St. Feuillien, Triple

[grzech]

Nabyte w BOMI - butelki 0,33 l, choć na Grójeckiej są także i to w butelkach 0,75 l.

Marka piw klasztornych, powołujących się na tradycję opactwa Św. Feliana. Jako producent figuruje Browar St. Feuillien S.A.; adres sugeruje browar Friart w Le Roeulx leżący między Charleroi i Mons. Działa od 1873 r. Zamknięty w latach 1977-88 wznowił produkcję w.w. marki. W okresie zamknięcia robił ją browar Du Bock. Aktualnie, jeśli wierzyć temu co przeczytałem oba produkują to piwo. No i do rzeczy:
Triple - 8,5 % alk.
Barwa jano-bursztynowa. Piana j.w. Zapach słodkawo-korzenny. Smak w zasadzie taki sam: słodkawy, delikatny, ze wspaniałym złożonym aromatem.Zauważalna lekka goryczka. Przy tym przyjemny efekt grzewczy.

[ART]

Tripel

mogę potwierdzić odczucia Grześka, w zasadzie nic więcej nie napiszę - może to, że ten Tripel jest za słodki dla mnie.

5=

[slavoy]

St. Feuillien TRIPLE

To piwo ma w sobie coś z szmpana (a właściwie wina musującego, bo szmpana jeszcze w mym krótkim życiu nie uświadczyłem) - podbny zapach, tyle że z domieszką czegoś owocowego, podobnie "łaskocze" w żołądek, jak i język. Podoba mi się to. Tylko troszeczkę za słodkie. 5-

[pjenknik]

Ja zaliczyłem Triple, i stwierdzam, że jest na -5. Poczęstowałem kolegę który pił piwo górnej fermentacji po raz pierwszy i stwierdził, że mu bardzo smakuje

[piwo]

Powtórzyłem tripple - tym razem dostałem tak wysycone dwutlenkiem węgla piwo, że pęcherzyków, które się odrywały było tak wiele, że wyglądało to jakby ktoś wrzucił wapno musujące do szklanki.

Piwo super, 5+.

[Latarnik]

Zacne piwo:

[Twilight_Alehouse]

Kupione we wrześniu w Brukseli za 2,20€.

Kolor: Złocisty, leciutko opalizujący. Jak to na tripla przystało.
Piana: Przepiękna. Całkowicie wypełnia naczynie i tworzy jeszcze ładną warstwę nad krawędzią. Opada do grubej, pofałdowanej warstwy i mocno osadza się na ściankach.
Zapach: Jak na tripla, to dość słaby. Czuć estry, owoce i lekką słodowość, ale za mało tego wszystkiego.
Smak: Tu jest lepiej. Jest sporo owocowych smaczków, wyraźny alkohol, lekka biszkoptowość, słabiutka goryczka. Ciekawy jest cierpkawo-grejfrutowo-ziołowy posmak po przełknięciu. Całości brakuje jednak trochę treści.
Opakowanie: Jak na zdjęciu Latarnika.
Uwagi: Jak na tripla, to jednak przeciętny. Trochę w nim wszystkiego za mało.

[Koninck]

Brasserie, St-Feuillien Triple

Kolor: Bursztynowy, spora mętność
Piana: Dosyć obfita, lekko opadająca
Zapach:Przyjemny
Smak: Pomimo 8.5%, alkohol lekko wyczuwalny, czuć posmak goryczki
Opakowanie:Opakowanie 0,33 z ciekawą etykietą

[GaryFisher]

Kupiłem przed tymi świętami kilka dużych flaszek 0.75l i zawiodłem się po ich otwarciu. Żadnych różnic w smaku w stosunku do zawartości małych flaszek.

Po degustacji mojej pierwszej, małej flaszki tripla z browaru St Feuillien byłem wniebowzięty. Po drugiej mógłbym podać rękę Twiligth Alehouse'owi, bo się jednak trochę zawiodłem. Za mało w tym było tego wszystkiego, co kochamy w belgijskich ejlach (może ta flaszka była młodsza od tej pierwszej).

Siedzę sam jak palec w tą wigilię mając do wyboru 40 różnych piw, większość z Holandii i Belgii (też kilka Noeli - piw świątecznych, mikołajowych) i dopiero duża flaszka St Feuilliena Tripel podniosła moje morale. Te wszystkie miodowe, korzenne i cytrusowe smaczki atakują moje nozdrza i kubki smakowe ze zwielokrotnioną mocą w przypadku duuuużej flaszki.

Już nie czuję się samotny na emigracji, na takiego przyjaciela zawsze można liczyć:


Wesołych Świąt!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[DariuszSawicki]

Kolor złoty. Piwo jest mętne, ale delikatnie.
Zawiodłem się zapachem, bo jest mało intensywny. Są owoce takie jak morela, winogrona i oczywiście figa.
W smaku nie wyczułem alkoholu ( 8.5%) . Piwo jest pełne, słodowe, zdradliwe. Nie ma tu kwasku ani goryczki. Słodyczy też nie ma. Cóż tu więc jest?! Owoce neutralne- jabłka, jasne śliwki i trochę ziół ( majeranek ? ).
W sumie to przeciętny tripel. Data do 26.05.2015.
Wypite przy muzyce z płyty Black And White zespołu The Stranglers.

Chyba jest nowa etykieta to załączam ( tam z tyłu lekko widoczna płyta The Stranglers) .
Przepraszam za jakość.

[DariuszSawicki]

Mam już nowszą warkę tego piwa.
Nie powiem jaką, ale powiem, że nie kupiłem ją w sklepie, tylko przywiózł ją mi kolega, który jeździ po Europie TIRem i który wie, że ja lubię ciekawe piwa.
Piwo ma za dużo gazu. Zanim wypiłem, zdążyło odpocząć, było w lodówce, a później na krótko stało w barku( a później wystrzeliło). To pierwsza różnica na minus.
Kolor oczywiście nie zmienił się, dalej jest to piękne, lekko zmętnione złoto.
Piana niestety zmieniła się trochę i to na minus. Lekki kożuch, najgorszy jest osad na szkle. Najgorszy dlatego, bo go właściwie nie ma.
W zapachu sporo owoców, ale takich nie '' belgijskich''. Jabłko, gruszka, śliwki (ale mirabelki, nie węgierki). Jest też wyraźnie wyczuwalna morela. Jest też figa, ale wcześniej była bardziej obecna.
W smaku znów świetnie ukryli alkohol, ale piwo jest trochę za kwaskowate. Z połączeniem zbyt wysokiego CO₂ piwo jest ciężkie do wypicia. Goryczki tu jak na lekarstwo, no ale tak było zawsze w tym piwie. Z dalszym postępem picia coraz więcej kwasku jest tu obecnego.
Cóż, piwo zmieniło się na gorsze.
Ja jednak nigdy nie byłem wielbicielem tripli. To typ piwa, które najmniej lubię z Belgii.
Nawet blondynki są lepsze.
Szkoda, że ta warka obniżyła poziom... lekki. Wysycenie jest nie do zaakceptowania. Ten poziom gazu to rzadkość jak na Belgię.
Jeśli ktoś nie pił żadnego z piwa z Belgii, to tego nie polecam. Można zrazić się.
Jest to NAJBARDZIEJ NAGAZOWANE piwo z Belgii, jakie w życiu piłem.
Przecież warka do 26.05.2015 była w miarę normalna.

[Oskaliber]

Kolor: Złoty, opalizujący.
Piana: Biała, średnio obfita, dosyć gęsta, dosyć trwała. Opada do kożucha.
Zapach: Zaskakująco mocna chmielowość w klimacie ziołowo-kwiatowym, do tego wyraźne typowo belgijskie estry i lekka pieprzowość.
Smak: Dosyć wytrawne. Mocne estry w typowo belgijskich klimatach: jabłka, gruszki; równie wyraźna fenolowe nuty pieprzowe. Chmiel tutaj już o wiele bardziej wycofany niż w zapachu. Na koniec lekka, w pełni akceptowalna perfumowa nuta alkoholu i średnia, chmielowo-alkoholowa goryczka.
Wysycenie: Wysokie, musujące.
Ogółem: Bez zarzutów. Bardzo udany Tripel. Zaskakuje mocno chmielowym aromatem, co jest tym bardziej dziwne, że piwo do najświeższych już nie należy.
Uwagi: Pite miesiąc przed terminem ważności.

[yoxik]

St-Feuillien Triple
Brewed by Brasserie St-Feuillien / Friart
Style: Abbey Tripel - Top 50
ABV: 8.5%

Piana o małych i średnich oczkach, bialutka, trwała, zdobi szkło. Kolor jasne złoto zmętnione. Aromat słodowy, biszkoptowy, zbożowy oraz silnie drożdżowy, w tle sa owoce typu belgijskiego i nuta chmielowa, kwiatowe. Smak podobnie jak w aromacie dominuje tu ciasteczkowa świeża słodowośc, drożdże, lekka owocowość i nuty przyprawowe, ostre. Wysokie nagazowanie i średnie odczucie ciała dają lekkości piwu, na finiszu można wyczuć chmielowe smaki i lekko zaznaczoną goryczkę. Piwo złożone Bardzo dobre, nie powala.

[grodek]

KOLOR: jasnozłote, idealnie klarowne.
PIANA: biała, drobnopęcherzykowa bardzo obfita i trwała.
ZAPACH: typowy dla "belgów", czyli głównie brzoskwinia, morela z odrobiną przypraw i ziół.
SMAK: smukłe, nieco wytrawne w smaku, delikatnie kwaskowate. Wyraźnie wyczuwalne morele i delikatne przyprawy. Całość ładnie ułożona, z niewielką goryczką na finiszu. Alkohol w ogóle niewyczuwalny w smaku, pomimo że to 8,5 % deklarowane na etykiecie.
WYSYCENIE: wysokie jak na tripla przystało.
OGÓLNIE: termin do 07.03.2018. Bardzo smaczny, ułożony, klasyczny tripel. Ostatnie piwo z tryptyku blond-brune-tripel z St Feuillien, które mi smakowało, tak jak pozostałe. Butelka 0,33L zakupiona w Smakpiwa.pl.

[darekd]

W tym roku browar obchodzi 150 rocznicę.

Cały czas 8,5% alk.

Aromat - owocowy (kwaskowe śliwki, morele), lekka korzenność
Piana - wysoka, nie jest trwała, ale zostawia poszarpaną wersję na dłużej
Barwa - słomkowo-złota, łagodnie zamglona
Wysycenie - wysokie, musujące
Smak - owoce, które z jednej strony są kwaskowe, a z drugiej nieco podsuszone, zleżałe z lekką słodyczą (głównie śliwki, morele), lekka korzenność z odrobiną goryczki, u mnie jest trochę alkoholu
Treściwość - zdecydowana

Przyzwoite, ale nie jest to mój faworyt z tego browaru