Jopen, Johannieter

[sibarh]

Butelka 0,30, alkohol 9 %, eks. brak, kapsel firmowy browaru
Kolor - czarny, bez przebłysków
Piana - drobna, średnio wysoka, trwała
Zapach - mocna kawa
Gaz - ok
Smak - wyraźna kawa i czekolada, wyraźna słodycz, podpalane, średnia goryczka
Pełne w smaku. Smakowity stout.

W moim "zbiorze" piw zagr. nr 4134 - moje 2053 nowe piwo na forum

[sibarh]

Piwo:

[darekd]

Smakowity stout.

To nie stout tylko dubletowy koźlak górnofermentacyjny, refermentowany w butelce.
Zwycięzca konkursu na najlepszego bocka Holandii 2011.

Piwo sezonowe, uwarzone aż z pięciu rodzajów słodu., niefiltrowane.

Aromat – słodowość bardzo fajna przypomina ciasto nasączone rumem!
Barwa – prawie czarny z brązowo-wiśniowo-mahoniowymi refleksami, zmętnione,
Piana – umiarkowane, gęsta, kremowa,
Wysycenie – nie jest specjalnie wysokie, ale odpowiednio szczypiące
Smak – znowu ten rum, bardzo przypomina czekoladki rumowe, czyli czekolada, trochę karmelu i nieco kawy. Pod koniec rodzynki i znowu czekolada. Alkohol rozgrzewający, wyczuwalny, ale nie drażni.
Treściwość - wysoka

Mocno deserowe, rozgrzewające. Kolejny przykład, że ze słodu można uwarzyć czary!

Idealne do delektowanie się na święta!
Limitowana dostawa we wrocławskiej Drink-Hali, dostępne zaledwie kilka sztuk.
Warto

[GaryFisher]

Jopen Bakenesserkerk Joost Swarte Johannieter 10%

Limitowana seria sześciu piw rozlanych przez sześciu różnych gości (artystów etc.) przyozdobionych etykietami z witrażami z kościoła Bakenesserkerk w Haarlemie. Akcja ma na celu zbiórkę hajsu na odnowienie owych witraży (na tym tutaj widzimy cały kościół kryjący zakopane głęboko pod ziemią szczątki pradawnych morskich stworów).

Podobnie przy pomocy wita Adriaan uzbierali pieniądze na odbudowę wiatraka "Molen de Adriaan", jednej z większych atrakcji turystycznych Haarlemu.

[darekd]

Obecnie na rynku są wie wersje tego piwa. "Świeża" i "vintage" 20% ekstr., 9% alk. (chmiel Hallertau Mittelfrüh)

https://www.browar.biz/forum/showpost.php?p=1351050&postcount=180

W tej klasycznej nie czułem już tak rumu, jak w 2012 r., choć jest sporo rodzynek, ale jest też troszkę pszeniczno-drożdżowej cierpkości i ciemnych owoców. Nie wiem jak było wcześniej, ale obecnie to pszeniczny dubeltowy koźlak (obie wersje).

Wersja wyleżakowana (vintage) jest już w aromacie cięższa, dodatkowo z łagodną rozpuszczalnikową nutą (mi odpowiada). W smaku pełniejsza, rozgrzewająca, obok owocowej cierpkości (ale nie już takiej rześkiej drożdżowej znanej z pszenicznych piw, bardziej przypomina suszoną żurawinę) już dużo więcej miękkich i słodszych tonów suszonych owoców.

Klasyczna wersja bardziej sesyjna, musująca. Druga degustacyjna, miękka, ale z wyraźniejszym, głównie rozgrzewającym w odbiorze alkoholem. Czuć całkiem sporą różnicę pomiędzy tymi piwami. Obie wersje są na wysokim poziomie i obie warto spróbować

[darekd]

Na zdjęciach: