Tweet
Majowa wyprawa za piwem Zoigl, musiała dotrzeć do frankońskiego Windischeschenbach, które co prawda bardziej znane jest ze swojego Geocentrum, gdzie jest odwiercony najgłębszy otwór wiertniczy w Europie. Niedaleko miasteczka widać charakterystyczną wieże wiertniczą o wysokości 83 m. gdzie dowiercono się na głębokość 9101 m.
Ale Windischeschenbach dla piwoszy jest ważne ,przede wszystkim z piwa Zoigl.
Miasto to połączony organizm z przyległym Neuhaus ,z górującą nad miasteczkiem zamkową basztą. Tam też znajduje się jeden z dwóch miejscowych minibrowarów: Schafferhof-zoigl-komunnbrauhaus, w którym akurat miała się odbywać impreza o godz. 19.00, i niestety było jeszcze zamknięte.
Krótki spacer, i już jesteśmy w samym Windischeschenbach, gdzie bez trudu trafiamy do Wolframstub'n.
Przy wejściu widać za szybą kadzie i worki ze słodem.
W środku zaledwie kilka osób (wczesna pora) a do spróbowania jeden gatunek.
Niestety nieznajomość niemieckiego nie pozwoliła, na uzyskanie jakichś dokładniejszych danych na temat ekstraktu itp.
Piwo było z gatunku półciemnych o lekko rubinowej brawie.
Smak jak dla mnie doskonały, jeden z lepszych półciemnych jakie piłem.
Idealnie wypośrodkowany, ani słodowy, ani goryczkowy.
Lekko mętne i co dosyć ważne, dla tych którzy myślą że zrujnuje im budżet: 1.50 Euro, za pół litra. Około 5 zł. za tak dobre piwo to już nie jest wcale źle.
Do jedzenia typowe przekąski jak parówki z kiszoną kapustą i kiełbaski.
Można tez sobie kupić na miejscu wypiekany doskonały ciemny chleb, 2.60 Euro za kilogram.
Generalnie atmosfera domowa, z miłą obsługą, niestety dla kolekcjonerów piwnych gadżetów nic ciekawego, bo wysokie kufle ''gołe'' a podstawek nie ma, ale w prostocie siła, czasem lepsze jedno dobre piwo, w kuflu bez nazwy,niż 5 przeciętnych, w firmowych.
Wspomne jeszcze o wizycie w sklepie, w niewielkim ale jakby nie patrząc przemysłowym browarze Wurth, gdzie zakupiłem cały asortyment ,czyli sześć gatunków świetnego piwa.
Małą plamę dał gośc sprzedający piwo, który mimo cen na transporterach, nie wydając rachunku kazał sobie płacić wydumane ceny za piwo.
Jak na Niemcy, to pierwszy taki mój incydent, i mam nadzieje że ostatni.
Ale Windischeschenbach dla piwoszy jest ważne ,przede wszystkim z piwa Zoigl.
Miasto to połączony organizm z przyległym Neuhaus ,z górującą nad miasteczkiem zamkową basztą. Tam też znajduje się jeden z dwóch miejscowych minibrowarów: Schafferhof-zoigl-komunnbrauhaus, w którym akurat miała się odbywać impreza o godz. 19.00, i niestety było jeszcze zamknięte.
Krótki spacer, i już jesteśmy w samym Windischeschenbach, gdzie bez trudu trafiamy do Wolframstub'n.
Przy wejściu widać za szybą kadzie i worki ze słodem.
W środku zaledwie kilka osób (wczesna pora) a do spróbowania jeden gatunek.
Niestety nieznajomość niemieckiego nie pozwoliła, na uzyskanie jakichś dokładniejszych danych na temat ekstraktu itp.
Piwo było z gatunku półciemnych o lekko rubinowej brawie.
Smak jak dla mnie doskonały, jeden z lepszych półciemnych jakie piłem.
Idealnie wypośrodkowany, ani słodowy, ani goryczkowy.
Lekko mętne i co dosyć ważne, dla tych którzy myślą że zrujnuje im budżet: 1.50 Euro, za pół litra. Około 5 zł. za tak dobre piwo to już nie jest wcale źle.
Do jedzenia typowe przekąski jak parówki z kiszoną kapustą i kiełbaski.
Można tez sobie kupić na miejscu wypiekany doskonały ciemny chleb, 2.60 Euro za kilogram.
Generalnie atmosfera domowa, z miłą obsługą, niestety dla kolekcjonerów piwnych gadżetów nic ciekawego, bo wysokie kufle ''gołe'' a podstawek nie ma, ale w prostocie siła, czasem lepsze jedno dobre piwo, w kuflu bez nazwy,niż 5 przeciętnych, w firmowych.
Wspomne jeszcze o wizycie w sklepie, w niewielkim ale jakby nie patrząc przemysłowym browarze Wurth, gdzie zakupiłem cały asortyment ,czyli sześć gatunków świetnego piwa.
Małą plamę dał gośc sprzedający piwo, który mimo cen na transporterach, nie wydając rachunku kazał sobie płacić wydumane ceny za piwo.
Jak na Niemcy, to pierwszy taki mój incydent, i mam nadzieje że ostatni.
Comment