Dampfbrauerei Koppen

[Piwowar]

Kopanie znajduje się na tak zwanym „końcu świata“. Wioska liczy dzisiaj zaledwie kilkanaście domostw, a asfalt urywa się zaraz za ostatnim domem. Miejscowość leży w miejscu, gdzie od Odry odchodzi kanał, wykopany prawdopodobnie w celu zasilania turbiny znajdującej się w Kruszynie, która jest następną wioską. Wioska jednak nie zawsze była całkiem odcięta od świata i tak mało znacząca. Kiedyś na drugi brzeg można było przeprawić się promem, a w jej centrum stał jak na tamte czasy dosyć sporej wielkości zakład przemysłowy o nazwie „Dampfbrauerei Koppen“.

[Piwowar]

Browar powstał w roku 1855 jako „Braunbierbrauerei“ Juliusa Heidera. Nazwa „Braunbierbrauerei“ świadczy o tym, że produkowano tutaj od początku piwo metodą dolnej fermentacji. W 1878 roku nazwa zakładu zmieniła się na „Koppener Dampfbrauerei“, czyli „Browar Parowy w Kopaniu“. Nowym właścicielem była spółka Albert Nitscke & Co. W 1891 roku zakład, w którego skład wchodziła restauracja, browar i słodownia, przekształcony został w spółkę akcyjną. Do 1907 roku, w którym ogłoszono upadłość spółki, firma funkcjonowała pod nazwą „Koppener Dampfbrauerei A.G.“. „Koppener Bier“ sprzedawano nie tylko w przybrowarowej restauracji. W beczkach i butelkach rozprowadzane było w promieniu 30 km od browaru. Niestety konkurencja z Brzegu była zbyt potężna, a browar w Kopaniu za mały, aby ją przetrzymać.
Od 1907 roku aż do końca II wojny światowej w budynkach byłego browaru mieściłe się rzeźnia.

[Piwowar]

Na starej pocztówce prom, a w głębi „Koppener Dampfbrauerei“. Po lewej stronie Restauracja z ogródkiem, w środku pałacyk, lub willa właściciela, po prawej browar i słodownia. Dzisiaj nie ma już promu (podobno jego model można obejrzeć w muzeum w Brzegu, ale jeszcze nie sprawdziłem). Po budynkach zostały zaledwie kupki gruzu, dobrze zachowane są jedynie fundamenty ogrodzenia. Tylko droga, która prowadzi od wody do głównej ulicy, wygląda podobnie i przypomina, że kiedyś było tutaj coś więcej niż kilka zaniedbanych zagród.

[Krzysiu]

Kopiąc pod browarem w Sobótce znalazłem kilka porcelanek z napisem "AG Koppener Dampfbrauerei". Trafiły chyba one do jednago kolekcjonera na Górny Śląsk, razem z większością znalezionych porcelanek piwnych. Browar jednak miał dość duże znaczenie, posiadał firmowe składy w Bytomiu, Opolu i Nysie, miał własne butelki i zapewne też kufle.
Po powodzi 1997 r. i tak nie ma tam czego szukać.

[Piwowar]

Browar nie został zamknięty w 1907 roku jak wcześniej podałem, a w rok lub dwa później. W 1908 roku przewodniczącym zarządu spółki akcyjnej był G. Kurtz. Głównym piwowarem był Braumeister A. Haaf, który produkował rocznie około 10 000 hl piwa wyłącznie dolnej fermentacji. Na dołączonej butelce jest nadruk „Spezial Marke Gambrinus“, które było prawdopodobnie jednym z piw specjalnych produkowanych przez browar.

[Piwowar]

A jednak browar zamknięto już w 1907 roku.
"Latem 1908 roku nieczynny browar miał zostać wraz z całym inwentarzem sprzedany, jednak w dniu, w którym miała się odbyć licytacja, ktoś wczesnym rankiem podpalił słodownię. Z powodu silnego wiatru wkrótce cały browar stał w płomieniach i akcję ratowniczą musiano ograniczyć do ochrony budynków znajdujących się w pobliżu browaru. Z jego zabudowań ocalała jedynie część mieszkalna oraz stajnie."
Powyższy cytat pochodzi z gazety "Allgemeine Brauer- und Hopfen- Zeitung" i jest częścią książki noszącej tytuł "Historia piwowarstwa w Brzegu i okolicach", która ukaże się jeżeli Bóg da w przyszłym roku.

[kędzior]

browar w Kopaniu posiadł też przedstawicielstwo w Breslau.

[seba_gliwice]

Pod koniec XIX i na początku XX wieku dostępne było również w Gliwicach (miejscowe hurtownie piwa) ...

browar w Kopaniu posiadł też przedstawicielstwo w Breslau.