Zielone Biłgorajskie

[Seta]

Zastanawiam się czy ktoś z Was słyszał kiedyś o Zielonym Biłgorajskim.
Szeroko znane było w dawnej Polsce zielone piwo biłgorajskie, którego recepturę znali, podobno, tylko biłgorajscy franciszkanie osiedli w klasztorze w Puszczy Solskiej, niegdyś odrębnej miejscowości, dziś południowej dzielnicy Biłgoraja.

... i czy warzący je mnisi to już browar, który zasługuje na wspomnienie w browarnianym dziale Historia.


Szczegóły:

https://www.bilgoraj.lbl.pl/hist/zielone.php

[slawekkazek]

Zielone biłgorajskie wymienione jest w "Wirydarzu" autorstwa Jakuba Trembeckiego (ur.1643, zm.1720) - "zielone biłgorajskie, jak lipiec się pije - a w głowie jak wino wianeczkiem się wije", obok tak znamienitych piw tego okresu jak: leszczyńskie, wareckie, wielickie, lwowskie, etc.

[Leonpraga]

Było to zapewne jedno ze znakomitszych piw produkowanych w Rzeczpospolitej, którego recepturę znali, podobno, tylko biłgorajscy franciszkanie, którzy osiedli w klasztorze w Puszczy Solskiej, dziś południowej dzielnicy Biłgoraja, nie na darmo poeta Jakub Trębacki wpadał w zachwyt pisząc "Zielone Biłgorajskie jak lipiec się pije, a w głowie jak wino wianeczkiem się wije" oczym wspomina sławekkazek.
To samo dotyczy królów polskich i ich żon, jeżeli, Jan III Sobieski i jego żona tak zachwycali się tym piwem, wykupując nieraz cało produkcję piwa, to na pewno było znakomite szczególnie, że dwór królewski i sam król miał możliwości do sprowadzania i oceniania, najlepszych trunków produkowanych w Rzeczpospolitej i także tych sprowadzanych na dwór królewski z zagranicy.
Zielone piwo biłgorajskie cieszyło się też dużym wzięciem w śród bywalców targów, odbywających się w każdy czwartek od 1611 roku, było poważanym towarem wymiennym dla klasztornych braciszków.
Biłgoraj, bowiem znajdował się na szlaku handlowym z Jarosławia do Lublina, handel odbywał się także drogą wodną, którą było dostarczana większość towarów.
O piwie, jakie miało wzięcie w śród handlujących na targu można przeczytać, na stronie podanej przez seta