Emelisse, Rauchbier

[Kwadri]

Ekstrakt 16°, alk. 7 %, EBU 29,2:

Kolor: Ciemnorubinowy, pod światło widać, że piwo jest niefiltrowane.
Piana: Wysoka, kremowa. Dość szybko się dziurawi i opada do grubego kożucha. Później cienka warstwa z grubszym pierścieniem, zostawia też nieco śladów na szkle.
Zapach: Wędzoność delikatna, ale wyczuwalna. Współgra z amerykańskim chmielem tworząc ciekawą kompozycję, wędzono-cytrusową. Później chmiel stopniowo zaczyna dominować. Po ogrzaniu dochodzi też owocowa słodycz i nieco estrów. Ciekawy jak na wędzonkę.
Smak: Początek słodowy, treściwy, ale szybko zdominowany przez goryczkę od amerykańskiego chmielu. W tle lekko palone akcenty i raczej delikatna wędzoność. Finisz długi, goryczkowy od chmielu z lekko cytrusowymi i palonymi posmakami. Nietypowe, ale bardzo smaczne.
Wysycenie: Średnie.

[x57]

Pite podczas Festiwalu Birofilia, najlepsze z serii wędzonek. Wg mnie dymioność dość spora, bardzo pijalne, nie znałem ekstraktu i myślałem że to standardowa 13.
Widać Holendrzy potrafią zrobić też świetne piwo wędzone

[x57]

Kolor ciemnobrązowy.
Piana niska, niezbyt trwała.
Aromat na pierwszym planie dymioność, przyjemna, poza tym dość mocna słodowość.
Smak głownie dymioność, słodowość też spora, taka opiekana, lekka chmielowość, goryczka średnia, dość duża jak na styl, finisz bardzo wędzony, lekko kwaskowy, alkohol niewyczuwalny.
Pijalność duża.
Bardzo dobre piwo, jednak po Birofilii miałem lepsze wspomnienia