Abbaye du Val-Dieu, Val-Dieu Blonde

[Dreamer]

zaw. alk. 6,0%, but. 0,33 l
kupione w hurtowni Belgium's Best (Września)

Browar Val-Dieu to browar klasztorny powstały w... 1997 r. Założony przez dwóch młodych przedsiębiorczych wielbicieli piwa z tradycjami klasztornymi ma w sumie niewiele wspólnego. Co prawda działa w murach dawnego klasztoru cystersów Val-Dieu i wykorzystuje stare zakonne receptury, ale pewnie więcej w tym chłodnej handlowej kalkulacji niż klasztornych tradycji.
Browar warzy trzy podstawowe gatunki: Blonde, Brune i Tripel oraz – sezonowo – Biere de Noel.
Blond to jasne ale, częściowo filtrowane i niepasteryzowane, refermentujące w butelce.
kolor – ciemnozłoty, lekkie zmętnienie;
piana – początkowo rośnie dość gęstą czapą, ale bardzo szybko opada do wątłego wianuszka;
nasycenie – wysokie; w kielichu istny wulkan;
zapach – intensywny, drożdżowo-korzenny ze sporą cytrusową kwaskowością, ale w bardzo zachęcającym wydaniu;
smak – wyraźna dominacja drożdży, które decydują o kwaskowym charakterze piwa; słabo wyczuwalny słód, za to głębia delikatnego smaku śmiało może konkurować z dobrymi wytrawnymi winami; korzenne dodatki też w winnym stylu; do tego sporo cytrusów (limonki, no może trochę pomarańczy) i wygładzony, lekko słodkawy posmaczek.
Dobry cytrusowy, ale delikatny i gładki smak.

[grzech]

Nabyte na Kilińskiego w Białymstoku.

Kolor - ciemna słoma, przybrudzona drożdżami. Piana - średnia co do rozmiaru, ale trwała. Do końca pozostał korzuszek oraz sporo koronki na ściankach. Gaz - burzliwy. Zapach chlebowo-owocowy. Smak łagodny - chlebowy, głęboko aromatyczny, nieco wytrawności na koniec. Piwo "gładko" wchodzące, aromatyczne, a przy tym orzeźwiające. Pychota na 6,0.

[Seta]

Zapach kwiatowo-cytrusowy, w tle aromat chmielowo-drożdżowy; przyjemny, intensywny.
Smak bardzo korzenny, chlebowy, lekko kwaskowaty. W posmaku goryczka i bardzo delikatna nutka alkoholowa.
Piana na 5! - patrz poniżej.
Kolor brudno-bursztynowy, zmącony drożdżami.

Świetne piwo!

[kopyr]

Piana na 5! - patrz poniżej.

Rozumiem o co Ci chodziło, ale dla mnie ta zapałka w pianie, to nie teges.

[Seta]

Nie czeges??

PS Wyjąłem ją przed wypiciem...

[kopyr]

A mnie się kojarzy z takim kawałem. Uwaga dowcip tylko dla forumowiczów dorosłych, a przecież innych tu nie ma. Nadaje się do wątku "Dowcipy, które śmieszą tylko nas."

[dyzman]

Bardzo wysokie nagazowanie, przekonująca pianka i wytrawny chlebowy posmak. Jak dla mnie najbardziej przekonująca pozycja z tego browaru.

[Kolesław]

Piana na 5! - patrz poniżej.

W moim była znacznie słabsza. Fakt, że nie wysilałem się zbytnio, nie miałem ambicji, żeby pobić rekord świata, a i kielich nie taki. Moje piwo miało pianę co najwyżej średnią.
Zapach na początku owocowy i trochę cytrusowy, lekko słodki, a do końca rzeczywiście korzenny: imbir, cynamon, kolendra. Kolor świetlisty złoto-cytrynowy.
Smak adekwatny do zapachu, z poprawką na elementy owocowe - prawie niewyczuwalne, nie słodkie lecz kwaskowe.
Ogólnie piwo określiłbym jako odświeżające. Dobre.

[GaryFisher]

Kolor: bursztynowy, lekko mętny [5]

Piana: średnio/gruboziarnista, opada zaraz po nalaniu, jednak firanka zostaje do końca [3.5]

Zapach: miodowo-chmielowy, na drugim planie owoce, lekka słodowość i chlebek, przy nalewaniu skojarzyło mi się to z piernikiem, po jakimś czasie aromat miodu słabnie [5]

Smak: słodkawy, słodowo-owocowy, solidna baza słodowa, w smaku również występują nuty piernikowe, a gdzieś w tle coś delikatnie pieprznego co lekko piecze podniebienie (imbir?), goryczka delikatna, posmak ziarnisto mączny, bardzo treściwe piwo, bardziej przypomina piwa domowe niż współczesne komercyjne piwa, pewnie tak smakowały piwa warzone w klasztorach
w średniowieczu, chociaż jak napisał Dreamer piwo warzy się w Val-Dieu dopiero od 1997 roku to klasztor powstał podobno w 1216r. i przez parę
wieków warzono w nim piwo podobno według tych samych receptur co teraz w co jestem w stanie uwierzyć opróżniając tą flaszkę jasnego [5]

Nasycenie: niezbyt wysokie, odpowiednie dla tego piwa [5]

Opakowanie: prosta etykieta z ryciną opactwa na fioletowym tle, butelka to typowy bączek, kapsel firmowy (wszystko jak u Dreamera)[4.5]

Uwagi: www.val-dieu.com
Zakupione w: Piotr i Paweł w Blue City, Warszawa
Data ważności: niestety się rozmazała
Degustowane: 26.09.2011 ok godz. 14.45
Soundtrack: "Born in the U.S.A." by Bruce Springsteen

[Swaroga]

Swietne i latwo dostepne piwo.

Nowa etykietka to :

[wpadzio]

Nadal 6% alkoholu, 18 IBU i 8 EBC, jak podano na kontretykiecie.

Barwa bursztynowo-miodowa. Wyraźnie nieklarowna.
Biała piana o drobnej teksturze zaraz po nalaniu, w trakcie opadania pojawiają się spore bąble, które krzaczą się na szkle. Ale po pianie szybko pozostaje jedynie wspomnienie w postaci miernej szumowiny.
W zapachu na pierwszym planie dość ostra, jakby nawet metaliczna drożdżowa nuta. Dopiero po chwili udaje się wyczuć pewną owocową słodkawość i chmielowe ziołowe odcienie.
Smak jest mało wyrafinowany jak na belgijską blondynkę. Zadziwia za to wysoki udział chmielowych, trawiastych klimatów. I powiem szczerze, że mnie to ujęło. Piwo jest rześkie w odbiorze i przypomina nieco retronosowo wrażenie jak przy żuciu miętowo-limonkowej gumy. Gdzieś daleko pojawia się chlebowa słodowość a wcześniej słodkie owocowe nuty, nieco fenoli i oddech drożdży.
Żywe nagazowanie, pracuje w ustach, co zresztą też widać było po nalaniu w postaci szeregów niteczek bąbelków gazu obecnych w świetle piwa.
Butelka jak w Swarogi powyżej. Kapsel przypisany piwu.

Dziwne to piwo. Pachnie drożdżem i apteką. Smakuje zaś zaskakująco przyjemnie. I w tym drugim kierunku będę się skłaniał oceniając. 8 w skali 1-10.

[yaro74]

Parametry od ostatniego wpisu Wpadzio bez zmian, podobnie jak opakowanie.
Kolor bursztynowy, zmętniony.
Piana, wysoka, gęsta, trwała, ładnie oblepia szkło.
Zapach średnio intensywny, przyjemny, drożdżowo-owocowy.
Wysycenie średnie.
Smak słodkawy, słodowy, owocowy, korzenny z lekką goryczką. Piwo jest średnio treściwe i bardzo smaczne

[grodek]

KOLOR: ciemnozłoty, z dużą ilością osadu drożdżowego.
PIANA: bardzo obfita, trwała, osadzająca się na ściankach pokalu. Kolor delikatnie złamanej bieli, drobnopęcherzykowa.
ZAPACH: piękny, mocno owocowy (jabłka, morele, gruszki) z odrobiną przypraw.
SMAK: początkowo lekka słodycz i posmak miodowy, ale też bardzo owocowe, z nieco wytrawnym smukłym finiszem i posmakiem przypraw.
WYSYCENIE: wysokie, musujące w ustach.
Bardzo dobre piwo, z przyjemnością sięgnę po nie w przyszłości.

[Prusak]

Nie wiem, skąd się brał ciemny kolor u przedpiśców i przedpijców, ale moje jest bladziutkie, zmętnione.
Parametry te same jak podawane wcześniej.
Piana początkowo obfita, zostawiająca grubą obrączke i nieregularne ślady na szkle.
Zapach korzenno-przyprawowy, nuty ziołowe, owocowe - śladowo.
W smaku nuty owocowe mocno wyczuwalne, razem z przyprawami i goryczką, której odczucie jest nieco wyższe niż deklarowane IBU.
W sumie niezłe.