Anchor, Anchor IPA

[wpadzio]

India Pale Ale z jednego z pierwszych rewolucyjnych browarów w Stanach. 6,5% alkoholu. Skład podany w sposób podstawowy.

Barwa ciemnobursztynowa, wpadająca w miedzianą, co widać zwłaszcza pod światło. Nieznacznie zamglona.
Delikatnie żółtawa piana, o drobnej teksturze i dość dużej trwałości. Niemal do końca siedzi miękkim, czapiastym kożuchem. Bardzo mocno zostaje na ściankach szkła.
Bardzo intensywny mocny aromat chmieli o cytrusowym, żywicznym i trawiastym charakterze. Na dalszym planie również wyraźny karmel. Wyczuwalne też odcienie drożdży.
Smak również wyrazisty. Silna goryczka o grejfrutowych, skórki cytryny i trawiastych nutach. Nawet momentami nieco ściągająca. Wygasa bardzo długo, jednak sympatycznie w ustach. Daleko w tle obecność słodkości od owoców oraz karmelu. Bardzo delikatne posmaki chlebowe i trochę silniejsze tchnienie alkoholu. Pewna doza cierpkości.
Średnie w kierunku wyższego nagazowanie.
Butelka, jak w przypadku innych piw z browaru, ze stylizowaną etykietą "z epoki". W roli głównej słoń narysowany przez nadwornego grafika Anchora Jamesa Stitta jako symbol zarówno szczęścia jak i Indii, z którymi wszak historycznie wiążemy styl IPA. Kapsel firmowy z kotwicą, tym razem w oliwkowo-zielonym kolorze.

Zdecydowane w odbiorze piwo, o mocnym goryczkowym i aromatycznym charakterze. Do niewielkich minusów zaliczyłbym jedynie trochę zbyt słabo ukryty alkohol. Info o użytych chmielach też by nie przeszkadzało. Poza tym niebo w gębie dla wszelkiej maści hopheadowych maniaków. 8,5 w skali 1-10.

[grejwi]

Bursztynowe i klarowne. Piana obfita i drobna. Pięknie koronkuje.

W aromacie iglaki i trochę cytrusów, lekka karmelowość. Po przelaniu dochodzi minimalna aloholowość.

Średnie wysycenie, dość mocna i zalegająca goryczka (głównie łodygowa), jednak smak troche rozczarowuje: duzo karmelu, mało owoców. Coż, może to po prostu zderzenie z oczekiwań z efektem końcowym. Choć miałem ochotę na cytrusy, a to piwo mi ich nie dało, to tym niemniej tak własnie wyobrażałem sobie IPA, które Brytyjczycy posyłali do kolonii

[Brodzislaw]

Kolor bursztynowy, klarowny. Piana obfita z drobnych pęcherzy, utworzyła gęsta czapę, która opadła z czasem do minimalnej warstwy, pozostawiając ślad na szkle.
Aromat wybitnie chmielowy, głównie cytrusowy, owocowy ale też ziołowy ze słodami w tle. Smak bardziej zbalansowany. Mamy solidną podbudowę słodowa, kontrująca goryczkę na poziomie średnim. Ta jest w tonacji herbacianej i ziołowej, lekko nieco zalegającej. Dzięki takiej mieszance, połączonej z owocowością, piwo jest szlachetne (pomiędzy wytrawnym a słodkim). Średnie do wysokiego wysycenie podbija goryczkę i alkohol, który odczuwalny jest poprzez lekkie szczypanie na podniebieniu i języku.
Piwo solidne/dobre do degustacji.