InBev Belgium, Hoegaarden Verboden Vrucht

[Sven]

Wrazenia jak najbardziej swieze, wypilem wczoraj wieczorem.

Piana bardzo wysoka i trwala, do konca strzepki jej plywaly po powierzchni. W zapachu suszone owoce, drozdze i nuty chmielowe. Smak drozdzowo-owocowy, pozniej nieco goryczkowy, ciekawy. Wrazenia jak najbardziej pozytywne, zdecydowane piwo, do powolnego saczenia najlepiej z pokala lub kielicha, pasowaloby do sytych dan.

[Aleksandros]

Kolor: Brązowo-czerwony, kojarzy się trochę z kolorem czarnej herbaty, która postała zapomniana parę godzin. Piwo jest lekko mętne od drożdzy. 4
Piana: Średnia wysokość, średnia trwałość. Struktura mieszana, przeważają drobne pęcherzyki. Dość szybko opada do cienkiej warstewki. Zostawia ślady na szkle. 3,5
Zapach: Wyraźny. Owocowo-drożdżowy, słodki, przyjemny. Czuć suszone śliwki, rodzynki, dojrzałe banany, lekkie nuty korzenne. W tle schowany lekki alkohol. 4
Smak: Słodki z lekko cierpkim finiszem. Nuty owocowe czuć bardzo wyraźnie. Do wymienionych powyżej dochodzi jeszcze dojrzała gruszka. Goryczka niska. Po przełknęciu grzeje w przełyku i żołądku. Smak w sumie ciekawy i złożony, choć piwo jednocześnie jest dość ciężkie i po chwili nieco zaklejające. 4
Wysycenie: Średnie, w porządku. 5
Opakowanie: Jeżeli się nie mylę, to na etykiecie Adam i Ewa w raju raczą się piwem w zgrabnych kielichach. Butelka 0,33 l, brązowa, prosta. Na kontrze opis piwa (po niderlandzku i francusku), zalecana temperatura spożycia. Kapsel jak u innych Hoegaardenów, tym razem z czarnym tłem. 4
Uwagi: Niezłe piwo, ale zdecydowanie tylko jako deserowe. Na dłuższą metę za słodkie i za cieżkie. Pite 15 miesięcy przed końcem minimalnej daty trwałości. Cena 1,99 €.