Proef, Mikkeller Weizenbock

[e-prezes]

Z racji, że przymierzałem się do uwarzenia jasnej wersji weizenbocka postanowiłem zakupić przedstawiciela wiarygodnego a jednocześnie odjechanego ze swoimi produktami.

A zatem weizenbock wg. szalonych skandynawów
8,5 % alko. Skład: woda, słód pszeniczny, chmiel i drożdże

Barwa złoto-pomarańczowa,prawie klarowna. Tylko pojedyncze drobiny drożdży oderwane z dna butelki
Piana jak na pszenicę ładna, średnio duża, osadzająca się na szkle. Do końca obecna w ilości zasłaniającej lustro płynu.
Nasycenie nie przesadzone, nie zalegające. OK.
Aromat pszeniczny, choć z akcentami fenolowo-estrowymi jak z belga. Przyjemny. Alkohol w tle, ale obecny.
W smaku gładkość pszenicy, złamana lekką kwasowością. W posmaku czuć sporo słodyczy. Zero goryczy. Ambrozja!
Czy tak powinien smakować weizenbock? Mnie ta wersja odpowiada, choć czułem więcej belga niż klasycznego weizenbocka.

[e-prezes]

Tak tytułem komentarza jasne wheat/weizen bocki spotyka się w różnych krajach, także w Niemczech (Ayinger Weizen Bock, Felsen Weizen Bock), Austrii (Rieder Weissbier Bock) i Czechach (U tří růží Weiss Bock). Ciekawe czy winno się je klasyfikować jako mocne pszenice czy jednak pszeniczne koźlaki.

[pioterb4]

Ja uważam, że jako weizenbocki. Jak sam zauważyłeś w Niemczech warzy się jedne i drugie, tylko twórcy BJCP nie zdołali tego spostrzec.