Amager, Sundby Stout

[zgroza]

0,5 l, 6,2%, niepastertyzowany i niefiltrowany amerykański srout
piana: porządna, raczej lekka
gaz: w normie
kolor: bardzo mętny ciemnobrązowy
zapach: słodowo-palono-słodki
smak: pełny, słodki raczej, słodowy też, wyraźna palona goryczka na posmak
Solidne piwo na zimny wieczór.

[e-prezes]

Opakowanie nic się nie zmieniło. Piana drobna, ciemno kremowa, opadająca dość szybko, pozostawiając firanki na szkle. Aromat słaby, nie chmielowy, a bardziej stoutowy, palony. W smaku gładkie z finiszem mocno, gorzkiej czekolady. Początkowa słodycz po kilku łykach ustępuje sporej wytrawności. Chmiel nie za mocno akcentowany, acz daje się w smaku rozpoznać. Dobre! Choć przy cenie 18 zł/500 ml raczej nie do szybkiej powtórki.

[wpadzio]

Czarnobrązowa, nieprzejrzysta barwa.
Kremowo-beżowa piana o całkiem mięsistym pokroju. Szybko stabilizuje się do zwartej pierzyny. Na szkle pokaźne wzorki.
Aromat z nutami kawy, wanilii, karmelu i lukrecji jako dominującymi. Na drugim planie pojawiają się mleczne i owocowe klimaty. Są również fajne, ale bardzo delikatne ziołowo-chmielowe nastroje.
W ustach piwo jest świetne, ciemne stoutowe, kawowo-czekoladowo-palone smaki są interesująco kontrowane przez kwiatowe, chmielowe i lekko słodkawe odcienie. Dodatkowo jest wrażenie pewnej jedwabistej tłustości. Gładkie, aksamitne w odbiorze, z długo wygasającą miękką goryczką.
Nagazowanie średnie w kierunku wyższego. Pracuje, ale dyskretnie, nienachalnie.
Butelka jak u zgrozy, z nieco mdłą samoprzylepną etykietą, na której zdjęcie "z epoki". Do tego firmowy, utrzymany w estetyce wycofanej elegancji kapsel.

Doskonały stout. Pozbawiony rutyny, żeby nie rzec wprost - nudy, z racji sporego udziału nachmielenia w profilu smakowo-zapachowym.
Dania, Dania... to bodajże taki kraj nad Niemcami słynny z tego, że odbębnił Drugą Światową bez rozlewu krwi w jeden dzień? Stout jego mać! 9,5 w skali 1-10.