Sint Jozef, Sint Gummarus Tripel

[Borysko]

Nabyte w sklepie przy klasztorze Achel za 1,15 EUR.
Pochodzi z tego browaru, co oceniany przeze mnie witbier
Po nalaniu tworzy sie przyjemna dla oka pianka, dosyć jednak nietrwała. Piwo klarowne, bez drożdży na dnie, koloru jasnobursztynowego. Zapach unosi się nad szkłem intensywny, przyjemny, karmelowo - owocowy (owoce ciepłego południa - jakby świeże figi i daktyle?). Smak równie łagodny i przyjemny co zapach. Dominuje słodowość, taka prażono - karmelowa. Goryczka dobrze równoważy słodycz. Posmak długi, ziołowo - goryczkowy. Wyraźnie wyczuwalne rozgrzewające działanie alkoholu w przełyku.
Smakowity ten tripel, łagodny i bezpretensjonalny. Nieco brakuje mu złożoności by rywalizować z piwami trapistów, niemniej jednak każdy łyk to przyjemność.

[Borysko]

Tak się prezentuje ten tripelek:

[grzech]

A ja chciałem dodać parę słów o tym, który nadaó piwu nazwę - św. Gummarus (717-774) pochodził z ubogiej szlachty. Wychowywał się na dworze Peppina Małego. Za jego namową ożeniony z Guimarią, nieszczęśliwy w małżeństwie. Opuścił dom rodzinny i żył samotnie. Prawdopodobnie założył klasztor w Lier; patron tamtejszego kościoła.

[Dreamer]

Pytanie w uzupełnieniu materiału zdjęciowego:
Czy opisywane piwo łączy coś z Amalią Rodrigues? Nie wiem, np. najlepiej smakuje przy dźwiękach jej fado, czy coś takiego ?

[grzech]

No właśnie. Płyta, choć na drugim planie jest w centrum. Piwo tak troche po bokach, poucinane.

[Borysko]

Pytanie w uzupełnieniu materiału zdjęciowego:
Czy opisywane piwo łączy coś z Amalią Rodrigues? Nie wiem, np. najlepiej smakuje przy dźwiękach jej fado, czy coś takiego ?

Trafiłeś w sedno
Smak tego piwa porusza kubki smakowe tak, jak fado porusza duszę.
Grzech, na prawdę żałujesz pani Rodrigues miejsca w centrum? Co do piwa, widać co trzeba - kolor, pianę i etykiety. Na wszelki wypadek uzupełnię: szyjka w butelce była wysmukła, denko okrągłe

[darekd]

Browar już dość dawno temu zmienił nazwę na Cornelissen.
Piwo nadal to samo - 17,6% ekstr., 8,3% alk.

Aromat - słodkie owoce (figi, dojrzałe gruszki) a pod spodem ciasta, minimalna korzenność, gdzieś tam chmielowe muśnięce
Piana - wysoka, opada w średnim tempie, zostaje kożuszek, potem koronka, zostaje też na szkle
Barwa - klarowne ciemne złoto/jasny bursztyn
Smak - słodszy profil z pieczonym jabłkiem, karmelem, nieco suszonej moreli. Nie ma tu specjalnej złożoności, jest bardzo delikatna korzenność (przydałoby się więcej), znikoma goryczka. Alkohol natomiast bardzo ładnie schowany, delikatnie rozgrzewa. Całość jest gładka i dobrze przyswajalna
Treściwość - zdecydowanie wyraźna, ale nie przesadnie ciężkie

Nie ma tu fajerwerków, niemniej jednak jest to przyzwoite piwo.

[darekd]