Dubuisson Freres, Bush Ambree / Amber / Caractere

[lzkamil]

Podobno najmocniejsze belgijskie piwo. Byc moze w ogole najmocniejsze jakie pilem.
Alk. 12%, but. 0.25 l
Kolor bursztynowy, mimo wszystko dosc jasny jak na ambree (4)
Piana duza, trwala jak cholera, zadziwiajaco przy tym woltazu (5)
Nasycenie umiarkowane, jak trzeba (4.5)
Zapach przyjemnie slodowo-owocowy, spiryt niewyczuwalny (4)
Smak - potezny atak owocowo-slodowy, winny posmak przechodzi w zbyt wyrazny alkohol, nawet przy 12 koniach chyba za ostry (3.5)
Opakowanie proste ale stylowe (4)
Ocena [3.925]

[sibarh]

Brakująca fotka:

[Twilight_Alehouse]

Bardzo mało tu opisów. Więcej jest w siostrzanym temacie poświęconym Scaldis, czyli temu samemu piwu, tylko eksportowanemu. Bush jest marką wewnętrzbelgijską.

Kupione w 2009 w Carrefourze w walońskim miasteczku Tournai za 1,50€.

Kolor: Rzeczywiście bursztynowy, wpadający troszkę w czerwień, leciutko mętny.
Piana: Średnio wysoka, choć ładnie prezentuje się w tulipanku. Szybko opada, ale to nie dziwi przy tak mocnym piwie.
Zapach: Jak to w mocnych belgach: symfonia! Mnóstwo nutek owocowych (gruszki, truskawki, winogrona), lekkie masełko, delikatny karmel.
Smak: Z początku cholernie treściwe, gęste, wręcz oleiste. Bardzo szybko pojawia się potężna nuta alkoholowa, która jest przesadna nawet zważywszy na moc tego piwa. Bardzo rozgrzewa, ale pozostawia taki niezbyt przyjemny, wódczany posmak. Nuty owocowo-drożdżowe oczywiście są, ale spodziewałem się ich więcej, a tu niestety są schowane za alkoholem. Goryczka słabiutka.
Opakowanie: Jak na zdjęciu Sibarha. Zgrabna buteleczka 0,25 l z prostą etykietą i niestety gołym kapslem ukrytym pod folią.
Uwagi: Ciesze się, ze wypróbowałem tak legendarne piwo, ale jednak trochę się rozczarowałem. Za dużo alkoholu, za mało charakteru.

[Kolesław]

Trochę w porównaniu do https://www.browar.biz/forum/showthr...highlight=bush Może wniesie coś nowego.
Zapach: słód, słodycz i alkohol. Łagodniej i lepiej zharmonizowane niż w BUSH BLONDE 10,5. Na tym tle wyraziste, orzeźwiające goździki. Więcej słodyczy, a jeszcze wanilia i lukrecja dochodzi z czasem.
Piana gęsta (jeszcze bardziej niż w 10,5), jak na tę moc całkiem wysoka. Nie tak trwała, co nie powinno dziwić. Cienka warstewka zostaje do końca i łachy brabanckiej koronki też. Jasne ecru. Gaz niski.
Kolor rdzawo-miedziano-bursztynowy. Spore drobinki osadu. Ładnie.
Smak – gładki, aksamit, alkohol dyskretny na wyraźnym słodzie. Potem klimaty goryczkowe. Nie są tak intensywne i dominujące jak w 10,5. W międzyczasie niepostrzeżenie pojawia się wątek słodowo-koniakowy i efekt rozgrzewający. Jednoznacznie, misiowato, rozleniwiająco.
Jest różnica. Zwycięzca jest jeden.

[darekd]

Aromat – słodowy, morele oraz kandyzowane owoce
Piana – drobna, umiarkowanie wysoka, gęsta, raczej krótka
Barwa – bursztynowa
Wysycenie – mocno musuje, trochę gryzie
Smak – słodowy, początkowo likierowy z owocami, alkohol wyczuwalny i wtedy już przychodzi na myśl destylat owocowy, z umiarkowaną słodyczą, niewielką goryczką pozostającą w ustach.
Treściwość – wysoka, ciężkie

Niezbyt rozbudowane smakowo, ciężkie, z wyraźnie rozgrzewającym alkoholem.

[DariuszSawicki]

Kolor bursztynowy.
Piana szybko opadła, na zdjęciu jest jeszcze duża.
W zapachu, jak to w mocnych Belgach, jest pięknie! Tu jednak, o dziwo dominują lekkie owoce.
Truskawki , jabłka, czerwona porzeczka itd. Nie ma tu takich tradycyjnych aromatów jak figi, śliwki, rodzynki.
12% alkoholu oczywiście nie udało się ukryć. Nie mam za to pretensji, ale przypominam, że taki Trappistes Rochefort 10 ma 11.3% alkoholu i jest on zdecydowanie bardziej ukryty.
Piwo jednak jest bardzo dobre, słodkie, rozgrzewające ( dla piwoszy z północno-wschodniej Polski w sam raz ) . Nie czuć tu na języku kwasku ani goryczki. Ta słodycz jest przyjemna ( broń Boże nie jest to karmel ) , trochę od drożdży, które tu mocno popracowały.
Piwo jest naprawdę dobre, ten duży poziom alkoholu można by jednak jakoś ukryć.
Moje piwo jest z datą do 18.06.2015 i wypite przy płycie 2112 ( absolutny klasyk ) zespołu Rush.

[Petitpierre]

Piwo powinno być dobre, bo ten sam browar popełnia Cuvee des Trolles, warto więc sprawdzić tę że to ikonę belgijskiego warzenia.

Jak sama nazwa wskazuje i obrazek dołączony pokazuje, piwo jest rzeczywiście bursztynowe, podcas otwierania miał miejsce gushing, ale potem się piwko uspokaja i mamy taką, a nie inną pianę-na chwilę obecną, obrączkę.

Aromat: wiśnie bez pestek, jagody, usiłuje się przez owoce przebić lekki octan etylu i troszkę słodyczy kolendrowo-lukrecjowej. Aromat górny jest pozbawiony alkoholu, ale za to dość gęsty od owoców, im dłużej się wącha tym kierunek tortu schwarzwaldzkiego, jak najbardziej słuszny. Nuty dolne to destylat winogronowy niestarzony, nalewka brzoskwiniowa, ale nie pomarańczowa, troszkę karmelu, alkoholu deklarowanego ani węchu. Ogólnie aromat jest bardzo zachęcający.

Smak: jest troszkę gorzej, bo pierwsze skojarzenie to Kasteel Tripel, ale po chwili mamy duży odsetek miodu, przyjemną słodycz, lekkie pieczenie od pestek wiśni, których brak w aromacie za to często gęsto plączą się w finiszu. Piwo jest rozgrzewające, smakuje jak typowy 7-8% belg. Pijalne, ale raczej degustacyjne. Wybitnie owocowe, bezchmielone, wyraźna taniczność i nawet ziemistość, czego po takim podbiciu owocowością, bym się raczej nie spodziewał. Nie jest na tyle zapadające w pamieć, że nie można po nim otworzyć innego piwa-co czynię...

[darekd]

Nadal 12% alk., 24%, tylko nazwa zmieniona na "Caractère"

https://www.dubuisson.com/en/our-beers/bush/bush-caractere-description/

w aromacie i smaku dominuje nuta kandyzowanych owoców i nadal:

Niezbyt rozbudowane smakowo, ciężkie, z wyraźnie rozgrzewającym alkoholem.

[darekd]