Multi Bintang, Bintang Pilsener

[kloss]

Butelka 0,33;alkohol 4,8%.
Piana znikoma,barwa złocista.
W smaku bardzo łagodne i delikatne.
Dość aromatyczne,jakby nieco "perfumowane" ale subtelnie.
Niewielka goryczka popjawia się gdzieś w tle równocześnie z lekkim kwaskiem o owocowym charakterze.
Głęboko w tle ledwo wyczuwalny,przykryty goryczką jakiś sztuczny posmaczek.

[grzeber]

Multi Bintang, Bintang

Browar Bintang, Tangerang, Indonezja.

Alk 5%
Ekstrakt ?
Puszka 0,33 l.

Piana - kiepska i na dodatek trzyma się tylko chwilkę
Kolor - złoto-bursztynowy
Smak - dobrze zaznaczona lekka goryczka, dość słabe nachmielenie

Pożądne piwko ale bez żadnych rewelacji. Ocenę można zaniża praktyczny braki piany.

[grzeber]

Nie może obejść się bez okolicznościowej foty :

[Dreamer]

zaw. alk. 4,8%, but. 0,33 l.
znalezione w Polsce (Piotr i Paweł)

Narodowe piwo Indonezji z udziałem Wielkiego Brata Heinekena, któremu zawdzięcza pewnie swój europejski "pilzneński" charakter.
Kolor - złoty w ciemniejszej tonacji;
piana - wygląda jak gwałtowne nagromadzenie pęcherzyków, które rozpadają się pod własnym ciężarem;
nasycenie - o dziwo raczej słabe;
zapach - delikatna woń chmielowa;
smak - przewaga goryczkowych nut chmielowych, co w piwie o tak egzotycznym rodowodzie jest dość zaskakujące (widać "pilsener" w nazwie piwa pojawił się nie przypadkowo); spod dobrej goryczki co jakiś czas wyłaniają się poboczne, słodkawe nutki owocowe, ale bardzo nieśmiało i dopiero gdzieś w posmaku; nie wyczułem nigdzie ryżu (co było kolejnym zaskoczeniem), może dlatego że piwo ma nawiązywać do wzorców europejskich z górnej półki.

I taki właśnie jest ten Bintang - bardzo europejski.
Na zdjęciu wersja butelkowa.

[antoś]

Drobnoziarnista,trwała piana,intensywny chmielowy zapach,a wysycenie słabe.Kolor słomkowy,klarowny,bardzo delikatny smak,troszkę chmielowy,wakacyjny i upałowy.Zielona butla 0,33,etykieta z czerwoną gwiazdą

[Borysko]

Ten egzemplarz przyleciał do mnie z Indonezji za pośrednictwem znajomej z Niemiec.
Piana po nalaniu tworzy się drobnoziarnista i wysoka, ale jest nietrwała z racji za małego wysycenia (gaz był ale uciekł w przeciągu 1 minuty). W piwie unosiły się liczne drobinki, które osiadały na ściankach naczynia (termin przydatności marzec 2007)
Zapach dość słaby, słodowy w stylu gotowanych płatków zbożowych.
Smak słaby, ogólne wrażenie wodnistości. Dominuje posmak metaliczny i średniej siły goryczka. Potem przebijają się smaki słodowe, by po chwili ostatecznie poddać się wobec goryczki, która zalega zbyt długo.
Kiepski ten pils, choć pewnie w tamtejszym upale po zmrożeniu nikt z pijących nie narzeka.

[sibarh]

Wersja 4,7%:

[Gdina]

Prezent od dziecka,prosto z regionu. Wrażenia Bintangowe: bez zapachu,bez smaku,kicha,woda. Zgadzam się z opiniami powyżej,w tamtym klimacie wszystko jest pijalne. Sam przed laty bywałem w świecie, ale tak kiepskiego piwa nie pamiętam, po prostu nijakie, nawet nie budzi wstrętu. Polecam już bardziej Bali Hai.

[dadek]

Warka do stycznia 2017.
Kolor niby złoty ale jakiś taki blady bez życia, piwo idealnie klarowne.
Piwo z lodówki ale piana się na chwilkę pojawiła. Tak najwyżej na 1,5 cm ale była nawet dość gęsta, na powierzchni grubsze bąble. Jak się można było spodziewać po minucie już nie było nic (no może oprócz obręczy przy szkle o grubości 1 mm).
Zapach jakiś jest - sztuczny miód i pseudo owocowy równie sztuczny syrop do rozcieńczania z wodą.
Smakowo w pierwszej chwili dość słodowe ale za moment dochodzi mokry karton i posmak jakichś tabletek do ssania na gardło. Na szczęście piwo jest wodniste więc (nie)smaki nie powodują jakichś bardzo wielkich odruchów zwrotnych. Wypiłem całe, dobrze że było małe (o! i wiersz mi wyszedł).
Wysycenie nawet nie takie wielkie jak by się można było spodziewać, tylko ze 3 razy beknąłem.
Butelka 0,33 l, zielona, z firmowym tłoczeniem, etykiety, kapsel w biało czerwonych narodowych barwach indonezyjskich (choć i innych krajów też) tak jak na fotce sibarh'a powyżej (tylko piwo w pokalu jakieś ładniejsze i jakby mętne mu wyszło).

Corocznie mam okazję spróbować egzotyki z dalekich krajów - kumpel o mnie pamięta - dzięki Jacek

[Cooper]

biało czerwonych narodowych barwach indonezyjskich

Czerwono-białych

[wpadzio]

Heinekenowski wypust z indonezyjskiego Bintanga. 4,7%, w składzie sacharoza.

Złota, klasyczna lagerowa barwa. Przejrzysta.
Mikra piana. Szybko znika niemalże do zera.
Słaby, nikły aromat słodowy.
W smaku mamy wszystkie klasyczne elementy egzotycznego lagera. Malownicza przestrzeń słonecznej plaży oraz błękit oceanu Mimo, że w składzie nie umieszczono informacji o ryżu mam nieodparte smakowe wrażenie jego obecności. Do tego kartonowe, drewniane słody. Goryczka znikoma. Tyle.
Nagazowanie normatywne dla stylu.
Butelka 330ml, jak na zdjęciu Sibarha. Etykieta do kolekcji. Ładny kapsel.

Nie ma o czym pisać. Zaliczone w poczet kolekcji. O kurdwaldsztajn, birofilistyka to jednak trudne i wymagające sporo samozaparcia hobby... 4,5 w skali 1-10.

[Javox]

Produkt zapakowany w zieloną butelkę o pojemności 620 ml.
Alko dalej 4,7%.

Piana - średnia. Na dłużej "puchata" warstewka.
Lacing - trochę jest. Nawet ok.
Barwa - złoty bursztyn.
Gaz - średni.
Aromat - słód i zbożowość.
Smak - słodkawy słód z goryczką /lekko tępawą/ wzrastającą.

Ogólnie ten masowy typ dobrze jest znany, world pilsolagerek ale z Indonezji