Browar Zamkowy w Czarnkowie

[mareks]

Czy ktoś ma informacje na ten temat?

[Leonpraga]

Browar Czarnkowski pochodzi z 1800 roku, pierwsze datowane wzmianki o browarze pochodzą z lat 1865-1881 browar nosił nazwę „Brauerei Streich”, w 1900 roku jego właścicielem jest Rudolf Koeppe a browar nosi nazwę „Schloβbrauerei”, następnie jako, Browar i fabryka płatków ziemniaczanych – wł. Rudolf Koeppe junior, tel. 13, mieścił się przy ul. Browarowej - w latach 1922-1926.
Do 28. 01. 1945 roku należał do Koeppów, w latach 1945 –1950 podlegał pod Spółdzielnie „Robotnik” w 1950 roku przeszedł na własność Skarbu Państwa, a od 1. 01. 1970 roku wchodzi w skład Poznańskich Zakładów Piwowarsko – Słodowniczych w Poznaniu, produkuje piwo butelkowe i beczkowe, w 1982 roku zaprzestano produkcji słodu.

[Leonpraga]

Kilka danych z mojego spisu;

CZARNKÓW woj. Wielkopolskie (Scharnikau)

* Brauerei Streich (1800) 1865-1881 NS
* R. Koeppe, Schloβbrauerei -1903 NS
* Browar i fabr płatków ziemn. – wł. Rudolf Koeppe jun. tel. 13 (1900}ul. Browarowa -1922/6
* Browar – wł. Rudolf Koeppe ul. Browarna 1 -1922/6/7/8/36
* Browar i Młyn Parowy – wł. Rudolf Koeppe -1925/30/1
* Browar Zamkowy – wł. R. Koeppe -1929/30
* Köeppe Gertrud, Schlossbrauerei R. Köeppe -1939/45
* Państwowy Browar Czarnków -1950
* Wlkp. Zakł. Piw., Browar w Czarnkowie -1970
* Zakł. Piw., w Poznaniu, Browar w Czarnkowie ul. Browarna 1 -1982
* Gospodarstwo Rolne Skarbu Państwa w Brzeźnie w Administrowaniu, Browar
Czarnków -2001

NS - wypis ze spisu niemieckiego

[mareks]

Dziekuję.
Teraz wszystko jasne.

[Piwowar]

Historia browaru w Czarnkowie do końca pierwszej wojny światowej

Browar powstał podobno już w XVIII wieku, lecz koło 1800 roku został zbudowany od nowa, prawdopodobnie na nowym miejscu. Rudolf Koeppe przejął go w 1888 roku i od razu zaczął inwestować. Maszyna parowa zapewniła napęd, a w 1897 roku zamówiono już w firmie Linde w Wiesbaden nowoczesną chłodziarkę, która pozwoliła na całoroczne utrzymywanie niskich temperatur w fermentowni i leżakowni, bez potrzeby zaopatrywania się w lód naturalny. Syn Rudolfa Koeppe nosił to samo imię co ojciec. Senior wyuczył go na piwowara i w 1902 roku powierzył mu kierownictwo techniczne browaru. Ponieważ sam zajmował się oprócz pracy w firmie lokalną polityką, w 1903 roku przekazał browar w całości synowi. W momencie przekazania zakładu w ręce syna, browar był już największym przedsiębiorstwem przemysłowym w mieście. W tym samym roku doszło w firmie do śmiertelnego wypadku. Woźnica, którego nazwisko jest niestety nieznane, wracając z codziennej trasy, podczas której rozwoził piwo do klientów, zginął tragicznie pomiędzy miejscowościami Sokołowo i Miłkowo. Prawdopodobnie zasnął i został uduszony przez nisko zwisające gałęzie drzew, które owinęły mu się o szyję.
Rudolf Koeppe junior w latach 1907/08 zmodernizował i ponownie powiększył swój zakład. Nowa warzelnia była podgrzewana parą, zatrudniono też mistrza piwowara. Był nim C. Stiller, który warzył rocznie około 10.000 hl piwa zarówno dolnej, jak i górnej fermentacji. Po podwyższeniu podatku słodowego w 1909 roku postanowiono od pierwszego sierpnia podnieść cenę piwa o pięć fenigów za litr. Na znak protestu odbiorcy ogłosili, że będą bojkotować piwa czarnkowskiego browaru. Kryzys ten udało sę jednak przetrwać i w 1910 roku Koeppe mógł sobie nawet pozwolić na powiększenie rynków zbytu. W tym celu zakupiono za cenę 20.000 marek malutki browar Wilhelma Straussa w Margoninie. Warzono tam do wybuchu pierwszej wojny światowej piwa górnej fermentacji, wykorzystując pomieszczenia jako przedstawicielstwo browaru w Czarnkowie. Po zakończeniu pierwszej wojny nowo zatrudniony mistrz piwowarski C. Botyenhart warzył rocznie około 7.500 hl piwa.