Geisfeld, Magdalenenstr. 6, Brauerei Griess

[Dreamer]

Niedaleko browaru Krug, na sąsiedniej ulicy wsi Geisfeld stoi zgoła inny, raczej współczesny dom - browar restauracyjny Griess. Wizualnie nie rzuca się w oczy, na tle innych malowniczych domków tej miejscowości wygląda kompletnie nieatrakcyjnie, po prostu niewielki dom mieszkalny. Drzwi od frontu chyba na stałe zamknięte, bowiem do restauracji wchodzimy od tyłu, przechodząc obok maleńkiego ogródka piwnego (jeśli 4 ustawione pod murem domu ławy zasługują na dumne miano ogródka). Zresztą ogródek ów wciśnięty w ciasne podwórko między ścianą restauracji a domu właścicieli, urozmaicony przebiegającymi górą rurami przez które płynie (jak podejrzewam) piwo z tanków na tyle domu do nalewaków w restauracji jest absolutnie miejscem anty-przytulnym. I nic dziwnego, że wszyscy tłoczą się wewnątrz, w piwiarni. A tłok na jaki tu napotkaliśmy, wychodząc ze świecącej raczej pustkami piwiarnii Krug bardzo nas zastanowił. Klimatu wnętrza nie ma co porównać: tutaj piwiarnia to jasna sala restauracyjna, obstawiona drewnianymi stołami i krzesłami rodem z cepelii albo świeżo otwartego gospodarstwa agroturystycznego w Zakopanem nie budzi naszego zapału. I co ciekawe, całość po brzegi wypełniona ludźmi, głównie starsi, mężczyźni i kobiety... Skąd tu tyle ludzi? Jakby wycieczka jakaś... Takie zatłoczone knajpy też mają swój urok, ale tutaj nam się nie spodobało.
Na zdjęciu bok piwiarni, z tyłu widoczne przejście na podwórko, do ogródka.

[Dreamer]

No i tak, z powodu tłoku wewnątrz i brzydkiego ogródka zewnątrz nie zagrzaliśmy w tej piwiarni miejsca. Poza tym właściciel okazał się mało miłym facetem, który niechętnie odsprzedał butelkę jedynego piwa jakie produkuje w swoim browarze - niefiltrowany kellerbier. Może to właśnie piwo, zbierające dość wysokie noty, jest powodem, dla którego ściągają tu takie tłumy? Nie dane nam było przekonać się o tym na miejscu, ale zakupiona butelka już czeka na degustację. Za butelkę zapłaciliśmy grosze - 0,80 EUR /0,5 l (nie wiem ile kosztuje lane z kija). Poza niefiltrowanym kellerem browar chwilowo nic więcej nie oferuje.

[Piwowar]

A ja niedawno piłem Bocka-marzenie z tego browaru.

[Dreamer]

Tak, coraz bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że bamberską wyprawę trzeba powtórzyć w sezonie jesienno-koźlakowym.

[Piwowar]

Mój koźlak był wprawdzie wiosenny, bo wielkopostny, ale możliwe że jesienią produkuje się coś podobnego. A niechęć do obcych to we Frankonii prawie tradycja i nie powinno się tym przejmować. Są tutaj browary, które są tłumnie odwiedzane między innymi dlatego, że właściciele są opryskliwi i niegrzeczni w stosunku do klienta. Mnie ostatnio w Heiligenstadt pani sprzedała skrzynkę wyśmienitego piwa i wręczyła plik etykiet. Powiedziała że jak chcę mieć piwo z etykietą, to mam sobie w domu przykleić. Tak naprawdę to naród Franków jest wspaniały i jeżeli się ich dobrze pozna, to można ich do rany przyłożyć.