacheckich i na tym dworze warzyło się piwo. Jedną z ważniejszych osobistości, które przyczyniły się do rozwoju miejscowości był Jerzy Prószkowski. To dzięki jego staraniom Prószków otrzymał 24.04.1560 roku prawa miejskie. Ostatnim właścicielem miasteczka, który nosił nazwisko Prószkowski był Graf Leopold. Zginął on tragicznie w pojedynku z niejakim Grafem Zedlitz, a stało się to 10.05.1769 roku we Wrocławiu. Jako że był on ostatnim męskim przedstawicielem rodziny, wraz z jego śmiercią wygasło również nazwisko Prószkowskich. 24.11.1783 roku miasteczko zostało kupione przez króla pruskiego Fryderyka II von Hohenzollern i weszło w skład jego posiadłości ziemskich. Dokument z 04.07.1823 roku stwierdza już w Prószkowie obecność trzech szynkarzy i jednego piwowara. Piwowar, którego nazwisko nie jest niestety znane, był prawdopodobnie dzierżawcą browaru królewskiego „Königliche brauerei”. Kolejnymi dzierżawcami królewskiego browaru byli w latach 1865 – 1880 W. Meissner, następnie od 1880 do 1895 Oscar Hohberg, a po nim aż do zamknięcia zakładu w 1907 roku Julius Krombholz.
Drugi browar przemysłowy w Prószkowie powstał w roku 1850. Jego właścicielem od roku 1875 był dzierżawca browaru królewskiego W. Meissner. W 1879 roku zakład został przejęty
przez Juliusa Krombholza. Nowy właściciel przebudował i zmodernizował zakład, tak że miesięcznie produkowano około 80 000 l piwa. Odpowiada to rocznej produkcji w granicach 10 000 hl. Mimo ciężkich strat spowodowanych pożarem, zakład został szybko odbudowany i dalej się rozwijał. W 1895 roku Julius Krombholz przekazał browar swojemu synowi Alfredowi. Alfred okazał się godnym nastepcą i doprowadził zakład do prawdziwego rozkwitu. Roczną produkcję udało mu się zwiększyć do 30 000 hl., a więc ponad trzykrotnie. W 1899 roku zakład został ponownie przebudowany i zmodernizowany. Zakupiono maszyny parowe oraz maszynę do produkcji lodu. Mistrz piwowarski Alfred Treutler warzył oprócz piwa jasnego „Lagerbier” i słodowego „Malzbier”, również pilznera, oraz piwo ciemniejsze typu monachijskiego „Münchner”. Pod browar podlegała ponadto fabryka napojów bezalkoholowych, która produkowała wodę mineralną i lemoniadę, oraz produkująca cygara fabryka wyrobów tytoniowych. Wyroby browaru rozwożono w promieniu około 50 km. wokół Prószkowa. Niestety skutki I Wojny Swiatowej nie ominęły również tego przedsiębiorstwa i podzieliło ono los większości browarów opolskich. Ze względu na niekorzystną sytuację gospodarczą Alfred Krombholz był zmuszony w 1918 roku zakład sprzedać. Nabywcą browaru oraz jego piwnych kontyngentów był Opolski Browar Akcyjny. W 1920 roku przedsiębiorstwo prószkowskie zostało na zawsze zamknięte, jednak jego budynki stoją do dziś w prawie niezmienionym stanie. Znajduje się w nich Dom Opieki Społecznej dla ludzi starszych.
Comment