Brouwerij ‘t IJ, Biobok / Ijbok

[lzkamil]

Już opisałem mocniejszy wynalazek koźlakopodobny z tego amsterdamskiego minibrowaru, teraz kolej na następną luźną wariację na temat tego stylu.

Alk. 6.5%, but. 0.33 l.
Górnej fermentacji, niefiltrowane, niepasteryzowane.
Jasnobrązowe, mocno mętne, duża i trwała piana, mocno nasycone (wygląda że drożdże gazują). Bardzo intensywny zapach gorzkiej czekolady z wyraźnymi drożdżami. Smak mocno goryczkowy i podpalany, również z silnie wyczuwalnymi drożdżami.
Nietypowe jak na koźlaka, nawet górnego. Chwilę myślałem które z angielskich ales mi przypomina, w końcu skojarzyłem że Firebox z RCH.

[lzkamil]

Drugie podejście. Widać jak warki z małych browarów mogą się między sobą różnić. Tegoroczny koźlak wyszedł im dużo lepszy. Drożdże są o wiele lepiej zamaskowane, i w smaku i w zapachu została kwintesencja dobrego goryczkowego palonego słodu z odrobinką owoców. Kolor bym powiedział że ciemniejszy (nie pamiętam wzrokowo jaki był zeszłoroczny, widzę tylko że wtedy napisałem "jasnobrązowy" )

[lzkamil]

Edycja 2008, ze zmienioną nazwą (IJbok zamiast Biobok). W smaku przypomina tą z 2006.

[GaryFisher]

't Ij, Ijbok [a.6.5%]

Kolor: bardzo mętny, bursztynowo-rubinowy [5]

Piana: wysoka, beżowa, drobnoziarnista, opada w umiarkowanym tempie, po więcej niż 5-ciu minutach zostaje gruby kożuch, który nie chce zdziurawieć do końca degustacji [4.5]

Zapach: kiedy zamieszamy kielichem, wali mocno karmelem, w stanie spoczynku jest wyraźnie chmielowy jak na koźlaka ale chmiel nie jest bardzo intensywny, zaraz za nim czai się paloność, orzechy włoskie, kawa i czekolada (i mleczna i gorzka), w podstawie morele, figi, rodzynki i banany, gdzieś z tyłu czuć trochę razowego chleba, po ogrzaniu ulatnia się nuta wina; ajerkoniak i ta gęstość, ten deserowy charakter to cecha charakterystyczna większości piw z tego browaru [4.5]

Smak: palony, kawowo-kakaowo-orzechowy z nutą dymu, wytrawny, na drugim planie trochę owoców, głównie suszonych, chmielu nie za wiele, goryczka średnia, 50:50 palona i chmielowa, podstawa słodowa treściwa, aksamitna (co nie szkodzi wytrawności, w tym wypadku papier ścierny i aksamit uzupełniają się na wzajem), zakłóca ją jednak niezbyt pasujący smak słony, jakby było to uwarzone na wodzie morskiej, słodyczy w tym piwie niewiele, w posmaku słód, ziarno, owoce i dym [4.5]

Nasycenie: średniowysokie, pasuje [5]

Opakowanie: flaszka Vichy, etykieta szaro-zielonkawa w kształcie rombu, jak pozostałe tylko na miejscu strusia jest wkur***ny kozioł z tzw. krzyżami św. Andrzeja na rogach (dla mnie są trzy iksy), kapsel srebrny z datownikiem [5]

Producent: Brouwerij 't Ij, Funenkade 7, Amsterdam
Zakupione w: De Bierkoning w Amsterdamie
Degustowane: 11.10.2012r. ok. godz. 20:00 w Haarlemie
Data ważności: 08/2013
Nr: 103
Soundtrack: "Les Plus Grands Moments Classiques CD1"

Już nie Bio-dizajn

[darekd]

Brouwerij 't IJ, Ijbok

6,5% alk,

Aromat – słodowy, z nutą kandyzowanych owoców
Piana – kremowa, wysoka, dość gęsta
Barwa – brunatno-brązowa, trochę wiśniowa pod światło
Wysycenie – umiarkowanie wysokie, przyjemnie musujące
Smak – ciemne owoce /jeżyna, wiśnia/, trochę czekolady, lekka goryczka
Treściwość – jak na koźlaka łagodna

Ciekawy, smaczny, rześki amsterdamski górnofermentacyjny koziołek