Proef, Mikkeller Big Worse

[docent]

25° Blg, 12% alc, styl Barley Wine. Słody pils i caramunich, chmiel nugget, cascade i centennial, drożdże górnej fermentacji, cukier.

Już zapach tego piwa jest tak intensywny, że człowiek obawia się wziąć pierwszy łyk. Dzięki temu może wczuć się w ten słodowy bukiet zanurzony w lekko alkoholowym aromacie. Smak początkowo mocno słodowy co raczej nie dziwi przy tym woltażu, ale już po chwili z tyłu języka pojawia się odpowiednio silna goryczka. Dzięki temu to piwo jest odpowiednio wyważone. To niesamowite jak w tak mocnym piwie uniknięto nieprzyjemnych alkoholowych posmaków.

Mimo wszystko tak wysokie ballingi preferuję dla ciemniaków typu RIS czy chociażby porter bałtycki. Barley wine bardziej mi się jednak kojarzy z koniakiem niż piwem...

[Twilight_Alehouse]

Pite 14 lipca 2012 r. w Piwotece Narodowej.

Moje pierwsze barley wine, więc do degustacji podchodziłem z taką pewną nieśmiałością...

Kolor: Piękny czerwono-brązowy.
Piana: Średnia, szybko opada do marnych resztek, ale to nie dziwi przy takim ekstrakcie.
Zapach: Owocowo-słodowo-drożdżowa potęga, którą nie sposób rozbijać na poszczególne elementy. Po zakręceniu szkłem zapach jeszcze się wzmaga, uzupełniony o genialną i niezwykłą nutę mnie kojarząca się z torfem.
Smak: Bez litości atakuje z pełną mocą kubki smakowe. Jest spora słodycz, która jednak świetnie komponuje się z resztą: niezłą goryczką, silnym alkoholem (choć nie sprawiającym wrażenia aż 12%) i sporą dozą nut owocowych.
Uwagi: Niezwykłe wrażenie. Piwo wyjątkowo degustacyjne. Poza tym przyciągające swoją wyjątkowością, bo w pewnym momencie na naszym stoliku stało aż pięć snifterów z Big Worse.

[DariuszSawicki]

Wszystko w tym piwie jest cudowne! Poza ceną oczywiście
Aromat niezwykle intensywny, owocowo-drożdżowy. Jest też nuta znana z brandy.
Po prostu nie można nosa oderwać od szkła.
W smaku jest wszystko. I słodycz i goryczka i winne posmaki. Wszystko na maksa.
Wyczuwam też owoce, które smakują, jakby były skąpane wysokogatunkowym alkoholem.
Można się tylko delektować i wyłącznie małe łyczki brać.

I jeszcze jedno. Nigdy wcześniej nie widziałem, żeby piwo pozostawiło tak cudowne ślady na szkle. Pod tym względem to dla mnie numer 1 na świecie.

Genialny trunek!

[darekd]

Aromat - rozpuszczalnik na początku, potem nuta owocowego destylatu
Piana - jak na styl i woltaż zdecydowanie wysoka i trwała, kremowa, całkiem gęsta
Barwa - rubinowo-herbaciana, lekko mętna
Smak - śliwkowe powidła, dość słodkie, ciut kandyzowanych owoców, minimalna wiśniowa cierpkość, wszystko "nasączone" rozgrzewającym alkoholem. Alkohol początkowo mocniej wyczuwalny, potem schowany za słodową treścią przypomina nieco porto.
Treściwość - jak na styl i ekstrakt, średnia, ale czuć że to słodowe wino

Dobry przedstawiciel stylu. Dużo bardziej udany moim zdaniem niż ich Big Worster