Slaghmuylder, Witkap-Pater Dubbele Pater/Dubbel Bruin

[lzkamil]

Alk. 7%, but. 0.33 l, cena 1.70€.
Brązowe, mętne, mocno nagazowane, piana o konsystencji śnieżnego bałwana i trwałości też z nim porównywalnej... no, może przy lekkiej odwilży.
Zapach potężnie owocowo-kwaskowo-winny, z nieśmiało przebijającym się ciemnym słodem.
W smaku za to ten lekko czekoladowy ciemny słód nabiera pewności siebie i wychodzi na pierwszy plan. Owocowe nutki tak łatwo nie ustępują i też dają się wyczuć. Na sam koniec konkurenci zostają pogodzeni przez fajną goryczkę, jak dla mnie zarówno owocową, palonosłodową, jak i chmielową.
Bardzo dobry, ciekawie się rozwijający dubbel.

[leona]

Zmieniła się etykieta i nazwa aktualna to po prostu Dubbel. Podane parametry bez zmian.

Kolor brązowy z orzechowym odcieniem. Bardzo klarowne ale na dnie pozostała gruba, zbita warstwa drożdży.
Piana szaro-brudna, utrzymała się do końca, drogę znaczyła solidną firanką.
Aromat suszonych owoców raczej leśnych niż cytrusowych choć pod nimi wychodzi kwaskowość i jakby pszeniczny, delikatny goździk.
Smak pełny, słodowy w kierunku górnofermentacyjnych owocków. Dalej wyraźne, ciemne słody, lekko kwaskowate ale w finiszu nie pozbawione słodkawej kleistości.

Piwo na bardzo mocną czwórkę.

[sibarh]

Aktualne foto:

[GaryFisher]

Slaghmuylder, Witkap-Pater Dubbel Bruin [a.7%]

Kolor: brązowo-rubinowy, bardzo ciemny i mętny [5]

Piana: wysoka, beżowa, średnioziarnista, opada w umiarkowanym tempie, dziurawieje jak na pilsie [4]

Zapach: na początku słodowo-owocowy, śliwkowo-wiśniowy z wyraźnymi drożdżami, potem wchodzi marmolada wieloowocowa (z przewagą truskawki), sporo paloności i średniointensywny, cytrusowy aromat chmielu, potem robi się jakby herbaciany [4.5]

Smak: kwaskowy, pełny w smaku, jakby lekko wodnisty w konsystencji, dominują cytrusy i inne owoce (pomarańcza, truskawka, trochę wiśni, śliwek i wina, czuć też jakby dynię), na drugim planie wyraźna paloność, do tego po ogrzaniu wchodzi intensywna nuta Myrica Gale (Woskownica Europejska) albo wogóle gruutu (ale z dominatą Woskownicy), dużo tego zielska, goryczka głównie chmielowa, trochę palona ale zioła też mają swój udział, czuć wyraźnie garbnikową "suchość"; ciekawe i bardzo wytrawne [4.5]

Nasycenie: średnie, IMO trochę za niskie [4]

Opakowanie: etykieta bardzo ascetyczna, czarno-granatowa, rysunkowa i klimatyczna, z mnichem trzymającym ceramiczny kufel ociekający pianą (IMO front tej etykiety jest idealny dla klasztorniaka, nie zawiera nic poza nazwą piwa i browaru i owym mnichem, nie rzyga różnorakimi napisami, znaczkami i durnymi hasełkami od tych z marketingu, kontry brak, po lewej stronie etykiety mamy ikony przedstawiające woltaż czterech wersji Witkap-Patera (najmocniejszy, tripel, ma 7.5% i mam go na półce), kapsel dedykowany, granatowo-biały (przpominający starą wersję etykiety), flaszka Vichy (0.33l)[5]

Producent: Brouwerij Slaghmuylder (Anno 1860), Denderhoutembaan 2, 9400 Ninove, Belgia; tel. +32 543 318 31; www.witkap.be
Zakupione w: De Bierkoning w Amsterdamie
Degustowane: 13.10.2012r. ok. godz. 19:00 w Haarlemie
Data ważności i numer partii: C M 14 (Marzec 2014]
Soundtrack: "Eliminator" by ZZ Top