Piana obfita, złożona ze sporych bąbelków. Barwa jasnozłota. Aromat słodowy z nutą czegoś co nazywam potem pani z mięsnego. W smaku odrobina goryczki, która sztucznie podbijana jest przez wysokie wysycenie. Piwo słabe, według marketingowych historyjek, z całkiem ładnej puszki, powinno doskonale pasować na długie jesienne wieczory. Śmiem wątpić.
Kolor: Ciemnozłoty, bardzo klarowne. [5] Piana: Burzliwa - znaczy intensywna po nalaniu i z sykiem znika, nieco jednak osiada na szkle. [3.5] Zapach: Słodowo-metaliczny, trochę przypomina WD-40. [2.5] Smak: Troszkę słodowości, troszkę masła, odrobina chlebowości(!) i średnia(!) tępawa goryczka. Wodniste, ale całkiem całkiem! [3.5] Wysycenie: Masakrycznie wysokie. [2] Opakowanie: Puszka. Estetycznie niezła, informacje nędzne. [2.5] Uwagi: Podstępny Heineken znakuję "L" piwa z Warki? Jak tak, to tu.
Przy okazji podrzuciłby ktoś link do wątku jak to się sprawdza, bo nie mogę znaleźć? Te kody koncernów w sensie...
Kolor: Złoty, klarowny. [4] Piana: Dość obfita, gęsta i trzyma się bardzo długo. Jak na koncernowego lagera - super. [5] Zapach: Słodowo - winny "igristnoje" i alkohol. Odrzuca jak rasowy strong. [2] Smak: Trochę lepiej niż w zapachu bo nie odrzuca, Czysto i mocno słodowe, po chwili pojawia się lekko piekąca goryczka. Pełne w smaku. [2.5] Wysycenie: Bardzo wysokie, za wysokie. Ale utrzymuje pianę w bardzo dobrej kondycji. [3] Opakowanie: Leżajski standard w brązowych barwach. Informacje ograniczone do koncernowego bełkotu. Puszka. [3] Uwagi: Zakupione w Biedronie. Typowy niskobudżetowy Strong. A
Kolor: Jaśniejszy bursztyn. [3] Piana: Więcej przy nalewaniu. na dłużej grubsza warstewka. [3] Zapach: Koncernowe owoce, strongowe. [2] Smak: Słodkawe, kwasek zbożowy, prawie bez goryczki. Na plus dodam brak odruchu wymiotnego nawet po drugim. [2.5] Wysycenie: Średnie. [3] Opakowanie: Poprawne jak dla koncernowego piwa do dyskontu. Za brązowe trochę. Proste. [3] Uwagi: Sprzedawane /u nas/ tylko w czteropakach w Biedrze, na tanią "najebkę" podczas ostatnich grilli 2014. Litera w kodzie to "K" czyli Łorka.
Dawny kontraktowiec, który od 2019 r. jest całkiem sporym browarem stacjonarnym, działa w m.in. w budynku dawnej cegielni w miejscowości Sint-Gillis-Waas we Flandrii Wschodniej.
Piana - więcej na początku potem niepełna warstewka.
Lacing - nie za dużo.
Gaz - średni.
Barwa - jasne złoto.
Aromat - owoce lagerowe i nuta żołędziowa.
Smak - lekko słodkawe,...
Aromat - słodowy z wyraźnym zbożowym ziarnem, po przelaniu minimalne owoce i odrobina chmielowej kwiatowości
Piana - zdecydowanie wysoka, umiarkowanie...
India Export Porter uwarzony we współpracy z Marcinem Chmielarzem (Mason) i jego firmą Marjot.
I to w zasadzie tyle informacji na temat czego mamy się spodziewać, a co zostało napisane na ecie.
Comment