Damm, Saaz

[Twilight_Alehouse]

Kupione w andaluzyjskiej Fuengiroli w markecie sieci Cayetano za 0,78€.

Zgodnie z etykietą, jest to piwo na wzór czeski (3,5% alkoholu, więc stawiam na ekstrakt 10%), do którego wykorzystano chmiel Saaz (żatecki). Butelka 0,33 l.

Kolor: Blade złoto, do desitki pasuje.
Piana: Średnia, opada do ładnej warstwy, obficie osadza się na ściankach.
Zapach: Chmielowo-skunksowy, wyraźny i mimo wszystko orzeźwiający.
Smak: Tu też dominuje skunks. Słodowość słabiutka, goryczki niemal brak, smaku chmielu też. Mówiąc krótko: dużo wody, dużo gazu, mało smaku.
Opakowanie: Smukła, przezroczysta butelka, mała etykieta główna, duża kontra mówiąca o "łagodnym aromacie i smaku pochodzących z aromatycznego chmielu Saaz", mała kontra zawierająca masę banialuków o legendarnym statusie chmielu żateckiego. Szkło może nietypowe, ale takie było na stanie hotelowego pokoju.
Uwagi: Żatecki chmiel poszedł w gwizdek, szkoda go, bo zupełnie nie czuć go w tym dziwacznym piwie. Jak to jednak hiszpańskie, świetnie orzeźwia.

[wpadzio]

Barwa ciemnosłomkowa. Jak na domniemany ekstrakt wygląda dobrze.
Piana drobna, jednak o niedużej trwałości.
Zapach ledwo wyczuwalny. Trudno mi cokolwiek zdefiniować niestety...
Smak jest wyjątkowo cienki. W posmakach wyczuwalna nieco kukurydziana słodkawość. Niemal zero goryczki.
Gdyby nie wysokie nasycenie trudno byłoby to piwo odróżnić od jakiejś wyjątkowo specyficznej wody leczniczej z górskiego uzdrowiska.
Opakowanie to o dziwo najciekawsza strona. Interesująco poodwracane proporcje elementów etykiet. Pokaźna owijka/krawatka z czcionką kojarząca się z czasami Dzikiego Zachodu. Minimalistyczna, ale oryginalna etykieta główna z mapą Czech w tle (i takiż kapsel) oraz, jak wspomniał Twilight, kontra z dorabianiem wąsów babci.

Piwo słabe i lurowate niczym kompot z desek. Nie ma o czym pisać. 4 w skali 1-10 (i to głownie dlatego, że przypomniał mi się przy okazji Mundial España'82)

[sibarh]

Żywsze foto:

[Oskaliber]

Kolor: Bardzo jasnosłomkowy, prawie przezroczysty.
Piana: Biała, średnio obfita, niezbyt gęsta, mało trwała. Opada do dziurawego kożucha.
Zapach: Lekko słodowy i nic więcej.
Smak: Bardzo nijaki i wodnisty. Woda z kilkoma ziarenkami słodu, goryczki brak.
Wysycenie: Wysokie.
Ogółem: Tytułowego Saaza tutaj nie uświadczymy. Nie wiem co autor miał na myśli przez to piwo. Sprawdziłoby się chyba tylko w 50 stopniowym upale.