Tweet
Częstochowski Krąg Lokalny Towarzystwa Promocji Kultury Piwa BRACTWO PIWNE
zaprasza piwowarki i piwowarów domowych do wzięcia udziału w
XI Częstochowskim Konkursie Piw Domowych Bractwa Piwnego
zaprasza piwowarki i piwowarów domowych do wzięcia udziału w
XI Częstochowskim Konkursie Piw Domowych Bractwa Piwnego
Termin konkursu będzie zgodny z V Częstochowskim Festiwalem Piwa (szczegóły wkrótce).
Kategorie Konkursowe:
1. Wee Heavy (Strong Scotch Ale) - to mocne piwo górnej fermentacji wywodzące się ze Szkocji. Nazwa tego stylu pochodzi bezpośrednio od nazwy piwa - Fowler’s Wee Heavy, które warzono już w XIX wieku. Jednakże w niektórych źródłach można się spotkać z następującym, tradycyjnym podziałem piw szkokich: „light” (poniżej 3,5% ABV), „heavy” (od 3,5% do 4% ABV), „export” (od 4% do 5.5% ABV) oraz „wee heavy” (powyżej 6% ABV).
Styl i charakter piwa zostały ukształtowane przede wszystkim przez klimat i historię. Chmiel w ówczesnej Szkocji nie był uprawiany na przemysłową skalę, a jego sprowadzanie z Anglii było zarówno drogie, jak i nie zawsze mile widziane. W wyniku tych czynników balans Wee Heavy jest przesunięty zdecydowanie w stronę słodową.
Aromat powinien być mocno słodowy z wyraźnymi posmakami karmelowymi, toffi. Poza tym mogą pojawić się aromaty suszonych owoców, śliwek, lekko dymione (jednakże nuty torfowe będą uznawane za wadę). Diacetyl niski lub jego brak.
Jeżeli chodzi o aromat chmielowy to nie powinien on występować lub być na bardzo niskim poziomie (aromat ziemisty lub kwiatowy). W mocniejszych wersjach, piwo może mieć wyczuwalne nuty alkoholowe, likierowe na poziomie co najwyżej średnim.
Strong Scotch Ale powinno mieć złożony i intensywny smak słodowy z nutami karmelu, melasy, toffi, ciastek maślanych, często z posmakami biszkoptowymi oraz orzechowymi. Ponadto w smaku mogą pojawić się suszone owoce, rodzynki, śliwki, nuty lekko dymione. Tak jak w aromacie chmiel niski (kwiatowy, ziemisty) w kierunku do jego braku, goryczka niska. Finisz słodki, półsłodki, do półwytrawnego, długi, niekiedy z lekką nutą palonego słodu.
Piwo powinno być klarowne. Barwa od jasno miedzianej do ciemnobrązowej z rubinowymi refleksami. Zwykle piana jest kremowa, beżowa do jasnobrązowej, obfita, ale nie musi być zbyt trwała.
Jeżeli chodzi o odczucie w ustach to winno być ono pełne, nieco lepkie i oleiste, bogato słodowe, kojarzące się z deserem. Ponadto gładkie i umiarkowanie wysycone. Z kolei alkohol wyczuwalny i w pewien sposób balansujący słodycz.
Parametry - według których piwo będzie oceniane:
Ekstrakt początkowy: 17 - 30 °Blg
Ekstrakt końcowy: 4,5 - 10 °Blg
Zawartość alkoholu: 6,5 - 10% obj.
Goryczka: 17 - 35 IBU
Barwa: 28 - 49 EBC
Po więcej informacji sięgnij do:
oraz
Kwartalnik PSPD - „Piwowar” nr. 26 (2018r.) „Wee Heavy, czyli szkocki mocarz” - Dorota Chrapek.
2. Fruit Gose - jest owocową wariacją bardzo starego, średniowiecznego, nieco zapomnianego piwa jakim jest Gose.
Gose to lekkie, kwaśne piwo pszeniczne górnej fermentacji, wywodzące się z miejscowości Goslar w Niemczech, a swą nazwę wzięło od pobliskiej rzeki. Gose poza kwaśnością charakteryzuje się przede wszystkim dodatkiem kolendry oraz soli.
To co odróżnia Gose od Berliner Weisse to właśnie dodatek kolendry i soli, a także niższa kwaśność i większa mętność. Z kolei aromat kolendry jest niższy niż w przypadku Wibiera.
W celu lepszej oceny piwowar musi podać owce jakich użył. Jest to warunek konieczny do dopuszczenia piwa do oceny.
Aromaty jakie powinny przeważać w stylu Fruit Gose to wszelkie nuty owocowe, które powinny wychodzić na pierwszy plan (w skali od średnio niskich do średnio wysokich). Jednakże nie powinny zdominować reszty. Drugi plan stanowić mają aromaty związane z produktami przemiany fermentacji mlekowej o niskiej i średniej intensywności, o charakterze kwaśnych owoców, charakterze jogurtowym, kefirowym, lub zaczynu piekarskiego (dla piw świeżych z nutami słodowymi - zbożowymi i chlebowymi).
Ponadto mogą występować estry owocowe (jabłka, gruszki, cytrusy, owoce pestkowe) na poziomie średnio-niskim w kierunku niskich lub brak estrów.
Aromat chmielowy w fruit gose nie powinien występować. Natomiast mile widziane będą nuty cytrusowo-ziołowe na niskim poziomie pochodzące od kolendry.
Należy unikać aromatów kiszonych, jeśli są to na bardzo niskim poziomie. Z kolei aromat octowy nie powinien występować. Ponadto wadą piwa będzie metaliczny aromat (pochodzący z użycia niewłaściwej soli). DMS, diacetyl oraz aromaty siarkowe są dopuszczalne co najwyżej na niskim poziomie.
Z uwagi na dodatek soli i wysokie wysycenie może pojawić się uczucie orzeźwienia kojarzące się z bryzą morską.
Podobnie jak w aromacie, w smaku pierwsze skrzypce powinny grać nuty pochodzące od użytych owoców. Owocowe smaki powinny oscylować w granicach średnio niskich do średnio wysokich. Następnie do gry powinny się włączyć kwaśne smaki kwasu mlekowego (jogurtowe, kefirowe). Na poziomie niskim do średniego. A w dalszej części nuty pochodzące od słodu (zbożowe, chlebowe), także na niskim do średniego poziomu. Dopełnienie smaku stanowić powinna kolendra i jej cytrusowość i przyprawowość. Mogą pojawić się również posmaki gruszek, jabłek, owoców pestkowych, jednakże na niskim poziomie, lub mogą nie wystąpić wcale. Z kolei słoność powinna być stonowana, występująca na niskim poziomie, ma dopełniać, nie dominować. Metaliczność, mineralność na poziomie bardzo niskim lub wcale. Brak posmaków chmielowych. Za wadę uznaje się octowość, nuty mydlane, selerowe, szynkowe, sosu maggi.
Goryczka w stylu Gose powinna być na poziomie niskim lub wcale nie występować. Jeśli już wystąpi może pochodzić od owoców. Nie powinna być ściągająca, nieprzyjemna.
Jeżeli chodzi o odczucie w ustach, to piwo powinno dawać orzeźwienie, być pijalne. Z uwagi na nagazowanie od średniowysokiego do bardzo wysokiego może dawać uczucie musującego szampana. Pełnia od średnio- niskiej do średniej.
Z kolei barwa może być bardzo zróżnicowana w zależności od użytych owoców, od jasnozłotej, żółtej aż po odcienie miedzi, brązu. Mętność jest wskazana na poziomie średnim i wysokim. Natomiast piana gęsta, wysoka i trwała o różnych odcieniach, zależnych od owoców. Jeżeli owoce nie mają wpływu na pianę, to kolor powinien być w granicach białej do beżowej.
Parametry - według których piwo będzie oceniane:
Ekstrakt początkowy: 9 - 14 °Blg
Ekstrakt końcowy: 1,5 - 3,1 °Blg
Zawartość alkoholu: 3,5 - 5,4% obj.
Goryczka: 5 - 15 IBU
Barwa: jest uzależniona od rodzaju użytych owoców
Po więcej informacji sięgnij do:
http://kompendiumpiwa.pl/gose/ https://www.piwo.org/…/23695-27-hist...iwo-histor…/
3. Porter Bałtycki (z dodatkami). Porter Bałtycki to piwo charakterystyczne dla basenu Morza Bałtyckiego. Jego geneza wywodzi się wprost z porteru angielskiego (Brown Porter), jednakże w przeciwieństwie do swojego przodka – jest piwem dolnej fermentacji. Ponadto charakteryzuje się zdecydowanie większą zawartością alkoholu.
W aromacie można wyczuć nuty słodowe, karmelowe, toffi, orzechowe, tostowe, a także zapachy przypominające suszone śliwki, rodzynki, wiśnie, a nawet aromaty winne i porto. Warto zwrócić uwagę na brak aromatów chmielowych. Ponadto powinny pojawić się aromaty pochodzące od różnego rodzaju dodatków.
Kolor waha się w granicach ciemno-czerwono-miedzianego, aż do nieprzejrzystego ciemno- brązowego.
Smak tak jak aromat powinien być słodowy. Ponadto wyczuć można wszelkiego rodzaju posmaki karmelu, toffi, orzechów, melasy, lukrecji, a także porzeczek i ciemnych owoców. Mile widziana delikatna wytrawność z odrobiną palonej kawy na finiszu. Uzupełnieniem smaku powinny być wybrane przez piwowara dodatki, które powinny współgrać z bazą piwa. Nie powinny zdominować piwa, a być przysłowiową „wisienką na torcie”.
Z uwagi na szeroki zakres kategorii, piwowar powinien zamieścić w zgłoszeniu na jakim etapie i jakich dodatków dodał.
Parametry - według których piwo będzie oceniane:
Ekstrakt początkowy: 14,7 - 22°Blg
Ekstrakt końcowy: 4,2 – 6°Blg
Zawartość alkoholu: 5,5 – 9,5% obj.
Goryczka: 20–40 IBU
Barwa: 33 – 60 EBC
Więcej informacji na stronie:
4. Nowofalowy Pils – jest wynikiem połączenia klasycznego pilznera i nowofalowych chmieli amerykańskich, nowozelandzkich i australijskich.
Parametry - według których piwo będzie oceniane:
Ekstrakt początkowy: 10 - 14 °Blg
Ekstrakt końcowy: 2 - 4 °Blg
Zawartość alkoholu: 4,3 – 6,2% obj.
Goryczka: 30 - 45 IBU
Barwa: 6 - 16 EBC
Dokładny opis stylu znajdziemy pod adresem:
5. Klasyczna APA - styl znany i lubiany przez wielu koneserów dobrego piwa, czyli American Pale Ale. Piwo jasne, górnej fermentacji ze zbalansowaną chmielowością i słodowością, dzięki czemu jest wysoce pijalne.
Warzone przy użyciu słodu Pale Ale, amerykańskich drożdży górnej fermentacji (czasem angielskich) i najczęściej amerykańskich i pacyficznych chmieli. Można dodać niewielkie ilości słodów specjalnych.
W aromacie znajdziemy szeroki bukiet chmielowy (w stopniu umiarkowanym do mocnego) pochodzący w głównej mierze od amerykańskich i pacyficznych chmieli. Wyszczególnić możemy nuty: cytrusowe, kwiatowe, sosnowe, żywiczne, korzenne, owoców tropikalnych, pestkowych, jagodowych oraz melona. Z kolei słodowość może być niska do umiarkowanej i może wnosić aromaty, takie jak: chlebowy, tostowy, karmelowy, herbatnikowy. Poza tym mogą pojawić się estry owocowe w zakresie od umiarkowanych do ich braku oraz nuty trawiaste (gdy chmielimy na zimno), jednakże nie powinno być ich dużo.
W smaku możemy doszukać się umiarkowanego do mocnego chmielowego charakteru, na który składają się: cytrusy, kwiaty, żywiczność, korzenność, smak melona, jagód i owoców tropikalnych i pestkowych. Ponadto występują posmaki pochodzące od słodów, tj. chlebowe, tostowe, herbatnikowe w stopniu niskim do umiarkowanego, które podkreślają chmielowe walory piwa.
Należy podkreślić, że w piwach w stylu APA balans jest zazwyczaj skierowany w stronę chmielowości i goryczki, natomiast obecność słodu delikatnie je kontruje i nie powinna przeważać. Goryczka umiarkowana do wysokiej z finiszem średnim do wytrawnego; może zalegać ale jej profil powinien być czysty i niegryzący.
Kolor „APY” mieści się w zakresie od jasno złotego do lekko bursztynowego. Piana umiarkowana, wysoka i trwała w kolorze białym lub nieco ciemniejszym. APA zazwyczaj jest klarowna, jednakże wersje chmielone na zimno mogą być odrobinę mętne i mgliste.
Biorąc pod uwagę odczucie w ustach, to piwa w tym stylu są treściwe w stopniu lekkim do średniego. Natomiast ich nagazowanie umiarkowane do wysokiego. Ogólnie orzeźwiające z gładkim finiszem, bez uczucia ściągania, cierpkości.
Parametry - według których piwo będzie oceniane:
Ekstrakt początkowy: 11,2 - 14,7 °Blg
Ekstrakt końcowy: 2,6 - 3,8 °Blg
Zawartość alkoholu: 4,5 – 6,2% obj.
Goryczka: 30 - 50 IBU
Barwa: 10 - 20 EBC
Więcej informacji na stronie: https://www.wiki.piwo.org/American_Pale_Ale http://www.bjcp.org/style/2015/18/18B/
6. Piwo niskoalkoholowe - Celem tej kategorii jest popularyzowanie piw o niskiej zawartości alkoholu. Do konkursu piwowarzy mogą zgłaszać smaczne, dobrze pijalne piwa o zawartości alkoholu od 0 do 4 ABV%. Piwa zgłoszone do konkursu, po ewentualnym przeprowadzeniu wstępnych eliminacji, zostaną zbadane laboratoryjnie, w celu uzyskania dokładnej zawartości alkoholu.
Ponieważ jest to szeroka kategoria, wprowadzamy wymóg napisania kilka słów w zgłoszeniu o piwie, aby sprawiedliwie i precyzyjnie ocenić piwo - styl, słody, dodatki.
Kontakt: ckpdbp@gmail.com
Kolejne informacje dotyczące konkursu niebawem.
Piwu Cześć!
Comment