Moritz, Moritz

[becik]

Prywatny browar mieszczący się w Barcelonie. Alk 5.4%, bez podanej zawartości ekstraktu.
Kolor słomkowy, piany w ogóle nie ma, tzn jakieś niewyględne krzaki potem już nic. W smaku szczypiące (za duże nagazowanie), lekka goryczka połączona z lekkim metalicznym posmakiem, pod koniec łyczka, gdzieś na końcu języka pojawia sie lekko kwaśnawy smak. Ogólnie nie polecam bo jest cała masa południowych lekkich piw zdecydowanie lepszych. Mozna wypic i zapomnieć.
Przepraszam za fotkę (ale jakie piwo, taka fotka)

[Latarnik]

Wersja butelkowa:

[Pancernik]

Piwo występuje w wersjach butelkowej i puszkowej jak na załączonych obrazkach. Ja miałem puszkę taką, jak na fotce becika, ale wyraźniejszą .
Kolorystycznie średnio zachęca, jest bladożółte. Piana też kulawa - słaba, anemiczna i krótkotrwała.
Pachnie w zasadzie słodowo, również nic ciekawego. W smaku równie nijako i bez emocji - lekki słód, słaba goryczka i może gdzieś na horyzoncie ślad chlebowy...?
Nagazowanie wysokie, co podkreśla (jedyny) walor orzeźwiający napoju - traktując go jako orzeźwienie, da się w upale wypić.

[wrednyhawran]

Fajny shot piwny, w buteleczce 0,2l. Lekki, słodowy lager na ugaszenie pragnienia. Słomkowa barwa, piana całkiem niezła, zapach słodowo-kukurydziany, smak słodowy, goryczka niska. Trochę za słodkie i na finiszu wyłazi alkohol. Data do dziś. Opakowanie jak na zdjęciu powyżej. Zaliczone, zapomniane.

[Oskaliber]

Kolor: Złoty, klarowny.
Piana: Biała, mało obfita, mało gęsta, niezbyt trwała. Opada do obrączki.
Zapach: Eurolagerowy. Szczypta słodowości i nic.
Smak: Treściwość średnio niska. Szczypta słodowości, lekka kwaskowatość. Goryczki brak.
Wysycenie: Średnio wysokie.
Ogółem: Słabe.

[wpadzio]

Cervezas Moritz z Barcelonie założony został w XIX wieku przez Alzatczyka Louisa Moritza. Obecnie browar ma ponoć kraftowe ambicje, jednak póki co warzy mainstreamowe lagery. Moritz to ich flagowiec, lager o zawartości alkoholu 5,4%. Innych parametrów i składu na opakowaniu nie podano.

Jasnozłocista, klarowna barwa.
Biała, przyzwoita i dość trwała piana z tendencją do umiarkowanego klejenia się do szkła.
Mocno słodowy aromat, ze słodkawą w charakterze, nieco także drewnianą podstawą.
Smak pozbawiony praktycznie goryczki. Oparty na słodowych, lekko kukurydzianych w odbiorze klimatach. Słodowość podobnie jak w zapachu w kierunku słodyczy i nut drewnianych i mokrego ziarna. Szybko umyka w posmakach.
Nagazowanie wyraźne, aczkolwiek nie przesadzone. Dodatkowo szybko spada w osi czasu.
Butelka jak u Latarnika. Trochę bez wyrazu. Żółty kapsel z logiem browaru.

Piwo pozbawione zarówno zalet degustacyjnych jak i wad produkcyjnych. Solidny, banalny eurolager z wyraźną słodową podstawą. 6 w skali 1-10.
Uliczkę znam w Barcelonie, gdzie niekoniecznie Moritz w dłonie...