De Molen, Spanning & Sensatie

[zgroza]

EBC 314, EBU 61, 24,2 Plato, 9,8% alk
kakao, chili i sól morska, słód owsiany (?)
Imperial Stout-ish
etykieta typowa dla De Molen, aczkolwiek inna data butelkowania na ecie (4 czerwca 2012), a inna na kontrze (23 marca 2013).
Piana znikoma, a gaz niewielki. Czarne i praktycznie nieprzeniknione, rzecz jasna.
Pachnie palono-ostro, można się dowąchać chili i kakaa.
Ładnie zbalansowane, palono-wytrawne, leciutko ostre, treściwy. Mnogość dodatków niezbyt wyraźna, bez czytania etykiety bym się nie domyślił. Mimo wszystko bardzo dobre.

[e-prezes]

Ja nie znalazłem na frontowej daty, na butelce też nie. Tylko na krawatce. Data rozlewu i data przydatności.

Ciemne, nieprzejrzyste, ciut oleiste. Ładna piana, kremowa, drobna osadzająca się firankami na szkle. W aromacie palone słody, czekolada, owocowy dżem, czarna porzeczka. W smaku dość gładkie, jakby zbyt mało wytrawne. Po chwili czuć lekkie pieczenie i wytrawny finisz. Jak z pralinką, przegryzasz i jest owoc w alkoholu. Ten akurat jest tu dobrze ukryty. Dobre i nie przegięte. mimo zaskakujących składników.