Gościszewo, [AleBrowar] Black Hope

[Pendragon]

Piwo gotowe do oceny

[hasintus]

Ocena z ARTomatu

Kolor: Głęboka, ciemna barwa [5]
Piana: Nalewane z kija na kilka razy bo wysoka piana nie pozwalała. Ale później raczej średnio trwała. [3.5]
Zapach: Przyjemne nuty chmieli amerykańskich przeplecione nutką ciemnych słodów [4.5]
Smak: Podobnie jak aromat chmielowo słodowy z paloną nutą. [4]
Wysycenie: Umiarkowane [4]
Opakowanie: Dedykowana szklanka alebrowarowa. [4.5]
Uwagi: Dla miłośników stouta i IPA jednocześnie w jednej szklance to bardzo dobra pozycja.

Moja ocena: [4.2]

[Piwoteka]

Ocena z ARTomatu

Kolor: Bardzo ciemne, pod światło pojawiają się rubinowe akcenty. Piwo jest niefiltrowane, w związku z tym jest praktycznie nieprzejrzyste. [4.5]
Piana: Znakomita, gęsta i drobna. Oblepia szkło. Po kilkunastu minutach redukuje się do 5 mm kołderki i tak pozostaje. [4.5]
Zapach: Feeria zapachów. Świerze iglaki, żywica. Później dochodzą akcenty owocowe i nieco kawy. Całość komponuje się znakomicie! [5]
Smak: Ekstremalnie pijalne ciemne piwo! Chmielowa goryczka i paloność ciemnych słodów są tak ułożone, że dzięki efektowi synergii odbieram to piwo, jako równie gorzkie jak Rowing Jack. Przy ogrzaniu do głosu dochodzą akcenty stoutowe, wyraźniejsze kawowe posmaki, leciutka słodycz. Całość, pomimo swej intensywności, bardzo gładka i spójna. Czapki z głów przed AleBrowarem! [5]
Wysycenie: Odpowiednie, lepsze by nie mogło być. [5]
Opakowanie: Goły kapsel (choć dobrany pod kolor piwa, ale odrapany). Etykiety naklejone krzywo, niektóre niedoklejone. Dane wszystkie są, sama grafika bardzo fajna. Szkoda, że nazwa nie polska... [4]
Uwagi: Piwo znakomite - tego oczekiwaliśmy i to dostaliśmy (pisząc "my" piszę w imieniu całej ekipy z Piwoteki). Pierwszy "nos" i pierwszy łyk Black Hope zapada bardzo w pamięć, myślę, że wielu browarbizowiczów będzie je pamiętało bardzo dobrze podczas plebiscytu za ten rok :-)

Moja ocena: [4.875]

[docent]

Ocena z ARTomatu

Kolor: Ciemna, lekko brudnawa wskutek braku filtracji. Pod światło przejrzysta. [4]
Piana: Jak z ubitych białek - gęsta, kremowa, obfita, z odpowiednią trwałością. [5]
Zapach: Obawiałem się dominacji karmelowych akcentów - nic z tego. Jest palony słód, jest złożony zapach odmian chmielu z USA, który po ogrzaniu piwa jest monstrualnie intensywny. [4.5]
Smak: Pierwszy łyk i zaskoczenie, że piwo jest tak dobrze pijalne. Wcale nie czuć, że to 16°, co najwyżej 14°. Świetnie zrównoważone, goryczka nie jest przesadnie intensywna ale i słodowość jest bardzo umiarkowana. Alkohol niewyczuwalny. Nie przypominam sobie bym pił w ostatnich miesiącach tak świetnego krajowego ciemniaka. [5]
Wysycenie: Bez zastrzeżeń. Z jednej strony nieprzesadnie wysokie, z drugiej bardzo długo podtrzymuje odpowiedni smak piwa. [5]
Opakowanie: Jest dedykowane szkło, niestety bez cechy. Może to wprowadzić trochę zamieszania gdyż jest odpowiednie dla pojemności 330 ml, a nie zapowiadanej 0,4. Podkładek jeszcze brak co trochę dziwi w kontekście obecności innych firmowych gadżetów. [4]
Uwagi: Ocenienia wersja lana dostępna w łódzkiej Piwotece Narodowej. Lepszego urodzinowego prezentu nie można było sobie wymarzyć!

Moja ocena: [4.725]

[Gildarius]

Bardzo dobre piwo

Kolor piękny, nieprzejrzysty, w ogóle nie było widać loga browaru na szklance. Piana o konsystencji jak na zdjęciu docenta, niemal jak śmietana. Obfita, bardzo długo czekaliśmy od początku nalewania aż barmanka nam je przyniesie . Dotrwała do końca dość wolnego picia.

W zapachu czuć chmiel i zapewne coś jeszcze. Koleżanka powiedziała że pięknie pachnie. W smaku przede wszystkim zdecydowana, silna goryczka, w tle chyba lekka charakterystyczna dla ciemniaków paloność. Wyczułem też lekką wodnistość. Jak to się mówi — pijalne.

Tyle o mnie, bo najlepiej o Czarnej Nadziei świadczy reakcja koleżanki. Po uwadze że piana jest bardziej gorzka od samego piwa przeszła do zachwytów. Pięknie pachnie, bardzo dobre, wyśmienite. I najlepsze: ja chyba lubię piwo. A jeszcze rok temu mówiła lubię pszeniczne bo nie są takie gorzkie. Mogę tylko pogratulować AleBrowarowi, lepszej recenzji dostać nie mogli .

[nynek]

Kolor piękny, nieprzejrzysty, w ogóle nie było widać loga browaru na szklance. Piana o konsystencji jak na zdjęciu docenta, niemal jak śmietana. Obfita, bardzo długo czekaliśmy od początku nalewania aż barmanka nam je przyniesie . Dotrwała do końca dość wolnego picia.

W zapachu czuć chmiel i zapewne coś jeszcze. Koleżanka powiedziała że pięknie pachnie. W smaku przede wszystkim zdecydowana, silna goryczka, w tle chyba lekka charakterystyczna dla ciemniaków paloność. Wyczułem też lekką wodnistość. Jak to się mówi — pijalne.

Tyle o mnie, bo najlepiej o Czarnej Nadziei świadczy reakcja koleżanki. Po uwadze że piana jest bardziej gorzka od samego piwa przeszła do zachwytów. Pięknie pachnie, bardzo dobre, wyśmienite. I najlepsze: ja chyba lubię piwo. A jeszcze rok temu mówiła lubię pszeniczne bo nie są takie gorzkie. Mogę tylko pogratulować AleBrowarowi, lepszej recenzji dostać nie mogli .

Kolejna nowo zalogowana osoba wychwala AleBrowar... Albo nowy projekt nawraca piwnych laików, albo ktoś tu robi sobie z Nas jaja...

[baania]

Ta osoba jest zarejestrowana od prawie roku, więc to raczej nie są jaja.

[Gildarius]

Zawsze można powiedzieć że to element akcji dywersyjnej szykowanej od wielu lat.

Serio, sam jestem zdziwiony że tak jej podeszło. Piwem domowym też się zachwyciła. Widać nie chodziło o to że nie była wielbicielką piwa; nie była wielbicielką kiepskiego piwa. Pozwolę sobie wyciągnąć pozytywne wnioski dla polskiego rynku piwnego na przyszłość.

[Kwadri]

Ocena z ARTomatu

Kolor: Czarny, nieprzejrzysty. [5]
Piana: Beżowa, wysoka. Nieco się dziurawi, ale opada do grubego kożucha, zostawiając firanki na ściankach. Do końca ochronna warstwa. [5]
Zapach: Znakomite połączenie palonych akcentów z cytrusowym aromatem od amerykańskich chmieli. Intensywny i bardzo ładny. Po ogrzaniu chmiel zaczyna nieco przeważać, ale wyłania się też kawa i czekolada. [5]
Smak: Delikatnie słodki początek z owocowymi i cytrusowymi smaczkami. Szybko dociera mocna i lekko ściągająca gorycz. Finisz długi, zdominowany przez posmak amerykańskiego chmielu, ale czuć też mocne kawowo-palone akcenty. Faktycznie piwo nie jest ciężkie, ale najważniejsze, że jest bardzo smaczne. [5]
Wysycenie: Średniowysokie, później ładognieje. [4.5]
Opakowanie: Ładne, w komiksowym klimacie. Parametry podane, na kontrze szczegółowy skład. Kapsel czarny. [4]
Uwagi: Z datą do 10.VI.2012. Wielkie brawa.

Moja ocena: [4.925]

[Zeberdee13]

Hmmm spodziewałem się chmielowych fajerwerków i jestem odrobinę rozczarowany. Nie żebym narzekał, bo jest to bardzo udane piwo, ale moim zdaniem jednak trochę bardziej Black niż IPA. Nie przepadam specjalnie za stoutami, ale w tym przypadku te kawowe smaczki mi podeszły (chyba najlepsza rekomendacja ) - pochwalić należy zaskakującą lekkość i przyjemnie wkomponowaną goryczkę, dzięki czemu wyszedł dość sesyjny ciemniak. Nie mniej jednak liczyłem, że chmiel będzie tutaj wyraźnie na pierwszym planie, a jest "tylko" obok ciemnych akcentów. Mimo wszystko jest to coś zupełnie nowego i pewnie jeszcze nie raz zagości w moim pokalu.

[ART]

Bardzo udane piwo, beczkowa wersja wydawała mi się mieć bardziej uwypuklone aromaty chmielowe niż wersja butelkowa (choć ta druga była cieplejsza) - obie próbowane na WFDP.

p.s. Proponuję pójść w bardziej kontrowersyjne nazewnictwo i zmodyfikować nazwę na Black pope

[docent]

p.s. Proponuję pójść w bardziej kontrowersyjne nazewnictwo i zmodyfikować nazwę na Black pope

Dobre Przypomnę, że na WFDP funkcjonowała też nazwa "Blek chłop" i dalsze pochodne

[żąleną]

Black Pope byłoby mega.

Piwo smakowało mi tak jak przedpiszcom, ale jakoś nie wyczułem zbytnio ciemnych nut. Zobaczymy, jak będzie z wersją butelkową i trochę świeższymi kubkami smakowymi.

[Kwadri]

Black Hope

Wersja butelkowa:

[karabach]

nie bede sie rozpisywał na temat detali o tym piwie zrobili to inni
mnie ten rodzaj jak najbardziej smakuje.mozna je porównac z matuska cerna raketa,choć moze to za daleko posuniete z mojej strony..
tak czy inaczej do powtórzenia i to ze smakiem