Slaghmuylder, Witkap-Pater Tripel

[lzkamil]

Z browaru Slaghmuylder w Ninove. Jak wiele innych, rowniez prezent od znajomego knajpiarza Pascala z Oostvletteren (knajpa t'Molenhof, musze w koncu wspomniec w osobnym temacie).
Alk. 7.5%, but. 0.33 l, dofermentow. w butelce.
Zlociste, po zakreceniu flaszka metne, mocno nagazowane, potezna sztywna wyjatkowo trwala piana. Slodowy, pszeniczniakowy, lekko owocowy zapach. Smak jak w mocnym, wysokoekstraktowym pszeniczniaku - slodowy, drozdzowo-cytrynowy, z lekko owocowym, belgijskim posmaczkiem. Chociaz nie jest warzone w klasztorze, ustrzega sie grzechu popelnianego nawet przez niektore 'prawdziwe' potrojne klasztorniaki - smaku spirytu. Przednie piwko, dzieki Pascal!

[marceli]

Zapach jak to w belgijskich piwach trojniakach-owoce tu jeszcze naklada sie miod,smak to przedewszystkim mocne uderzenie miodu na poczatek a pozniej tradycyjnie orzezwiajaca pikantnosc i owoce.Troszke ten silny posmak miodu(jak dla mnie)nie pozwala mi dostrzec w tym piwie jakis wybitnych cech-ot taki przyjemny belgijski tripel.

[sibarh]

Aktualna fotka:

[GaryFisher]

Slaghmuylder, Witkap-Pater Tripel [a.7.5%]

Kolor: złoty, średnio mętny, bo chociaż drożdży jest sporo to są one jakby żwirowate, opadają zaraz na dno [5]

Piana: wysoka, średnioziarnista, przybrudzona drożdżmi, opada w umiarkowanie szybkim tempie, nie dziurawieje przed półmetkiem [4]

Zapach: drożdżowo-kolendrowo-cytrusowy, dosyć pikantny, momentami cytrynowo-kwiatowo-żywiczny aromat chmielu dominuje nad tym klasycznym triplowym aromatem, w podstawie owoce tropikalne, jeszcze więcej cytrusów (skórki cytrusów), ziarno i chleb; w miarę ogrzewania coraz bardziej zaczyna rządzić Chardonnay i silne ziołowe nuty gruutu [5]

Smak: kwaskowy, cytrusowo-drożdżowo-kolendrowy, jakby nieco dyniowy, po ogrzaniu dominuje białe wino z cytrusowo-żywicznym chmielem, estrami kwiatowymi i ziołowo-korzennym aromatem (gruut, szczegolnie wyraźna Woskownica jak w dublu, czuć też inne, niezidentyfikowane przyprawy), pod spodem owoce tropikalne, słód i chleb, gdzieś tam przemykają skórki z cytrusów i leciutka pikantność, goryczka bardzo wyraźna, głównie chmielowa z niewielką domieszką jakichś ziół; piwo nie jest kopią żadnego znanego piwa, jest oryginalne i bardzo orzeźwiające, trzeba je spróbować [5]

Nasycenie: odpowiednio wysokie [5]

Opakowanie: jak na focie sibarha (IMO front tej etykiety jest idealny dla klasztorniaka, jest ascetyczny, nie zawiera nic poza nazwą piwa i browaru i owym mnichem, nie rzyga różnorakimi napisami, znaczkami i durnymi hasełkami od tych z marketingu), kontry brak, po lewej stronie etykiety mamy ikony przedstawiające woltaż czterech wersji Witkap-Patera (najmocniejszy jest właśnie tripel, ma 7.5%), kapsel dedykowany, zielono-biały (przpominający starą wersję etykiety), flaszka Vichy (0.33l) [5]

Producent: Brouwerij Slaghmuylder (Anno 1860), Denderhoutembaan 2, 9400 Ninove, Belgia; tel. +32 543 318 31; www.witkap.be
Zakupione w: De Bierkoniong w Amsterdamie
Degustowane: 14.10.2012r. ok. godz. 20:45 w Haarlemie
Data ważności: C J 14 (Jun 14)
Soundtrack: "Just Say Ozzy" by Ozzy Osbourne