Rodenbach, Rodenbach

[zythum]

N.V. Brouwerij S.A. Rodenbach, B-8800, Roeselare, Sud-Flandrie

Butelka 0,25 z bardzo prostą a jedczocześnie świętną etykietą. Alk. 5 % obj.
Piwo o kolorze brutnanym z opalizującą ciemną czerwienią. Piwo fermentacji mieszanej. Po otworzeniu butelki, na cały pokój uniósł się zapach wina musującego. Tak właśnie też to piwo smakuje, jak wytrawne wino musujące, wyraźnie owocowo, orzeźwiająco, w tle jednak można wyczuć delikatną goryczkę. Bardzo łatwo się je pije, aż strach, ilemożna by go wypić na Sylwestra Bardzo dobre piwo i świetny zamiennik szampana w sylwestrową noc.

[Borysko]

Piwo kupiłem w najlepszym sklepie z piwem, jaki w życiu widziałem, mieszczącym się w zabudowaniach klasztoru Achel, za 0,70 EUR + 0,10 kaucji (!!!).
Piwo to jest jednym z najniezwyklejszych. Browar Rodenbach (od końca lat 90tych w łapskach PALMa) jest jednym z dwóch, o których wiem, że stosują kupażowanie piwa dojrzewającego latami z młodymi (ten drugi to Greene King). Ponadto nadal używają wielkich drewnianych zbiorników do leżakowania.
Ten konkretny produkt powstaje z mieszanki 75% młodego piwa, dojrzewającego w stalowych zbiornikach oraz 25% trunku, który spędził co najmniej dwa lata w drewnianych zbiornikach leżakowych. Jak ktoś chce zakosztować 100% starocia, to powinien nabyć Rodenbacha Grand Cru.
Już zwykły Rodenbach zapewnia ciekawe doznania. Kolor brązowy z czerwona poświatą. Piana dość wysoka, z czasem opada do obrączki. Nagazowanie jak na Belga umiarkowane.
Zapach intensywny, przywodzi mi na myśl dobre, stare Porto. Czuć w nim suszone owoce oraz rodzynki.
Smak przyjemny: z jednej strony łagodna owocowa kwaskowość (dla mnie czuć wiśnie), z drugiej delikatna słodycz. W tle słaba goryczka. Bardziej winne (w najlepszym tego terminu znaczeniu) niż piwne w smaku. Zaskakująco harmonijne połączenie młodego i starego piwa. Zdecydowanie do powtórzenia. Przy najbliższej okazji (oby jak najszybciej) postaram się nabyć Grand Cru.

[Borysko]

Tak się prezentuje "zwykły" Rodenbach:

[pezet]

Jest to wspaniałe piwo i chyba trochę niedoceniane. Dodam tylko, że Rodenbachy są to piwa ważone w starym flamandzkim stylu (tzw. czerwone piwa flamandzkie Flemish red, Vlaams Rood), który niestety powoli zanika.
Opis piwa jest tak wspaniały, że przy najbliższej okazji kupię kilka butelek.
To piwo w części Flamandzkiej słynie także jako dodatek do wielu potraw, sosów, itd. Sam przyrządziłem jedną z klasycznych potraw flamandzkich: królika w Rodenbachu. Przepis postaram się zamieścić w odpowiednim dziale.

[Twilight_Alehouse]

Piwo przywiózł mi z Belgii Borysko - dzięki!
Bardzo ciemny kolor, bez światła czerwone przebłyski u dołu szkła, pod światło widać śliczny czerwono-brąz.
Piana nie jest zbyt wysoka i błykawicznie opada.
Zapach czuć już pół metra nad szkłem! Z bliższej odległości wyczuwa się owoce (wiśnie, śliwki i przede wszystkim maliny oraz jeżyny), a także leciutką lambikową kwaskowatość.
Smak raczej wytrawny, też z tą leciutką lambikową nutką. Czuć owoce (te same co w zapachu) i to piwo faktycznie przywodzi skojarzenia z winem.
Bardzo nietypowe, choć naprawdę ciekawe piwo. Dobre do zadumy nad dobrą lekturą.

[wg2]

Właśnie wypilem to wspaniałe piwo przywiezione przez żonę - dzięki Basiu

[Jaroslav]

Jak dla mnie za kwaśne. Wyczuwalne wiśnie, koniec goryczkowy. Bardziej
przypomina taniego szampana niż piwo. Trudno byłoby mi się przyzwyczaić do tego
gatunku piwa (ogólnie nie lubię owocowych akcentów w piwie). Z belgijkich piw,
które dane mi było spróbować gorzej oceniam tylko piwo o smaku czekolady (Florisgaarden Chocolat)

[rkr205]

Browar Rodenbach (od końca lat 90tych w łapskach PALMa

Oj szczerze życzyłbym sobie, aby jakiś polski browar dostał sie w "łapska PALMa". Może mielibyśmy jakies urozmaicenie na rynku. Który z "polskich" koncernów ma taki asortyment gatunkow (nie mylic z markami) jak PALM http://www.palmbreweries.com/en/index.php?n=3
Na zdrowie

[kopyr]

Oj szczerze życzyłbym sobie, aby jakiś polski browar dostał sie w "łapska PALMa". Może mielibyśmy jakies urozmaicenie na rynku.

Otóż mieliśmy browar w Kielcach w łapskach Palma i co z tego wynikało? Ano nic. Uraczono nas Gingersem, Wojakiem, nijakim Fratrem, później Fratrem Podwójnym i Fratrem Chemicznym. Ale zwietrzono szansę i sprzedano browar KP. KP najprawdopodobniej wytnie braciszków.
Heniek i Carl też potrafią na świecie produkować ciekawe piwa. A w Polsce jakoś nie.

[Twilight_Alehouse]

Kopyr, pamiętaj, że jeszcze raczono nas doskonałym Palmem. Ale i to niezbyt długo...

[kopyr]

Kopyr, pamiętaj, że jeszcze raczono nas doskonałym Palmem. Ale i to niezbyt długo...

No pamiętam, ale... jakoś nie wymieniłem.

[Seta]

Heniek i Carl też potrafią na świecie produkować ciekawe piwa. A w Polsce jakoś nie.

Produkować to potrafią w niewielu krajach... Ale Paulanera nam ściągneli, robią też świetne portery (z czego jeden dostępny). Generalnie wydaję mi się, że w końcu robi się w Polsce coraz ciekawiej...

Posty zgłosiłem do wydzielenia...

[zgroza]

Teraz 5,2% alkoholu. Trochę zmieniona etykieta - ten sam motyw, ale w kwadracie.
Moja butelka jest po przejściach - jak ją chciałem schłodzić za oknem, to spadla z pierwszego pietra na żwir i przeżyła. Chyba dlatego, ze wylądowała na kapslu...
Moje pierwsze spotkanie z tym gatunkiem piwa
Piana błyskawicznie opada błyskawicznie do zera.
Przy pierwszym łyku wykręca mordę i myśl jest "nie, to nie to".
W zapachu domowe wino. Owocowe, rzecz jasna.
Drugi łyk już mniej wykręca, ale nadal kwaśne.
W kolorze ciemnoczerwone, prawie czarne.
W kolejnym łyku już wyczułem delikatną chmielową nutę, daleko w tle.
Gazu mniej niż więcej.
Dobre. B. ciekawe.

[kony]

Palm, Rodenbach

Piwo kupażowane w stosunku 3/4 młodego i 1/4 dwa lata leżakowanego w dębowych beczkach. Lekkie, wytrawne piwo z wyraźnymi owocowymi aromatami. Mocno kwaskowate, nieco wodniste,średnio wysycone. Barwa intensywnie czerwona wpadająca w brąz. Trochę "zalatuje" spontaniczną fermentacją. W składzie m.in. kukurydza i cukier. W sumie niezłe, szczególnie na lato - orzeźwiające.
Alk. 5,2% obj.
Kupione w Piwach Świata na Głogowskiej, butelka 0,25 w cenie 6.70 PLN

[Twilight_Alehouse]

Przy okazji zmiany telefonu w czeluściach starego znalazłem zdjęcie Rodenbacha pitego we wrześniu 2010 w kawiarni w Antwerpii.