De Bastogne (Gzub), Dwudzik

[Klatak]

Ekstrakt: 17,5°
Alkohol: 7,5%
IBU 26

Skład: słody (pilzneński, monachijski typ I, pszeniczny, cara-gold, specjal b zakwaszający, chmiele (northern brewer, styrian golding), drożdże, syrop kandyzowany.

Styl: dubbel

Piwo refermentowane w butelce.

Barwa: Miedziany ze solidnym zmętnieniem.
Piana: Co najwyżej średnio obfita, średnio zbudowana, niezbyt trwała
Aromat: Średnio interesowny, słodki, estrowy - owocowy.
Smak: Wyraźnie belgijskie, estrowe, lekko piekące.
Nasycenie: Średnio wysokie.
Opakowanie: Podobne jak w pikniku z dzikiem niestety znacznie gorszy papier (zwykły) na plus jest fajny kapsel z dzikiem

[kenny]

Kolor: Ciemnobursztynowe, mętne.
Piana: Bardzo niska.
Zapach: Słaby, drożdżowy, lekko karmelowy i cukrowy.
Smak: Dość wytrawne, kwaskowe, drożdże, przyprawy, karmel. Niska goryczka, ziołowa, szlachetna.
Wysycenie: Wysokie.
Opakowanie: Może być, ale jakość papieru tragiczna, drze się w rękach.
Uwagi: Czuć, że to "coś belgijskiego", ale brakuje mu trochę charakteru. Dominująca w smaku i zapachu jest drożdżowość, czuć też lekko pieprzne przyprawy, ale moim zdaniem jest zbyt wytrawne.

[darekd]

Aromat - słodkie owoce, karmel, nieco korzenne
Piana - umiarkowanie wysoka, dość trwała, kremowa, gęsta
Barwa - herbaciano-rubinowa, mętna
Wysycenie - średnio-wyższe, musujące
Smak - karmel, trochę dojrzałych owoców, drożdże; wyraźna korzenna, przyprawowa goryczka. Finisz długi, wyraźny, pikantno-goryczkowy
Treściwość - jak na 17,5% to lekka

Mniej deserowy dubbel, przyprawowy, pikantny. Może nie jest to klasyczne w swoim stylu piwo, ale jako produkt zdecydowanie ciekawy. Im dłużej się pije, tym staje się przyjemniejsze. Oryginalne piwo, wypite z przyjemnością.

A już niedługo kolejna premiera Gzuba

[Petitpierre]

Etykietka dużo informacji, a mało treści. Piana średnia, kolor za blady na dubbel, oranżowo-miedziany.

Aromat: nuta górna-wiśnie kandyzowane, praliny, destylat owocowy lepszego gatunku, troszkę gruszek, ziemistość. Nuta dolna-bardziej ziemista i stajenna. Piwo pachnie po belgijsku, ale bez fajerwerków.

W smaku 100% pijalności, wypija się na raz, wszystko ułożone, aksamitne, przyjemna goryczka, lekka ziemistość, duży odsetek cukru kandyzowanego w posmaku, zero alkoholu. Dopiero drugie piwo i kolejny sukces, inni powinni się uczyć od Gzuba.

[Glingorth]

Wygląd: Jasny bursztyn, mętne.
Piana: Po nalaniu do szkła gęsta i zbita, jednak opada do nikłej warstwy.
Aromat: Owoce, rodzynki, słodki ale mało intensywny
Smak: Dość wytrawny. Pikantna goryczka, krótka, ziołowa. Drożdze,alkohol dobrze schowany.

Wypite z przyjemnością, aczkolwiek pierwsze piwo zdecydowanie lepsze. Czekam z niecierpliwością na otwarcie browaru.