Brasserie de Tahiti, Hinano

[kloss]

Wprawdzie Polinezja Francuska formalnie należy do Francji ale opisywanie tego piwa w temacie Europa/Francja wydało mi się pozbawione sensu.
Browar znajduje się w Papeete,które jest chyba stolicą
Na etykiecie-jakżeby inaczej-Tahitanka.
Butelka 0,33 ,alkohol 5%.
Piana nawet spora ale znika błyskawicznie.Barwa złocista z bursztynowym odcieniem.
W pierwszej chwili wydaje się "płaskie" i jakby bezsmakowe jednak szybko pojawia się wyrażna chmielowa goryczka,która zdecydowanie dominuje chociaż gdzieś w tle plączą się niewyrażne ziołowo-kwaskowe posmaczki.Raczej wytrawne.

[Horse63]

Polinezja Francuska

Czy nie nalezłoby założyć wątku Polinezja Francuska
Za kilka dni druga rocznica pojawienia sie piwa na forum.

[ART]

Czy nie nalezłoby założyć wątku Polinezja Francuska
Za kilka dni druga rocznica pojawienia sie piwa na forum.

na Forum jest ponad pół miliona postów, jeśli zgłoszenia dla moderatorów są zamieszczane w wątkach a nie kierowane bezpośrednio do nich za pomocą opcji zgłaszania (trójkąt przy każdym poście) no to się zdarza że się coś przegapi.

[Dreamer]

zaw. alk. 5,0%, but. 0,33 l
dostępne w sieci Piotr i Paweł

Słynna Tahitanka z etykiety piwa Hinano, autorstwa szwedzkiego malarza Perre'a Heymana, od 1955 r. (wtedy piwo pojawiło się na rynku) skutecznie podbija serca nie tylko Polinezyjczyków. Piwo dziarsko wdarło się także na rynek francuski oraz amerykański (Hawaje, Kalifornia). No i jakimś cudem trafiło do Polski. Perełka nawet wśród egzotyki - niewiele jest na świecie bardziej egzotycznych piw. Co ciekawe, w składzie piwa (przynajmniej wg informacji na etykiecie) nie ma ani żadnego ryżu, ani kukurydzy - tylko podstawowe składniki. Oby to była prawda!
Kolor - bladziutka słomka;
piana - imponujących rozmiarów śnieżnobiała, gruboziarnista czapa, trwała; pękając przybiera fantastyczne kształty;
nasycenie - mocne, orzeźwiające;
zapach - fajny, mocny aromat chmielowy;
smak - delikatny, ale w odróżnieniu od całej masy wodnistej egzotyki, zachowujący treściwość i indywidualny charakter; dominują tutaj nutki chmielowe - mocny nie tylko aromat chmielowy, ale i - co ciekawe - spora goryczka (zwłaszcza w długim zakończeniu); przez cały czas wyczuwalny charakterystyczny aromacik owocowy (prawdopodobnie jakieś wariacje nt. chmielu) kojarzący się z owocami tropikalnymi - który jednak bardzo przypadł mi do gustu. Spodziewam się, że w tropikach piwo musi smakować wybornie, a i w naszych szerokościach geogr. wypada interesująco.

[beny]

zaw. alk. 5,0%, but. 0,33 l
Perełka nawet wśród egzotyki - niewiele jest na świecie bardziej egzotycznych piw.

Chyba się zagalopowałeś :-P

[Kolesław]

Egzotycznych ze względu na miejsce pochodzenia. Chyba o to chodziło.

[Dreamer]

Pisząc o egzotyce brałem pod uwagę ni mniej ni więcej, tylko odległość miejsca produkcji od miejsca zakupu - jakby nie patrzyć Polinezja Francuska pozostawia daleko w tyle wszyskie Trynidady, Nowe Zelandie i inne Namibie... Choć, to prawda, są jeszcze bardziej egzotyczne miejsca

[kony]

Ja trafiłem na wersję zapuszkowaną tego piwa. Faktycznie imponująca, gęsta piana ale z trwałością średnio, po kilku minutach nie było po niej śladu.
Samo piwo - takie sobie - nie jest zupełnie bezpłciowe, czego się obawiałem przed degustacją ale i nie ma się też szczególnie czym zachwycić. Mocno goryczkowe, myślę że w lecie wypiłbym je z dużo większą przyjemnością.

[Reventador]

Śmiało można powiedzieć iż jest to piwo, mniej więcej z drugiego końca świata (o ile oczywiście spożywamy je w Polsce). Jako amator egzotycznych doznań, długo nie zastanawiałem się nad kupnem tego trunku w warszawskim Bomi, co kosztowało mnie przeszło 10 złoty. Po nalaniu piwa do szklanki, jego kolor wydał się być zdecydowanie bardzo jasny. Piana z początku całkiem obfita, jednak w dość krótkim czasie niemal całkowicie znikła. Smak decydowanie lekki, aczkolwiek nie wodnisty. Czuć w nim wyraźnie egzotyczne akcenty, szczególnie tą ciekawą słodowość. Obecna jest w nim jednak również całkiem konkretna goryczka. Opakowanie z motywem mieszkanki Tahiti sprawia zdecydowanie pozytywne wrażenie i zachęca do kupna.
Z pewnością jednak najchętniej napiłbym się tego piwa w miejscu, gdzie jest ono produkowane...

[kruger_nr1]

Wersja puszkowa 0,5 L. Piwo z datą ważności...16.10.2004 !
Po otwarciu miłe zaskoczenie! Kolor złocisty, zupełnie klarowne,
piana utrzymywała się ok. 3 minuty, zapach chmielowy, słabo nagazowane, w smaku brak obcych akcentów, całkiem smaczne i nie wykazujace oznak swego wieku!
To jednak dotyczyło 2/3 piwa, pozostała część na dnie puszki zawierała wytrącone dość twarde, płaskie kawałeczki 2x2 mm, przy dnie puszki było takich elementów sporo, jednak piwo nie było zmącone i w smaku nic nie wskazywało na zepsucie.
Pytanie do piwowarów, co się wytraca w taki sposób w piwie po kilku latach?

[kloss]

co się wytraca w taki sposób w piwie po kilku latach?

IQ, czyli twarda inteligencja.

[sibarh]

... Piwo z datą ważności...16.10.2004 !

Znalazłeś..... we własnej ... piwnicy.....

[kruger_nr1]

a skąd!! w mojej piwnicy by się tyle nie uchowało... z racji zainteresowania puszkami otrzymałem jako egzamplarz kolekcjonerski, ale zbieram puste puszki....

[Qurakao90]

Mam pytanie. Czy da się je gdzieś dostać na Górnym Śląsku??
Bo bym chętnie zdegustował je