Tweet
Goudale to "spadkobierca" browaru Gayant. W 2016 Gayant przeniósł się do fabryki w Arques i zmienił nazwę na obecną (wcześniej to była marka piwa - bodaj De Goudale). Przynajmniej tak zrozumiałem:
ta produkcja idzie już w ok. 2,5 mln. hekto. Także porządna fabryka.
Produkują całą masę marek piw.
To opisywane wygląda tak:
http://www.triplesecretdesmoines.com...ret-des-moines ale dopisane dodatkowo Blonde.
Od razu widać, że starają się podszywać pod klasztorną markę, ale tak by trafiać do wielkich marketów.
Alk. 8%. Do warzenia dodają glukozę.
Aromat - słodkie owoce (dojrzałe morele i mirabelki), trochę alkohol, trochę owocowej kwaskowości, ale całość taka sobie
Piana - Wysoka, dość zwarta, trwała, trochę zostaje na szkle
Barwa - zmętnione złoto
Wysycenie -średnie, ale wyraźnie musuje
Smak - słodkie, zleżałe owoce - gruszka, morela + taki owocowy batonik ze suszonych i kandyzowanych owoców. Wyczuwalny alkohol - goryczkowo-drapiący. Rozgrzewa na finiszu
Treściwość - ciężkie piwo
Ciężkie, mdławe, proste (przydałaby się m.in. triplowa korzenność), wręcz toporne. Kupione w Auchon, gdzie wśród francuskich piw znalazłem wcześniej ciekawsze piwa. Z klasykami stylu różni się znacznie. Bardzo słabe, ale przy odrobinie wysiłku da się zmęczyć i wchłonąć.
ta produkcja idzie już w ok. 2,5 mln. hekto. Także porządna fabryka.
Produkują całą masę marek piw.
To opisywane wygląda tak:
http://www.triplesecretdesmoines.com...ret-des-moines ale dopisane dodatkowo Blonde.
Od razu widać, że starają się podszywać pod klasztorną markę, ale tak by trafiać do wielkich marketów.
Alk. 8%. Do warzenia dodają glukozę.
Aromat - słodkie owoce (dojrzałe morele i mirabelki), trochę alkohol, trochę owocowej kwaskowości, ale całość taka sobie
Piana - Wysoka, dość zwarta, trwała, trochę zostaje na szkle
Barwa - zmętnione złoto
Wysycenie -średnie, ale wyraźnie musuje
Smak - słodkie, zleżałe owoce - gruszka, morela + taki owocowy batonik ze suszonych i kandyzowanych owoców. Wyczuwalny alkohol - goryczkowo-drapiący. Rozgrzewa na finiszu
Treściwość - ciężkie piwo
Ciężkie, mdławe, proste (przydałaby się m.in. triplowa korzenność), wręcz toporne. Kupione w Auchon, gdzie wśród francuskich piw znalazłem wcześniej ciekawsze piwa. Z klasykami stylu różni się znacznie. Bardzo słabe, ale przy odrobinie wysiłku da się zmęczyć i wchłonąć.
Comment