Skagen, Skawskum Bayersk Øl

[sibarh]

Butelka 0,5 litra, alkohol 5 %, eks. brak, kapsel firmowy browaru
Kolor - rubinowo-beżowe, klarowne, na dnie osad drożdżowy
Piana - lekko beżowa, średniowysoka, średniotrwała
Zapach - słodko-karmelowe
Gaz - okey
Smak - średnia nuta karmelowa, wyraźnie słodkie, średnia goryczka, pod koniec spore aromaty kawowe
Smaczne, do degustacji

W moim "zbiorze" piw zagr. nr 2615 - moje 1330 nowe piwo na forum

[sibarh]

Piwo:

[zgroza]

Technikalia bez zmian, łącznie z wpieniająco małą czcionką na kontrze. Tradycyjnie niefilter. Tradycyjnie nazwa zainspirowana Skagen, miejscowościa na samej północy Jutlandii - dokładniej pianą z miejsca, gdzie spotykają się Morze Północne i Kattegat. Butelka, eta i kapsel również tradycyjne, a jakże. Dunkel, mimo że tutaj piwo typu bawarskiego to najczęściej jasny lager.
Piana całkiem przyjemna, do kożuszka.
Gaz w normie.
Kolor bardzo ciemnoczerwonobrązowy, prawie nieprzejrzysty, bo mętne
W zapachu lukrecja, łagodna paloność, trochę wędzonki i ślad karmelu
W smaku dość lekkie, ale bogate: dominuje paloność, ale niezdecydowanie, bo na drugim miejscu pojawia się silna lukrecjowa słodkość, aż momentami podchodzi pod hvidtøle. Nuty wędzone minimalne. Posmak b. długi.
Bardzo dobre, dobrze sharmonizowane, zachwyca. Może ciut więcej chmielu bądź mniejsza słodycz doprowadziłyby to piwo do klasy światowej.

[Kolesław]

Zapach. Najpierw atak warzyw. Potem lepiej: marmolada z chmielem i ciasto drożdżowe z owocami. W końcu palony słód.
Piana beżowa. Dość wysoka, ale nieszczególnie trwała. Na szkle zostawia co nieco, jednak nie za dużo. Gaz bardzo delikatny a odczuwalny.
Kolor brązowy z bordowo-czerwonym refleksem.
Smak. Palony słód i wynikająca z tego wytrawność, trochę karmelowej słodyczy; chmielowej goryczki prawie nie ma.
Pierwsze wrażenie złe, potem lepiej, całkiem nieźle, ale majstersztyk to nie jest.