Achel, Blond

[grzech]

Produkcja Trappisten Brouwerij De Achelse Kluis, Hamont-Achel. Nabyte na Polnej.Alkoholu 8%; buteleczka 0,33l."Najmłodszy" w rodzinie piw Trapistów. Piwo dojrzewające w butelce.

Piana mało imponujaca, ale trwała. Nasycenie gazem dość obfite. Kolor ciepły, złociście-pomarańczowy. Zapach - początkowo przypominający piwa pszeniczne, w miarę ogrzewania pojawiały się nuty korzenne, na koniec pachniał miodem (i nie zadawać mi durnych pytań, nie wiem czy gryczanym, czy lipowym), a raczej krupnikiem. Smak złożony, lekko słodki, nieco cierpki, z głębokim aromatem (sam nie wiem co to było) i goryczka na końcu. Świetne belgijskie piwo na 5.

[lzkamil]

Parametry jak u Grzecha.
Ciemnozlote, metne, piana i gaz typowo belgijskie czyli wporzo. Zapach wisniowy, chmielowy, alkoholowy, drozdzowy. W smaku troche goryczki, duzo owocow i za duzo spirytu. W innych znanych mi 'trapistach' ta moc jest jakos ukryta w glebi smaku, moze u poczatkujacych mnichow-piwowarow z Achel to sie tez niedlugo poprawi.
Na razie daje 3+. Dalbym wiecej ale to klasztorniak i w dodatku trapista. A to zobowiazuje wiec oceniam surowiej

[lzkamil]

Drugie podejście i chyba mi lepiej smakuje. Bardziej miękko-owocowo-słodowe, dużo mniej wyczuwalny woltaż. A w ogóle to całkiem zacny tripel. Wg mnie, bo producent nie wspomina tej nazwy gatunku. Cena ok. 1.50€, kupione w Utrechcie.

Z piany postawiłem grecką kolumnę w porządku jońskim. Niech mnie poprawi jakiś historyk architektury jak się mylę Prace budowlane trwały ok. 15 minut.

[Borysko]

Moja butelczyna przeleżała sobie w komórce jakieś 2 latka, ale jej czas w końcu nadszedł. Nabyta w Aachel, w klasztornym browarze (a raczej restauracyjnym).
Piana jak u Kamila, nie da rady na raz nalać. Trwała bardzo. Barwa wpada w pomarańcz.
Zapach mocny. Nie czytałem przed degustacją opinii o tym piwie, ale moje pierwsze wrażenie zapachowe to miód, jak wspominał Grzech. Miód przechodzi w aromat drożdżowy z elementami owocowo (cytrusy) - korzennymi.
Smak nieco metaliczny, dobrze zrównoważony, raczej wytrawny niż słodkawy, z wyraźną goryczką. Piwo nie za gęste, pasujące do stylu tripela. Jak dla mnie nieco za mało jest akcentów słodowych. Przyjemnie rozgrzewający alkohol to nagroda po każdym łyku (właśnie wróciłem z budowy mojego domku, takiego rozgrzewającego eliksiru było mi trzeba). Posmak długi, wytrawno - goryczkowy.
Strona graficzna opakowania ... hmm ... prościej se już nie da. Wolałbym coś bardziej przyciągającego oko.
W Aachel nauczyli się robić dobre piwo. Wszystkim polecam wizytę w tym klasztorze, zwłaszcza, że jest w nim sklep z innymi belgijskimi piwami i naczyniami do nich, gdzie wybór jest DUŻY!

[Borysko]

Wrzucę i swoja fotkę:

[docent]

Gdy sięgnąłem do zbioru moich leżakujących trapistów z zaskoczeniem zauważyłem, że jeden z nich, Achel Blond, właśnie jest już rok przeterminowany. Potwierdzeniem tego mogła być mało apetyczna góra kłaczkowatych drożdży na dnie butelki. Na szczęście braciszkowie z zakonu mocno na wyrost stemplują datę graniczną, gdyż degustacja żadnych oznak zepsucia nie wykazała...

Oko cieszy kolor głębokiego złota, piwo jest mocno nagazowane co mi bardzo odpowiada. Aromat i smak ze zdecydowanymi owocowymi akcentami a także z silną, ale i przyjemną mocą alkoholu. Paradoksalnie, piwo mimo swego woltażu jest orzeźwiające w smaku. Dla mnie archetyp jasnego trapista który oprócz swej mocy ma do zaoferowania całą gamę wybornych posmaków i zapachów charakterystycznych dla janych trapistów właśnie. Zdecydowanie do powtórzenia!

[Twilight_Alehouse]

Mój egzemplarz został mi dawno temu ofiarowany przez Borysko. Przeleżakował w piwnicy jeszcze dłużej niż Blonde Docenta, bo 2 lata po terminie ważności. I co? I jak to trapist, wcale na tym nie ucierpiał. No, może piana ucierpiała... Ale nie uprzedzajmy faktów!

Kolor: Zamerdałem dość konkretnie butelką, bo do drożdży mam podobne podejście co lzkamil, więc piję brązowe błotko rojące się od drożdżowych flafołów .
Piana: No właśnie, pianie leżakowanie po terminie nie pomogło, bo nijak nie chciała utworzyć kolumny w porządku jońskim, tylko urosła na przepisowe dwa palce i szybko opadła.
Zapach: Jak to trapist, czuć na kilometr od naczynia. Trochę jak jasne ciasto z owocami, dużo drożdży. W tle niewielka chmielowosć i miód, o którym wspominali przedpiszcy.
Smak: Ogromna głębia i treściwość. Kubki smakowe zostają zaatakowane przez wielość smaczków drożdżowo-chmielowych. Czuć gruszki i jabłka z miodem i korzeniami, potem słodową chlebowosć i wreszcie w posmaku szlachetną, niezbyt mocną goryczkę. Po przełknięciu czuć lekko zawarte w sporej ilości procenty.
Opakowanie: Jak na fotkach lzkamila i Borysko. Logo "Teraz Achel", kapselek biały.
Uwagi: Dawno nie piłem żadnego trapisty, choć w piwniczce ich sporo leżakuje Wyrób najmłodszego browaru trapistowskiego jest świetny i choć oceniam go najniżej z pitych dotychczas trapistów, to i tak jest o lata świetlne przed innymi piwami. Prawdziwa piwna arystokracja!

[jacer]

Nabyte w Markecie Kopyra IGA.

piana: gęsta, drobna, bielutka, przypomina ubite białko, oblepia szkło,
kolor: żółty,
zapach: jakiś, słaby,
smak: lekka kolendra, lekka cierpkość, jakieś owoce,
wysycenie: ok

bardzo smaczne.

[skitof]

Lubię sobie od czasu do czasu postawić coś wyjątkowego. I się nie zawiodłem. Najpierw piana: wprost niesamowita, niezwykle obfita, tworzy się początkowo jak w szampanie od samego dna kielicha, ale w przeciwieństwie do szampana do góry posuwa się powolutku tworząc wielką i trwałą, kremową w konsystencji czapę z górami i dolinami na wierzchu. Dawno już takiej piany nie widziałem. Zdziwiłem się tym bardziej, że niektórzy z poprzednich degustatorów mieli z pianą krótkie doznania.

Dalej zapach: tak, czuć wyraźnie, że to Belg klasztorniak - bardzo fajne estry młodych, świeżych i orzeźwiających owoców, a pod nimi lekka nuta pieczywa.

W smaku do tych wyraźnych cytrusowych nutek dochodzi jeszcze mocniejsze uderzenie jasnego słodu i dobrze uwypuklona goryczka chmielowo-alkoholowa, która w posmaku zaczyna coraz mocniej dominować. Posmak zdradza też w najwyraźniejszy sposób siłę obecnego alkoholu, wcześniej był on bardzo fajnie schowany, w końcówce nie wytrzymał i wyrwał się do przodu. Dlatego końcówka przypomina czystego grejfruta - lekko kwaskowy, owocowy i gorzko-słodki. A całość podszyta słodem.
Niebanalne, wielopłaszczyznowe piwo i jak napisałem na początku warto od czasu do czasu wysupłać nieco więcej grosza na takie delicatessen.

[hasintus]

Zapach intensywny, goździkowy, słodowy, chmielowy.
Piana, tak jak i w ciemnym z tego samego klasztoru, bardzo wysoka, całkowicie trwała, wypełnia 1/3 pokala i tak się utrzymuje.
Kolor złoty, kryształowo klarowny.
W smaku słodkawe, mocne, wyraźna nutka alkoholowa, zatopiona w przyprawowych aromatach, końcówka lekko gorzkawa, w dalekim tle owoce, gruszki.
Szlachetne aromatyczne piwo, choć nutka alkoholowa troszkę przeszkadza.

[Kwadri]

Kolor: Ciemnozłoty, lekkobursztynowy i lekko mętny.
Piana: Spora. Na górze większe, a przy styku z piwem średnie bąble. Opada po kilku minutach do 0,5 cm ochronnej kołderki. Gdy się jej spróbuje ma metaliczny smak.
Zapach: Intensywny, mocno owocowy. Czuć fermentujące jabłka i morele zmieszane z charakterystycznymi dla tripli drożdżami. Cudny.
Smak: Bogaty. Początkowo słodkawa owocowość przechodzi w przyjemną, gładką goryczkę. W posmaku czuć charakterystyczne dla belgów drożdże. Przypomina szampana (duże wysycenie potęguje te doznania). Na końcu czuć rozgrzewającą moc, lekko alkoholową (wcześniej ukryta).
Wysycenie: Duże. Przy otwarciu otwieraczem głośny syk. Szczypie w język i również przypomina szampańskie.
Opakowanie: Smukła buteleczka i etykieta w stylu prościej się już nie da. Mimo wszystko ma swój urok.

[GaryFisher]

Achel Blonde [a.8%]

Nazywa się to Blonde ale jest to bez wątpienia Tripel.

Kolor: ciemne złoto, lekko mętne [5]

Piana: wysoka, sztywna, drobnoziarnista i opada powoli, gruby kożuch z wysepką zbitej, gęstej piany na środku zostaje do końca [5]

Zapach: drożdżowo-korzenno-owocowy, intensywny, sporo bananów i owoców tropikalnych, podstawa słodowa wystarczająco treściwa ale sam słód nie jest zbytnio wyczuwalny, jest wkomponowany w ten boski bukiet, czuć skórkę chleba i lekkie nutki winne, wszystko jest idealnie zbalansowane [5]

Smak: kwaskowe, pełne, treściwe, drożdżwo-korzenno-bananowo-tropikalny, lekko cierpki, alkohol nie jest wyczuwalny w smaku ale przyjemnie rozgrzewa, słodowość jako taką czuć dopiero w posmaku, jest nawet delikatny aromat chmielu, a po drodze przewija się dużo niezidentyfikowanych nut, przypraw, wina, szampana itp., jest lepsze od Tripli z Westmalle, Chimay i La Trappe, nie pamiętam Trapistes Rochefort ale to jest nieziemskie [5]

Nasycenie: wysokie, idealne [5]

Opakowanie: flaszka 0.33l (Vichy), etykieta kremowo-brązowo-biała, prosta do przesady, nie eleganca i nie dostojna, wogóle nieadekwatna do zawartości butelki, do tego kapsel jest goły, biały; wszystko jak u Borysko na focie, ze pokalem włącznie [3.5]

Uwagi: nie spodziewałem się niczego lepszego od Westmalle czy Chimay, bo niby dla czego?? Że trudniej dostępne to musi być lepsze?? No i się pozytywnie rozczarowałem, to jest napój bogów (a nawet lepiej, bo Boga Jedynego)

Producent: V.Z.W. Sint Benedictusabdij, De Achelse Kluis, De Kluis 1, B-3930 Hamont-Achel; abdij@achelsekluis.org
Zakupione w: De Bierkoning w Amsterdamie
Degustowane: 06.10.2012r. ok. godz. 17:30 w Haarlemie
Data ważności: 22.03.14
Soundtrack: "Live in Hyde Park" by Red Hot Chili Peppers

[kurgan]

niepozorna butelka skrywa blonda który na głowę bije la Trappe, choć faktycznie w klasyfikacji to tripel ale bardzo delikatny z solidną bazą słodową, do wielokrotnego powtórzenia, lepszy od ciemniejszej wersji

[qbaseq]

piwo rozwojowe

Przyłączę się do głosów że to piwo się rozwija i to w dobrą stronę. Właśnie wypiłem 2-gą chyba butelkę "w karierze" i na ile pamiętam pierwszą która lekko mnie rozczarowała ( kryterium stosuję oczywiście bardzo ostre jak na Trappista przystało ), to ta jest o wiele lepsza, sharmonizowana w smaku - owocowa ale nie słodka, lekko wytrawna, lekko drożdżowa - wszystko to pięknie poukładane. Nalać na raz się nie da nawet do trapistowskiego pokala - bąbelki buzują, piana rośnie i ucieka a od samego zapachu można się pozytywnie nastawić do zycia . Moja butelka była przeterminowana ale "miini-mini" bo tylko 2 tygodnie, do 29.03.2013.

[Oskaliber]

Kolor: Złoty, mętny.
Piana: Biała, przy ściankach średnio pęcherzykowa, ale na środku górzysta i gęsta jak bita śmietana, ekstremalnie obfita i bardzo trwała. Mocno oblepia szkło.
Zapach: Słodowy z mocną nutą owocową, na myśl przychodzą głównie maliny, do tego spora przyprawowość i lekka nuta miodowa.
Smak: Dosyć wytrawne. Słodowy z mocną przyprawowością. Owocowość sporo mniejsza niż w zapachu ale nadal silna. Minimalna alkoholowa ostrość. Finisz mocno wytrawny ze średnio niską goryczką o alkoholowym zabarwieniu.
Wysycenie: Wysokie, musujące.
Ogółem: Bardzo dobre.