Brooklyn, East India Pale Ale

[swerd]

-alkohol 6,5%, ekstrakt 17(?) chyba tak
-kolor słomkowy, pojawia się miła pianka i się utrzymuje
-zapach pociągający, taki dość intensywny, ale ciężko mi porównać z innym piwem
-w smaku coś co na początku zniecheca, ale jednak pociąga. nie powiem żeby mi to piwo smakowało, ale jednoczesnie jestem przekonany że znowu po niego sięgne.
-opakowanie typowe dla BB, niestety butelka 0,33. chyba nie robią innych

dołozyłbym naklejke, ale nie wiem jak

[piwo]

Bardzo aromatyczne, owocowe...
Kolor - jasny, słomkowy.
Duze wysycenie dwutlenkiem węgla - choć piana szybko opadająca.
Na pewno angielskie ale nie miałoby takiej piany

Chmielowe w smaku... owocowe - takie nie 'aleowe' ale warte powtórzenia.
Na 4+

[Sven]

Chyba najczystsze w stylu IPA, a wlasciwie EIPA.

Barwa pomaranczowa, delikatnie metne, piana przecietna. Zapach bardzo chmielowy, zywiczny wrecz, jak ziola. W smaku rowniez dominuje powszechna chmielowosc, jest nieco slodu, ale po przelknieciu zostaje wylacznie goryczka. Bardzo smaczne, bo uwielbiam mocno chmielone piwa.

Link: http://www.brooklynbrewery.com/beer/

[sibarh]

Moje było w but. 0.355 i miało 6,9 %:

[zgroza]

Coby wzbogacić info z wyżej cytowanej strony: alkohol 6,8%, 17 Plato, brytyjskie słody Pale Ale, 5 rodzajów chmielu: Kent Golding, Willamette, Northdown, Centennial, Amarilo.
Piłem wczoraj w b. przyjemnym barze koktailowym w północnej Kopenhadze w szklance koktailowej. Niestety, z powodu oświetlenia, nie dało sie ocenić koloru. Piana była przyzwoita i badzo trwała, nagazowanie odpowiednie, w zapachu żywiczno-trawiaste chmiele, w smaku imponująca goryczka, bardzo trawiasta, raczej żywiczna, aż oleista.
Bardzo dobre piwo, ale nie dla początkujących (testowane na dziewczynach - na szczęście było jeszcze prztzwoite Negra Modelo).

[Aleksandros]

6,9 % alk. obj.
W stosunku do składu podanego przez Zgrozę zaszły zmiany. Użyte słody to Pale Ale i Caramel. Chmiele obecnie to Willamette, East Kent Golding, Target i Centennial.

Browar należy do związku browarów z Belgii, Anglii, Szkocji, Niemiec, Włoch i USA warzących w zamyśle ciekawe (i drogie ) piwa, dzięki czemu załapał się do szerszej dystrybucji. Więcej informacji o tej inicjatywie na stronie braufactum.de.
Jako piwowar figuruje Garrett Oliver.

Kolor: Bursztynowy. Występuje leciutkie zmętnienie. 5
Piana: Wysokość nieco poniżej średniej. Dość drobna, raczej nietrwała. Nie zostawia śladów na szkle. 3
Zapach: Dość mocny, fajne połączenie słodowości z cytrusami i lekką żywicą chmieli. 5
Smak: Wytrawny, słodowość bardzo lekka. Mało tzw. ciała. Goryczka mocna, ale niestety zbyt łodygowa, trawiasta, długo pozostająca i z każdą chwilą mniej przyjemna. Trochę jakby wgryźć się w skórkę grejpfruta. Lekko wyczuwalny alkohol. Piwo zdecydowanie zbyt jednowymiarowe i niezbalansowane. 3,5
Wysycenie: Średnie, pasuje. 5
Opakowanie: Brązowa butelka z lekkiego szkła o pojemności 355 ml, jak na zdjęciu Sibarha. Etykieta i krawatka pochodzą od producenta. Estetyka mnie nie przekonuje, ale na krawatce jest krótki opis piwa. Kontra pochodzi od dystrybutora w Niemczech: Die Internationale Brau-Manufacturen GmbH (Braufactum) i zawiera dość szczegółowy skład, adres browaru i nazwisko piwowara. Za to plusik. Ogółem na 4.
Uwagi: Niezłe IPA z bardzo fajnym zapachem i nieco gorszym smakiem. Moim zdaniem nie trzeba się za tym piwem uganiać. Polskie piwa Rowing Jack i Atak Chmielu są lepsze i tańsze. Kupione za ok. 3,5 € w Maruhn w Darmstadt.

[Javox]

Piana - średnia, na dłużej cieniutka warstewka. Dość duży lacing.
Barwa - złoto.
Gaz - średni.
Aromat - żywice, słodkie cytrusy w grupie melon, zioła dość ciężkie.
Smak - dość słodko, mała goryczka ziołowa, gorzkawo-ziołowo, gorzko cytrusowo.

Początek bardzo słaby ale warto pić to piwo bardzo powoli bo wodnistość ucieka na rzecz likierowości ziołowej i fajnych "ipowatych" posmaków.

Bardzo ciekawe piwko.

Puszka kiczowata ale zawartość wyrównuje poniesione starty wizerunkowe .

[darekd]

Kupione w sieci Edeka w Niemczech, gdzie stało się dostępne dzięki Carslberg Deutschland (importer). Cena 1,55 euro. Butelka 330 ml.

Obecnie chmielone: East Kent Golding, Cascade, Willamette
Alk. 6,9%

Aromat - ciastkowo-biszkoptowy i żywiczny
Piana - średnia, dość gęsta, trwała, zostaje na szkle
Barwa - ciemniejsze złoto
Smak - bardziej wytrawnie niż w aromacie, wyraźny chmiel dający posmaki żywiczno-trawiasto-cytrusowe, słodowa baza też jest - ciastkowa, z subtelną, delikatną słodyczą. Pojawiają się też delikatne tony przypominające syrop żywiczny. Finisz dłuuugi goryczkowy, przyjemny
Treściwość - pełne

Smaczne piwo, goryczka bardzo wyraźna, ale nie przykrywa pozostałych atrybutów smakowych i zapachowych.

[darekd]

Aktualna fotka:

[wpadzio]

Brooklyn, East IPA

India Pale Ale z nowojorskiego browaru Brooklyn Brewery, położonego na granicy Williamsburga i Greenpointu. Co ciekawe, browar został założony przez wieloletniego korespondenta Associated Press na Bliskim Wschodzie i w krajach arabskich, Steve'a Hindy, gdzie z alkoholem, nawet piwem bywa kłopot. Jednak tam poznał smak trunków warzonych w warunkach domowych przez dyplomatów i pracowników kontraktowych. Po powrocie do Stanów wciągnęło do piwowarstwo domowe, co za czas jakiś, w połowie lat 80-tych zaowocowało założeniem Brooklyn Brewery.
W East IPA wykorzystano aż 6 rodzajów chmieli: Summit, Celeia, East Kent Golding, Centennial, Cascade oraz Amarillo, oraz słód z brytyjskiego jęczmienia 2-rzędowego. Piwo ma 6,9% alkoholu.

Barwa bursztynowa o pełnej klarowności.
Żółtawa piana o drobnych bąbelkach. Po nalaniu długo się utrzymuje grubą pierzynką. Zostawia sporo śladów na szkle.
Aromat w pierwszej chwili uderza estrami słodkich owoców południowych oraz pomarańczy. Po chwili dochodzą ziarniste słody oraz lekki karmel. Gdzieś w tle można jeszcze doszukać się sosnowych igieł.
W smaku czuć, że tych chmieli było sporo. Co ciekawe, natężenie niuansów smakowych jest tak duże, że trudno wyodrębnić jakieś konkretne nuty, może poza owymi owocami tropikalnymi. To tak jakby wziąć do ręki kilka kolorowych kredek i zamalować nimi ten sam fragment papieru. Wyjdzie prawie czarny. Goryczka pojawia się po kilku sekundach od łyka i dość długo zalega w posmaku nieco piołunowym odcieniem wraz z pewną garbnikową cierpkością. Alkohol daje znać o sobie pod koniec konsumpcji, po ogrzaniu piwa.
Nagazowanie umiarkowane, ale odczuwalne.
Butelka 355ml z czerwono-zieloną piwną etykietą. Kapsel z logiem browaru, stylizowaną literą B.

Ciekawe piwo, które odbieram jednak dość ambiwaletnie. Jest bogate w aromaty ale w smaku przypomina ścianę dźwięku, żeby sięgnąć do terminologii muzycznej. Co oczywiście nie musi wiązać się z chaosem. Wiem, że wiecie co mam na myśli. Pomimo bogactwa piwu brakuje przejrzystości. I to jest według mniej jego podstawową cechą. Jako, że jednak nie przekreśla go ona w moich oczach, East IPA z NY oceniam na 7,5 w skali 1-10.

[leona]

W końcu muszę zapytać o ten dach mansardowy w tle twoich degustacji. To widok z twojego balkonu?

[wpadzio]

Nie, to widok z balkonu w moim biurze. Zresztą niemal w samym centrum Warszawy

[Horse1963]

Nie, to widok z balkonu w moim biurze. Zresztą niemal w samym centrum Warszawy

Pijasz w pracy

[leona]

Nie, to widok z balkonu w moim biurze. Zresztą niemal w samym centrum Warszawy

Pijasz w pracy

Picie w pracy, uwielbiam

[GSE]

[25.10.18] tap @PP. Aromat: karmel, zolte owoce w miodzie. Smak: konkretna zywicznosc, ziolowosc, slodkosc, taka rozmyta goryczka w posmaku. 2,3/5