Tweet
Oprócz browaru Hohbergów w Lwówku znajdowała się dosyć pokaźnych rozmiarów słodownia. Przez cztery pokolenia, to znaczy od jej założenia w roku 1851, aż do zakończenia II wojny światowej należała ona do rodziny Hanke. Kolejnymi właścicielami byli: Wilhelm Hanke senior, Oscar Hanke senior, Wilhelm Hanke junior oraz Dr. Oscar Hanke.
O początkach zakładu posiadam bardzo niewiele informacji. Słodownię założył prawdopodobnie Wilhelm Hanke senior jako słodownię klepiskową napędzaną kieratem w roku 1851. Pierwsza modernizacja zakładu nastąpiła w 1888 roku. Na początku lat dziewięćdziesiątych znalazłem już wzmiankę o słodowni napędzanej maszyną parową, należy więc przypuszczać, że maszynę tę zakupiono właśnie w roku 1888. Kolejną modernizację przeprowadzono w roku 1909. Nie wiem co zrobiono, ponieważ nie mam żadnych danych dotyczących wcześniejszego wyposażenia. W 1909 roku jest już mowa o słodowni klepiskowej napędzanej maszyną, która wyposażona jest w trzy suszarnie dwusiatkowe firmy Topf. Funkcjęź mistrza w słodowni pełnił przez długie lata, bo do początku lat trzydziestych Hans Feulner. Pod jego kierownictwem zakład produkował słody pilzeńskie, wiedeńskie oraz monachijskie. Na przełomie lat 1913/1914 następuje kolejna modernizacja. Zostaje tylko jedna z trzech suszarni starego typu, dwie zastępuje się nowymi, trzysiatkowymi firmy Brüne. Ponowna rozbudowa następuje w roku 1925. Po niej nazwa firmy zmienia się na „Wilhelm Hanke, Malzfabrik und Mühlenwerke”, czyli fabryka słodu i młyny. W skład firmy wchodzi dodatkowo młyn parowy o dziennej wydajności 80 ton zboża. W ostatnich latach przed wybuchem drugiej wojny nazwa firmy brzmi „Wilhelm Hanke, Mühlenwerke und Malzfabrik, Löwenberg i. Schl.” Właścicielami są Oscar Hanke senior, Wilhelm Hanke junior oraz Dr. Oscar hanke. Funkcję mistrza słodowniczego pełni Eugen Hanft. Słodownia klepiskowa napędzana parą, wyposażona w trzy suszarnie trzysiatkowe zatrudnia 25 pracowników, przy rocznej produkcji 100 000 cetnarów słodu, przeznaczonego do produkcji piw typu “Pilzner” i “Lager”.
O początkach zakładu posiadam bardzo niewiele informacji. Słodownię założył prawdopodobnie Wilhelm Hanke senior jako słodownię klepiskową napędzaną kieratem w roku 1851. Pierwsza modernizacja zakładu nastąpiła w 1888 roku. Na początku lat dziewięćdziesiątych znalazłem już wzmiankę o słodowni napędzanej maszyną parową, należy więc przypuszczać, że maszynę tę zakupiono właśnie w roku 1888. Kolejną modernizację przeprowadzono w roku 1909. Nie wiem co zrobiono, ponieważ nie mam żadnych danych dotyczących wcześniejszego wyposażenia. W 1909 roku jest już mowa o słodowni klepiskowej napędzanej maszyną, która wyposażona jest w trzy suszarnie dwusiatkowe firmy Topf. Funkcjęź mistrza w słodowni pełnił przez długie lata, bo do początku lat trzydziestych Hans Feulner. Pod jego kierownictwem zakład produkował słody pilzeńskie, wiedeńskie oraz monachijskie. Na przełomie lat 1913/1914 następuje kolejna modernizacja. Zostaje tylko jedna z trzech suszarni starego typu, dwie zastępuje się nowymi, trzysiatkowymi firmy Brüne. Ponowna rozbudowa następuje w roku 1925. Po niej nazwa firmy zmienia się na „Wilhelm Hanke, Malzfabrik und Mühlenwerke”, czyli fabryka słodu i młyny. W skład firmy wchodzi dodatkowo młyn parowy o dziennej wydajności 80 ton zboża. W ostatnich latach przed wybuchem drugiej wojny nazwa firmy brzmi „Wilhelm Hanke, Mühlenwerke und Malzfabrik, Löwenberg i. Schl.” Właścicielami są Oscar Hanke senior, Wilhelm Hanke junior oraz Dr. Oscar hanke. Funkcję mistrza słodowniczego pełni Eugen Hanft. Słodownia klepiskowa napędzana parą, wyposażona w trzy suszarnie trzysiatkowe zatrudnia 25 pracowników, przy rocznej produkcji 100 000 cetnarów słodu, przeznaczonego do produkcji piw typu “Pilzner” i “Lager”.
Comment