Proef (To Øl), First Frontier

[tomolek]

Przedsięwzięcie powiązane z Mikkellerem.
IPA, 7.1% ABV, chmiele: Warrior, Simcoe, Centennial.

Ładny kolor, świetna piana, utrzymująca się bardzo długo. Zapach nie jest powalająco intensywny, ale zawiera w sobie wszystkie charakterystyczne dla stylu akcenty, przyjemny. Smak również byłby ok, właściwy dla porządnego IPA, gdyby nie nieprzyjemny, cierpki, lekko alkoholowy finisz. Niezbyt udany eksperyment za 14 zł.

Ostanie piwo z Mikkellerowych zakupów w Piwotece. Pierwszy wniosek to szkoda, że wybrałem tak same jednostronne piwa (IPA i pochodne), drugi, że Pinta i AleBrowar nie muszą się niczego wstydzić...

[cap-n-go]

Ostanie piwo z Mikkellerowych zakupów w Piwotece. Pierwszy wniosek to szkoda, że wybrałem tak same jednostronne piwa (IPA i pochodne), drugi, że Pinta i AleBrowar nie muszą się niczego wstydzić...

Popijając wczoraj tego Frontiera miałem zupełnie identyczne odczucia. Nasze pierwsze browary kontraktowe zrobiły swoje IPA na wysokim, światowym poziomie i bezsensownym staje się już wywalanie kilkunastu złotych za tego typu atrakcje jak Frontier w butelce 0,33.

[Twilight_Alehouse]

Pite 10 lutego 2013 r. Też kupione w Piwotece.

Opakowanie: Jak na zdjęciu Tomolka. Etykieta jest straszna. Sprawia wrażenie zrobionej w Wordzie, z powklejanymi obrazkami z sieci. Kontra krzywo.
Kolor: Miedzianopomarańczowy. Mętny, z wyraźnie widocznymi kawałkami drożdży. Zbyt mętny.
Piana: Piękna, wysoka, minimalnie "przybrudzona". Opada do grubej górzystej warstwy, sporo osadza się na ściankach.
Zapach: Cytrusy i żywica - jakżeby inaczej. Całość przyjemna, ale trochę za słaba. Po ogrzaniu dochodzi lekki diacetyl.
Smak: Solidna goryczka, taka jak z cytrusowych pestek. I to w sumie tyle - nie czuć słodowości, nie czuć górnofermentacyjnych estrów. W sumie to piwo trochę przypomina mi Sharka z Widawy, tyle że mocniejszego i mniej goryczkowego. Po ogrzaniu pojawia się trochę nut żywicznych.
Podsumowanie: Smaczna AIPA, ale u nas robią lepsze.

[żąleną]

A mnie bardzo smakowało, orzeźwiające i zarazem treściwe, z cytrusowymi i kwiatowymi posmakami. Pite później (nie bezpośrednio po sobie) Amber Boy i Rowing Jack wydały się przy nim pustawe. Wersja beczkowa, w Chmielarni.

[onslow]

Piję teraz po raz drugi (wersja butelkowa z KiK) i czuję wyraźną kontrę słodową. Gorycz umiarkowana, bardzo przyjemna. W zapachu sosna. Fajne piwo, z chęcią spróbuję wersji beczkowej, gdy się nadarzy okazja.

[tristan_tzara]

Bardzo smaczne IPA, nie jest tak typowo amerykanska. Potezna goryczka, ale wystepuje tez mala kontra slodowa, same smaki chmielowe to jedynie grapefrut, zywica i to tyle. Proste, przyjemne piwo. Duzy plus za fajna etykiete, ale to jeden ze znakow rozpoznawczych To Øl.