Anderson Valley, Imperial IPA

[Latarnik]

Butelka 650ml, cena $7.48 alk. 8.7% IBU 100
Piana ladna, zostawia trwaly kozuszek.
Bardzo przyjemna goryczka, ktora wbrew nominalnej liczbie 100 jest delikatna i doskonale zlagodzona przez smak owocow cytrusowych, karmelu i sosnowych szyszek.
Coraz bardziej lubie IPA, a jeszcze bardziej lubie je tu opisywac

[żąleną]

Phi. Szklanka bezsensowna (wąskie dno, niestabilna), na etykiecie niedźwiedź z rogami jelenia, podwójna spacja między "Anderson" i "Valley", a w tle krzywo przycięte kafelki bez fugi. I ten smak sosnowych szyszek - co ciekawego jeszcze jadasz na emigracji?

[Latarnik]

żą, w innym temacie napisales:

Fajna szklanica, z jakiego to browaru?

Szklanka ma grube i ciezkie dno, dzieki czemu bardzo trudno ja przewrocic.
To nie kafelki tylko kawalki styropianu z naklejonymi bialymi kartkami papieru, moje tzw centrum fotograficzne
A jem duzo mięsa

[Mason]

żą zżera zazdrość, że nie może się napić takich specjałów

[tomolek]

Phi. Szklanka bezsensowna (wąskie dno, niestabilna), na etykiecie niedźwiedź z rogami jelenia, podwójna spacja między "Anderson" i "Valley", a w tle krzywo przycięte kafelki bez fugi. I ten smak sosnowych szyszek - co ciekawego jeszcze jadasz na emigracji?

Do tego jeszcze na moim egzemplarzu etykietki były krzywo poprzyklejane, nie przymierzając jak na Lwówku ;p

Moje pierwsze imperialne IPA.

Kolor pomarańczowy, wyraźnie opalizujący - ładny.
Rewelacyjna piana, na początku potężna czapa, powoli opada, pozostawiając solidny kożuch i wyraźne ślady na szkle.
Wspaniały, intensywny zapach. Sosnowy, wyraźnie słodowy z minimalną nutką alkoholu.
Smak ciężki, piwo wręcz gęste, oleiste. Potężnie słodowe, lekki karmel, cytrusy, sosnowa żywiczność. Alkohol wyczuwalny, piwo mocno rozgrzewa. Goryczka rzeczywiście łagodna albo ja mam już gębę przeżartą... Przyjemnie ściągająca, jednak wygładzona.
Wysycenie niewysokie, właściwe.
Opakowanie ok, jednak jak na standardy amerykańskie przeciętne.

Piwo wybitnie degustacyjne. Dla mnie ciut przyciężkie, wolę jednak zwykłe IPA i różne Pale Ale.

Kupione na www.bierzwerg.de za coś około 3€

[Kwadri]

Anderson Valley Imperial IPA

Kolor: Jasny bursztyn, klarowne.
Piana: Jasnobeżowa, wysoka. Nieco się dziurawi i opada do centymetrowego kożucha. Później ochronna warstwa, mocno brudzi ścianki.
Zapach: Intensywny, ale w miarę ugładzony. Sosna, w tle egzotyczne owoce i wydaje mi się trochę wanilii. Ładny.
Smak: Gęsty, treściwy, wręcz lekko słodki początek. Powoli dociera cytrusowa goryczka z posmakami sosny, nie jest jednak bardzo mocna jak na 100 IBU. Finisz już mocniejszy, gorzki, trochę ściągający z lekko ostrymi posmakami od alkoholu. Smaczne, ale nieco za słodki początek.
Wysycenie: Średnie.

[jacekwerner]

Kolor - złoto-bursztynowy, klarowny.
Piana – początkowo kilkucentymetrowy kremowy kożuszek, opada do pozostającej do końca centymetrowej warstwy, lekko brudząc szkło.
Zapach – cytrusowo-owocowy, z lekkim „koniakowym” przyjemnym alkoholem
Smak – od początku dobrze wyczuwalna goryczka, spotęgowana w finale i pozostająca jeszcze na długo. Oprócz tego wyraźne owoce, cytrusowe smaczki, lekka żywiczność i wyczuwalny nieagresywny alkohol.
Wysycenie – niewielkie - tu akurat zdecydowanie pasuje.
Ogółem – smaczne piwo, kolejne moje udane spotkanie ze „słonecznym browarem” z Kalifornii, zakupione w Żywcu na „Birofiliach 2012“.

[e-prezes]

żą, w innym temacie napisales:

Szklanka ma grube i ciezkie dno, dzieki czemu bardzo trudno ja przewrocic.
(...)

To szklanka firmowa Samuel Adams, prawda?

[Latarnik]

To szklanka firmowa Samuel Adams, prawda?

Prawda.

[olrob]

Kolor: pomarańczowo-złoty, klarowne.
Piana: Jasnobeżowa, wspaniała b. gęsta, lepka, przypomina pianę na bezy. Później opada pozostawiając gęstą fierankę na ściankach.
Zapach: Intensywny, dość łagodny. Przede wszystkim egzotyczne owoce - mango, liczi. B. przyjemny zapach
Smak: Gęsty, treściwy, słodkawy, intensywny. Po chwili czuję się goryczkę z posmakami owoców egzotycznych, kwiatów i owoców cytrusowych jest dość mocna. Nie czuć alkoholu.
Wysycenie: Odpowiednie.
Dodatkowe uwagi : B. smaczne, piwko. Mam bardzo trudny dylemat do rozwiązania co jest lepsze Rowing Jack czy Imperial IPA z Anderson Valley??

[becik]

zakupione w Le Clerku za 12.99, 0.33l
Nie będę powtarzać powyższych uwag, piwo jest przepyszne, silnie zarysowana goryczka chmielowa, gęste, treściwe, pełne, lekko mętnawe, piana w kolorze leciutkiego ecru, opada powoli

[Twilight_Alehouse]

Pite 10 lutego 2013 r. Kupione w Piwotece.

Opakowanie: Jak na zdjęciu Latarnika. Smukła buteleczka o pojemności 12 płynnych uncji (355 ml). Na etykiecie wyraźnie widać charakterystyczny symbol browaru – genialnego miśka z pokaźnym porożem. Plus za poczucie humoru. Zgodnie z tekstem z kontretykiety IIPA została uwarzona, by uczcić dwudziestolecie browaru, a podczas jej chmielenia do gotującej się brzeczki dodano aż 20 porcji chmielu. Kapsel nie zachwyca, ale brawa dla browaru za informację, że korzysta z energii słonecznej.
Kolor: Bursztynowy, ładny, pasujący do domniemanego ekstraktu.
Piana: Wysoka, powoli opada do solidnej wysepki, osadza się krzaczkami na ściankach.
Zapach: Jak to w IIPA, czyli przede wszystkim cytrusowo-żywiczny aromat amerykańskiego chmielu. W tle trochę słodowości i górnofermentacyjnych owocków.
Smak: Mnóstwo cytrusów, bardzo wyraźny alkohol, górnofermentacyjne owocki i lekka słodowa podbudowa. Goryczka solidna, ale nie większa niż w uwarzonym w tym samym stylu Imperium Atakuje z naszego browaru kontraktowego Pinta. Jest za to ciekawie kontrowana nutami owocowymi i słodowością, która jednak mogłaby być troszkę silniejsza. Ponadto alkohol jest jednak zbyt wyczuwalny, nawet zważywszy domniemany ekstrakt.
Podsumowanie: Smaczna i solidna IIPA, zbyt jednak alkoholowa. A ponadto dowód, że nasze piwa chmielone amerykańskimi odmianami nie mają się czego wstydzić przy pierwowzorach zza oceanu.