Dubuisson Freres, Bush Blonde

[sibarh]

Butelka 0,33 litra, alkohol 10,5 %, eks.brak, kapsel goły pod złotkiem
Kolor - złocisty, klarowny
Piana - drobna, średniowysoka, nietrwała
Zapach - mocno słodko-winno-owocowy
Gaz - okey
Smak - owocowo-winny, mocny i wyraźny, mocno słodkie + nuty kwaskowate, wyraźna goryczka aż za mocna, % nie wyczuwalne
Wypijalne, konkretne, mocne piwo

W moim "zbiorze" piw zagr. nr 1024 ( 670 opisane na forum ) 570 - nowe na forum (moje)

[sibarh]

Foto:

[Twilight_Alehouse]

Aż dziwne, że tylko jeden opis.

Piwo kupione bodajże w Carrefourze w walońskim mieście Tournait. Zapewne za ok. 1,5 €.

Kolor: Typowy dla blondes i tripli, leciutko opalizujący.
Piana: Powstała niziutka i znikła prawie tak szybko, jak w coli...
Zapach: Dość silny, z przewagą mieszanych nut owocowych. Jak to w jasnych belgijskich mocarzach, czuć rodzynki, winogrona, brzoskwinie. Alkohol wbrew pozorom czai się daleko w tle.
Smak: Potężna słodowa głębia, po niej pojawia się bardzo wyczuwalny, choć mimo to przyjemny alkohol, a przez cały czas po podniebieniu przewalają się opisane już w zapachu owocki. Po przełknięciu nie wydaje się już tak treściwe, raczej trochę mu brakuje jak na taką moc.
Opakowanie: Etykieta jak na zdjęciu Sibarha, tylko że u mnie zdobi ona buteleczkę 0,25 l.
Uwagi: Niewątpliwie jest to dobre piwo, ale znam wiele słabszych belgów, które mają o wiele więcej smaku. W Belgii poprzeczka jest po prostu zawieszona wysoko.

Na degustację czeka jeszcze starszy, silniejszy i ciemniejszy brat, ale chyba zachowam go na chłodniejszą pogodę.

[Kolesław]

Zapach: słód, słodycz i alkohol. Dalej – goździki i alkohol. Rześkie to i trochę ostre.
Piana gęsta, jak na tę moc całkiem wysoka. Nie tak trwała, co przy tej mocy nie powinno dziwić. Cienka warstewka zostaje do końca i łachy brabanckiej koronki też. Jasne ecru. Gaz niski.
Kolor złoty, zamglony.
Smak: Alkohol od początku, mocna goryczka. Chmielu jako takiego nie wyczuwam, prędzej kolendra, a koniec końców smak jest po prostu alkoholowo-gorzki (pestki jakby)i jeszcze bardziej gorzki w posmaku.
Trochę rozgrzewa, ale to wrażenie jest drugorzędne ponieważ gorycz jest na tyle dominująca, że przestaję zauważać alkohol.
Mam wrażenie – ocieram się o bluźnierstwo – że, jest wiele lepszych mocnych belgijskich ale. To jest zbyt jednokierunkowe, mało skomplikowane, prostackie (ło Jezu! bluźnię!).
Jeszcze do niego wrócę.

[Koninck]

Smak lekko drożdżowy, wyczuwalny alkohol, ale bez wulgaryzmu, ...ogólnie szału nie ma...

[wpadzio]

Złocista, lekko miodowa barwa. Klarowna, ale z dużą ilością prawdopodobnie białkowej kłaczkowej zawiesiny.
Drobna biała piana, o całkiem zwartej budowie. Trwała i dość gruba pierzyna na powierzchni utrzymuje się do końca.
"Gęsty" aromat zbudowany na słodowo-drożdżowej bazie. Do tego jasne owoce, jabłka, gruszki. Jest na koniec alkoholowa, ciepła nuta, ale o raczej subtelnym charakterze.
Smak w przeważającej mierze owocowy, właśnie taki gruszkowo-jabłkowo-figowy, delikatnie mydlasto-przyprawowy. Słodowość wyraźna, goryczka niska. Bardzo silne alkoholowe podbicie, choć miękkie, ciepłe. Alkohol pozostaje długo w posmakach.
Bardzo mocne nagazowanie. W tym przypadku dobrze kontruje moc piwa.
Butelka 330 ml, oklejona dokładnie jak na zdjęciu Konincka. Jak dla mnie wieje trochę nudą.

Piwo wybitnie degustacyjne. Zawartość alkoholu raczej adekwatna do wyrazistych wrażeń organoleptycznych. Mimo wszystko moc jest zawinięta w dobre złotko przez świstaki Stąd ode mnie 8 w skali 1-10.

[Petitpierre]

ikona, to oni warzą najlepsze piwo ze skórką pomarańczową czyli Cuvee des Trolles.

Kiedyś pokonał mnie Bush Ambree (nikt nie mówił, że picie na stempel po nim Komesa poczwórnego to zły pomysł), więc sprawdźmy lżejszą wersję.

Piana była, ale znika, kolor złoto. W aromacie bardzo słodkie, owoce cytrusowe, takie świeżo rozkrojone, dochodzi lekka nuta spirytusu. Nuta dolna to te owoce zalane spirytusem czyli solidna nalewka cytrusowa, pachnie delikatniej niż ambree. Może mało wyraziście, ale ok.

W smaku ostre, trochę lakierowate, dużo gorsze od ambree, alkohol wyłazi, należy odstawić na dłuższy okres do piwnicy. Nic nie kontruje słodyczy i alkoholu, przez to jest za ciężkie.

[grodek]

Piana niezbyt obfita i szybko zredukowała się do niewielkiej ilości. Kolor jasnozłoty. W aromacie czuć biszkopty, dojrzałego banana i morelę. Do tego delikatne przyprawy i niewielki aromat alkoholowo - rozpuszczalnikowy. W smaku również biszkopty, ciasteczka i owocowe posmaki takie jak w zapachu. Niestety jest również mocna, gryząca, alkoholowa nuta, która odbiera przyjemność z degustacji. Wysycenie dość wysokie.
Piwo z terminem do 20.09.2018. Jak na Belgię to bez rewelacji. Dam jednak szansę temu piwu i ze względu na moc (10,5 % alkoholu) schowam je na dłuższe leżakowanie.

[darekd]

Piwo po czasie się wygładziło, ale ogólnie to średnio.

[Petitpierre]

A alkohol się cofnął? Czyli trzeba trzymać dalej.

[darekd]

A alkohol się cofnął? Czyli trzeba trzymać dalej.

Tak jak pisałem wygładziło się i stało się bardziej miękkie. Zatem alkohol przestał odgrywać tak silną rolę, choć nadal wyczuwalny moim zdaniem.

[grodek]

KOLOR: złoty, zmętnione, nalane z osadem drożdżowym.
PIANA: średnio obfita, trwała, drobnopęcherzykowa, biała.
ZAPACH: owocowy (morele, brzoskwinie, jabłka), biszkopty, lekka nuta ziołowa i przyprawowa. Delikatnie po ogrzaniu wyczuwalny alkohol.
SMAK: treściwe, lekko słodkie, wyraźnie owocowe z delikatnymi przyprawami. Lekka nuta alkoholowa, która chyba głownie odpowiada za goryczkę. Leżakowanie zdecydowanie na plus, piwo stało się bardziej przyjemne w odbiorze.
WYSYCENIE: wysokie.
OGÓLNIE: smaczne piwo, pomimo wysokiej zawartości alkoholu (10,5 %), który nie jest jednak dominujący. Butelka o pojemności 0,33L. Zdecydowanie warto przetrzyma w piwniczce, aby się ułożyło.

[Petitpierre]

3 miesiące po terminie piana potężna, bujna. W aromacie rodzynki, skórka cytrynowa, migdały prażone, wyrazisty ziołowy chmiel. Nuta dolna kandyzowana skórka pomarańczy. Smak delikatny, lekko ziemisty, alkoholu brak, duża owocowość ładnie gaszone chmieleniem. Smakuje jak każdy uczciwy blond. Warto trzymać, żeby potem móc się rozkoszować.

[darekd]

Obecna nazwa to Bush Triple,
zaw. alk. b./z (10,5%)

W aromacie słodko (biszkopt, brzoskwinia, morela, może lekko podsuszane, bądź kandyzowane, nieco korzenności i rozpuszczalnikowo). Piana zdecydowanie wysoka i niespecjalnie trwała.
Jaśniejsze niż na zdjęciach. Ostre wysycenie. W smaku wyraźna korzenność, kandyzowane owoce i gryzący alkohol, rozgrzewający.

Termin do bieżącego miesiąca, ale mogłoby 10 lat jeszcze postać. Gryzie, piecze i dzięki temu walory smakowe wydają się niezbyt złożone i ciekawe. Słabo.

https://www.dubuisson.com/en/our-beers/bush/bush-triple-description/

[e-prezes]

Zmiana nazwy słuszna, bo parametrami do belgian blond ale trochę wyrasta ponad. Triple dziwnie się układają w leżaku.