De Bretagne, Gwiniz Du Ble Noir

[Kolesław]

Ekstrakt nie ujawniony, alk. 5,4% vol.
Niepasteryzowane, kondycjonowane w butelce.
Zapach to słodkie cytrusy podbite troszkę goździkiem. Słodycz z czasem opada, goździki zresztą też, tyle, że nieco wolniej - aroma gaśnie.
Kolor rdzawy, a w nim osad, który nie opada, lecz unosi się, jakby piwo było gęste, gliniaste. Wizualnie przypomina to kisiel.
Piana średnia, jasne ecru. Wysycenia niby nie widać, jednak podczas picia szczypie podniebienie gęsto. Gęsto lecz nienachalnie.
W smaku wytrawne, ale bardziej chyba od przypraw innych niż chmiel. Nasila się to wyraźnie w końcówce. Ma w sobie coś z pieczonych, lekko przypalonych ziemniaków, jak ś.p. Koźlak Juranda - melanż gorzko-słodki.

[zgroza]

a bottle-conditioned to nie jest refermentowany?

[Oskaliber]

Kolor: Prawie czerwony, lekko brązowawy, mętny.
Piana: Koloru złamanej bieli, niezbyt trwała, opada do mizernej obrączki.
Zapach: Trochę owoców, trochę lekkich nutek przyprawowych coś ala goździki, cynamon.
Smak: Szczypta słodowości, odrobina orzechów, przypraw i ziemistości, lekko przypiekane nutki. Całość dosyć wytrawna, subtelna i delikatna, żaden smak nie jest nachalny. Goryczka dosyć niska.
Wysycenie: Dosyć niskie.
Ogółem: Niezłe, dosyć nietypowe, myślę że warte spróbowania.