St. Bernard, Grottenbier

[Borysko]

Jedno z moich trofeów nabytych podczas służbowej wizyty w Holandii ("zahaczyłem" o klasztor Achel i tamtejszy sklep z piwami). Kosztowało 1,12 Eur + 0,1 kaucji za 0,33 l.
Piwo zawiera 6,5% alk. Kolor ciemny, brązowy z czerwonymi przebłyskami. Pianka drobnoziarnista i wysoka, z czasem opada do delikatnej kołderki. Nagazowanie odrobine za małe dla mnie - belgijskie piwa mają zwykle więcej CO2.
Zapach intensywny. Na początku drożdżowy, przechodzący w zapach ciemnych i kwaśnych owoców oraz słodowy.
Smak to toffi, słodowość, karmelowość, posmaki miodowe z cieniem ciemniejszych słodów zrównoważone wyraźną goryczką chmielową. Średnio pełne. Posmak długi, wytrawny, goryczkowo - ziołowy.
Opakowanie bardzo estetyczne - smukła buteleczka 0,33 l, etykiety niebiesko-białe, w stylu starej ryciny. Kapsel niebieski metalik
Podsumowując - piwo poprawne, choć bez zachwytów. Jak na Belgię ocena 4-. Nieco za mało urozmaicony smak i zapach, za słabe nagazowanie.

[Borysko]

Jeszcze strona browaru. Zapomniałem dodać, że podobno piwo to stworzył Pierre Celis, ten gość, który reaktywował białe pszeniczne belgijskie piwo. Wtajemniczeni wiedzą o co chodzi.

[e-prezes]

U mnie dość mętne (nalałem mimo wszystko z osadem), ciemne, brunatne piwo. Aromat przyjemny, ale nie potrafię nazwać - czy toffi?? nie wiem. Nagazowanie słabe, przez co piana szybko zniknęła do śmiesznych resztek. W smaku z lekka wyczuwalny kwaskowy posmaczek, goryczka (w porównaniu do Hommela) łagodna, acz zauważalna. W miarę picia wyraźniej czuć ciemne słody i to od nich ta goryczka. Od początku czuć za to drożdże. Smakowało, ale za taką cenę chyba nie powtórzę...
Zakupione w brasserie.pl. But. 0.33 litra jak u przedmówcy.

[zgroza]

0,75 l z korkiem na dwóch, 6,5%
piana: smaczna, gęsta, trwała (po wypiciu na dnie został kożuszek)
gaz: za dużo, piwo "wyszło" z butelki
kolor: pomarańczowobrązowy, mętny
zapach: chmielowo-owocowy
smak: raczej gorzkawe, nuty palono-owocowo-kwaskowe

[sibarh]

Piwo:

[Kwadri]

Grottenbier

Kolor: Brunatny z bordowymi przebłyskami, mętny.
Piana: Wysoka, drobnobąblowa. Szybko się dziurawi i opada do półcentymetrowej kołderki. Pod koniec tylko pierścień.
Zapach: Przyjemny i początkowo intensywny. Drożdże zmieszane ze słodem, sprawiają że jest nieco słodki. W tle przyprawy i trochę karmelu.
Smak: Początek kwaskowy, później dociera ziołowa goryczka. Zostawia ziołowo-przyprawowy, gorzki posmak. Raczej lekkie, orzeźwiające. Dobre, ale nie zachwyciło mnie.
Wysycenie: Średniowysokie, jak na belgijskie raczej niewysokie.
Opakowanie: Jak na fotce sibarha.